Πόσες φυλακές στον κόσμο μπορούν να έχουν ανέσεις για τους τροφίμους που θα τις ζήλευε πεντάστερο ξενοδοχείο στο… Ντουμπάι; Πόσες μπορούν να φιλοξενούν αστέρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όπως ο Μαραντόνα στα 31 χρόνια του, και να παίζουν μαζί του στο γήπεδο ποδοσφαίρου;
Κι όμως τον Ιούνιο του 1991 ο «βαρώνος της κοκαΐνης» Πάμπλο Εσκομπάρ έκανε με την κυβέρνηση της Κολομβίας το μεγαλύτερο deal της ζωής του. Δεν ήταν οικονομικό, άλλωστε λεφτά υπήρχαν με το… τσουβάλι στις εκατοντάδες κρύπτες του. Ήταν συμφωνία επιβίωσης.
Οι Αμερικανοί πίεζαν να εκδοθεί στη χώρα τους ο Κολομβιανός μαφιόζος. Κι αυτός απαντούσε:
«Καλύτερα νεκρός στην Κολομβία, παρά σε φυλακή των ΗΠΑ».
Βέβαια με βάση τους νόμους της χώρας έπρεπε να εκτίσει την ποινή του εκεί και να μην εκδοθεί στις ΗΠΑ, όμως αυτή η περίπτωση παρουσίαζε δυσκολίες.
Πως θα μπορούσε ο Εσκομπάρ που είχε διαφθείρει το μισό κράτος (το άλλο… μισό είχαν προλάβει να το διαφθείρουν τα αντίπαλα καρτέλ!) να μπει φυλακή;
Η λύση ήταν μια συμφωνία που θα… βόλευε και τις δύο πλευρές. Προέβλεπε:
Ο Εσκομπάρ να σταματήσει τις τρομοκρατικές επιθέσεις.
Σε ανταπόδοση η κυβέρνηση θα του έδινε κάποιες… παροχές σε μια φυλακή που θα εξέτιε την πενταετή ποινή του.
Μόνο που τα… κομφόρ θα τα ζήλευαν πολλοί, όχι φυλακισμένοι, αλλά και απλοί θνητοί!
Καταρχάς το ίδιο το μέρος βρισκόταν σε μια μαγευτική τοποθεσία στο Ενβιγάδο, ένα προάστιο της γενέθλιας πόλης του Μεντεγίν. Ήταν κτισμένο σε ένα βουνό με αυτοφυή βλάστηση. Η θέα κόβει την ανάσα. Έχει ένα ακόμα πλεονέκτημα. Η ομίχλη πέφτει στις έξι το απόγευμα και φεύγει με το ξημέρωμα. Ήταν μια ασφαλιστική δικλείδα εάν αποφάσιζαν κάποιοι να εκμεταλλευτούν το σκοτάδι και να κάνουν αεροπορική επίθεση στη φυλακή. Ο Εσκομπάρ δεν είχε εχθρούς μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και ανταγωνιστές μέσα στην ίδια του τη χώρα. Το καρτέλ του Κάλι για παράδειγμα έδινε όσα όσα για να τον βγάλει από τη μέση…
Όσο για τα κελιά είχαν ότι πιο σύγχρονο διέθετε ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός της εποχής. Περιστρεφόμενα κρεβάτια, μπανιέρα με τζακούζι – υδρομασάζ, γήπεδο ποδοσφαίρου, ντισκοτέκ και μπαρ, τεχνητό καταρράκτη, ενώ είχε προβλέψει ακόμα κι ένα μεγάλο κουκλόσπιτο στις περιπτώσεις που τον επισκεπτόταν η κόρη του!
Λέγεται μάλιστα ότι στο… κελί του είχε και τηλεσκόπιο για να βλέπει την κόρη του στο σπίτι τους όταν μιλούσε μαζί της στο τηλέφωνο. Μην ξεχνάμε ότι δεν υπήρχαν ακόμα viber και τηλεκλήσεις.
Οι… ομορφιές δεν σταματούν εδώ. Ο Εσκομπάρ και τα πρωτοπαλίκαρα του που θα έμεναν στη φυλακή είχαν το δικαίωμα να επιλέξουν αυτοί τους φρουρούς. Οι περισσότεροι δεν ήταν επαγγελματίες δεσμοφύλακες, αλλά άνθρωποι που είχαν επιλέξει οι ίδιοι για να τους προστατεύσουν. Οι περισσότεροι τους προστάτευαν και πριν μπουν στη φυλακή!
Πολλοί, ακόμα και στην Κολομβία μίλησαν τότε για Hotel Escobar ή Καθεδρικό Ναό και τόνιζαν ότι δεν ήταν φυλακή, αλλά ένα άριστα οργανωμένο καταφύγιο που τον προστάτευε από τους ανταγωνιστές του που τον ήθελαν νεκρό!
Τον Δεκέμβριο του 1991, ο Εσκομπάρ έκανε τη μεγάλη κίνηση. Κάλεσε τον Ντιέγκο Μαραντόνα να παίξει ποδόσφαιρο μέσα στη φυλακή! Ο Ντιέγκο ήταν τιμωρημένος από την ΦΙΦΑ, την παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου με αποκλεισμό 15 μηνών για χρήση κοκαΐνης.
Ο μάνατζερ και φίλος του Μαραντόνα Γκιγιέρμο Κόπολα προειδοποίησε τον Εσκομπάρ ότι η αμοιβή του πελάτη του ήταν αρκετά υψηλή, αλλά τα λεφτά δεν ήταν πρόβλημα.
Ο Μαραντόνα πήγε έπαιξε, πληρώθηκε κι αποχώρησε.
Αργότερα μίλησε για αυτά που είδε:
«Έμοιαζε περισσότερο με 5άστερο ξενοδοχείο του Ντουμπάι παρά με φυλακή. Με σύστησαν στον Εσκομπάρ και μου είπαν: Ντιέγο, αυτό είναι το αφεντικό. Ήταν πολύ ευγενικός, αλλά δεν είχα ιδέα ποιος ήταν, καθώς δεν διάβαζα εφημερίδες, ούτε έβλεπα τηλεόραση εκείνη την εποχή. Ήξερα μόνο ότι κάποιος πολύ σημαντικός άνθρωπος της Κολομβίας ήθελε να με γνωρίσει».
Ο Μαραντόνα δεν θυμόταν εάν νίκησε η δική του ομάδα ή αυτή του Ρενέ Χιγκίτα, του καλύτερου τερματοφύλακα της Κολομβίας εκείνη την εποχή κι από τους κορυφαίους στον κόσμο. Δίνει όμως την εικόνα για αυτά που ακολούθησαν:
«Αμέσως μετά τον αγώνα, έγινε ένα πάρτι με τα καλύτερα και ωραιότερα κορίτσια που συνάντησα ποτέ στη ζωή μου. Και ήταν μέσα σε μία φυλακή! Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Το επόμενο πρωί με πλήρωσε και είπαμε αντίο».
Πάρτι με κορίτσια μέχρι τα ξημερώματα σε μια φυλακή και κορίτσια και προφανώς κόκα μέσα σε φυλακή; Αυτό δεν ήταν γκολ, αλλά… γκολάρα!
Τον Ιούλιο του 1992 βρέθηκαν τέσσερις ομοσπονδιακοί φύλακες δολοφονημένοι. Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι είχαν βασανιστεί φριχτά πριν καταλήξουν. Η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε ότι έπρεπε να μεταφερθεί σε κανονικές φυλακές. Ο Εσκομπάρ και οι φίλοι του δεν το δέχτηκαν,
Ο στρατός κύκλωσε τη φυλακή, αλλά ο «βαρώνος» κατάφερε να αποδράσει από την πίσω πύλη, σχεδόν ανενόχλητος! Είχε μείνει εκεί μόλις 13 μήνες!
Κυνηγημένος τελικά δολοφονήθηκε μετά από ενέδρα της αστυνομίας στις 2 Δεκεμβρίου 1993.
Και η… φυλακή; Για χρόνια έμεινε άδεια κι έγινε έρμαιο στις διαθέσεις κυνηγών θησαυρών που έψαχναν για θαμμένα δολάρια, αφού και από τη φυλακή ο Εσκομπάρ συνέχιζε την… εμπορική του δραστηριότητα. Στο κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού συμμετείχαν και στρατιωτικοί και αστυνομικοί. Κανείς δεν έμαθε εάν βρέθηκε κάτι. Και να βρέθηκε ποιος θα έλεγε ότι βρήκε και πήρε τα λεφτά που διασημότερου βαρώνου κοκαΐνης;
Το 2007 ο Δήμος της περιοχής παραχώρησε την έκταση σε μια ομάδα μοναχών με το όνομα «Αγία Γερτρούδη». Ανακαίνισαν τα κελιά, άνοιξαν βιβλιοθήκη και καφετέρια και δημιούργησαν κοιτώνες για αστέγους. Λίγο αργότερα εγκαινιάστηκε κι ένα νοσοκομείο για τους μη έχοντες.
Ακόμα και σήμερα εκατοντάδες τουριστών επιθυμούν να επισκεφθούν τη μονή για να δουν το πως περνούσε ο Εσκομπάρ σε αυτήν. Μάταια οι υπεύθυνοι επιμένουν ότι δεν έχει μείνει τίποτα από εκείνη την εποχή για να δείξουν:
«Τα φτιάξαμε όλα από την αρχή, με πολύ κόπο κι ελάχιστη βοήθεια. Δεν μας είναι ευχάριστο να έρχεται κόσμος για να θαυμάσει έναν κακοποιό. Οι άνθρωποι που μένουν εδώ ποτέ δεν προκάλεσαν κανένα κακό, το αντίθετο, είδαν την σκληρή ό ηψη της ζωής…» λέει ο υπεύθυνος του γηροκομείου που φιλοξενεί γύρω στα τριάντα άτομα.
Δείτε το βίντεο που γυρίστηκε λίγες ώρες μετά την εισβολή του στρατού. Παρά τις… καταστροφές από τις μάχες η χλιδή είναι φανερή!