Η Τουρκία θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και δεν πρόκειται να ζητήσει από κανέναν άδεια για να υπερασπιστεί το έδαφός της. Αυτή την πολιτική του τουρκικού κράτους διατύπωσε εν συντομία και συνοπτικά ο Πρόεδρος Ερντογάν, γράφει η αρμενική News.
Με έναν στρατό σχεδόν 400.000 ατόμων, ο Ερντογάν δηλώνει την παντελή έλλειψη λογοδοσίας του σε κανέναν. Συμπεριλαμβανομένου του ΝΑΤΟ, στο οποίο η Τουρκία είναι μέλος και πιστεύεται ότι ο τουρκικός στρατός είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος και πιο εκπαιδευμένος στο μπλοκ.
Η άποψη για την πλήρη ατιμωρησία της Άγκυρας δεν είναι καθόλου αβάσιμη
Τον Σεπτέμβριο του 2020, το Αζερμπαϊτζάν, με την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας, εξαπέλυσε έναν επιθετικό πόλεμο κατά της Αρμενίας και του Αρτσάχ.
Εκτός από την άμεση στρατιωτική βοήθεια, η Άγκυρα παρείχε απολύτως παράνομη βοήθεια στον «νεότερο αδερφό» της με τη μορφή μεταφοράς μαχητών από τη Μέση Ανατολή.
Το γεγονός αυτό δημοσιοποιήθηκε όχι μόνο από την αρμενική πλευρά, αλλά και από τους εκπροσώπους της Γαλλίας και της Ρωσίας.
Σε σχέση με πολυάριθμες δημοσιεύσεις και δηλώσεις, τα Αρμενικά Νέα απευθύνθηκαν στη Γραμματεία του ΝΑΤΟ ζητώντας να απαντήσει – ενδιαφέρθηκε η ίδια η Συμμαχία για πιθανές εγκληματικές ενέργειες της Τουρκίας; Έγινε έρευνα, δεδομένου ότι για εγκληματικές ενέργειες κάνει λόγο και άλλο μέλος του ΝΑΤΟ, η Γαλλία;
Η επιστολή απάντησης, υπογεγραμμένη από τον υπεύθυνο Τύπου Daniele Riggio, συμβουλεύει να επικοινωνήσει απευθείας με τις τουρκικές αρχές. Και το ΝΑΤΟ, λες, δεν έχει καμία σχέση με αυτό.
«Οι δυνατότητες του ΝΑΤΟ χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του Καραμπάχ, η συμμαχία το αποδέχτηκε σιωπηρά», είπε ο Μάριο Ναλμπαντιάν, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Hay Dat του ARF Dashnaktsutyun , την προηγούμενη μέρα στο συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στη Μαδρίτη.
Υπενθύμισε ότι τον Σεπτέμβριο του 2020, το Καραμπάχ δέχτηκε επίθεση από το Αζερμπαϊτζάν με τη σοβαρή συμμετοχή και στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας, στην οποία προστέθηκαν ριζοσπάστες ισλαμιστές που έφεραν από τη βόρεια Συρία. Το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησε τη στρατιωτική βοήθεια του δεύτερου στρατού του ΝΑΤΟ. Ο Ναλμπαντιάν είπε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου των 44 ημερών, οι αεροπορικές μεταφορές Ισραήλ-Αζερμπαϊτζάν, Ουκρανίας-Αζερμπαϊτζάν και Λευκορωσίας-Αζερμπαϊτζάν λειτουργούσαν ομαλά.
Η πρώτη Διαμεσολαβήτρια της Αρμενίας Larisa Alaverdyan σε συνέντευξή της στο Armenian News-NEWS.am σημειώνει ότι μελέτησε τον χάρτη του ΝΑΤΟ και δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για επιθετικότητα:
«Το άρθρο 5 προϋποθέτει ότι εάν κάποιος επιτεθεί σε μια χώρα μέλους της οργάνωσης, τότε αυτό σημαίνει ότι όλη η οργάνωση δέχθηκε επίθεση.
Ως εκ τούτου, έχουν το δικαίωμα να απαντήσουν και να συμμετέχουν άμεσα στην απόκρουση επίθεσης εναντίον κράτους μέλους του ΝΑΤΟ από κράτος μη μέλος του ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τη Larisa Alaverdyan, δεν μπορεί οι συντάκτες του χάρτη να μην αντιπροσωπεύουν το πλήθος των γεγονότων που μπορούν να συμβούν στον κόσμο.
Ας προσέξουμε τις σχέσεις Τουρκίας και Ελλάδας, Κύπρου
«Ο ρόλος της Τουρκίας στην επίθεση του Αζερμπαϊτζάν κατά της μη αναγνωρισμένης Δημοκρατίας του Αρτσάχ είναι γνωστός.
Ας προσέξουμε τις σχέσεις Τουρκίας και Ελλάδας, Κύπρου. Δύο κράτη μέλη του ΝΑΤΟ που βρίσκονται σε ασυμβίβαστη σύγκρουση, γιατί σύμφωνα με όλα τα έγγραφα, σύμφωνα με τον ορισμό της ΕΕ, η Τουρκία επιτέθηκε σε άλλο κράτος και κατέλαβε το βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Υπάρχει απόφαση της ΕΕ για αυτό το θέμα και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία δεν γίνεται αποδεκτή στην ΕΕ.
Επομένως, θα ήταν σκόπιμο, ακόμη κι αν αυτό δεν προβλεπόταν αρχικά στον καταστατικό χάρτη του ΝΑΤΟ, τότε τη στιγμή που η Τουρκία διέπραξε επιθετικότητα κατά της Κύπρου, να εισαχθεί ένα άρθρο, ένα πρωτόκολλο, μια προσθήκη για την αντίδραση της Συμμαχίας στην επίθεση της χώρα μέλος.
Και σήμερα η Τουρκία απειλεί ήδη την Ελλάδα και μάλιστα με αγένεια, αυθάδεια.
Και καμία αντίδραση από το ΝΑΤΟ.
Είναι πλέον σαφές ότι το ΝΑΤΟ δεν θεωρεί καθήκον του να σταματήσει την Τουρκία τη στιγμή που οργάνωσε, συμμετείχε στην επίθεση του Αζερμπαϊτζάν κατά του μη αναγνωρισμένου κράτους της Δημοκρατίας του Αρτσάχ.
Αυτοί είναι ορισμοί του ΟΗΕ – μια ένοπλη επίθεση από ένα κράτος σε άλλο είναι επιθετικότητα, ανεξάρτητα από το αν αναγνωρίζεται ή όχι.
Αυτή είναι μια σημείωση στο άρθρο 1 Απόφαση 3314 της 16ης Δεκεμβρίου 1974».
Ο Πρώτος Διαμεσολαβητής της Αρμενίας πιστεύει ότι δεν πρόκειται για τυχαία παράλειψη.
«Αυτή είναι μια υπόθεση ότι ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ μπορεί να διαπράξει επιθετικότητα εναντίον άλλου κράτους ατιμώρητα.
Αυτή είναι μια ακάλυπτη γυμνή γεωπολιτική, όταν, μεταξύ συμφερόντων και δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δίνεται προτεραιότητα στα γεωπολιτικά συμφέροντα.
Το γεωπολιτικό συμφέρον παρεξηγείται. Η ιστορία δείχνει ότι το γεωπολιτικό ενδιαφέρον για μικρό χρονικό διάστημα, και συχνά για μικρό χρονικό διάστημα, προκαλεί μεγάλη ζημιά μακροπρόθεσμα.
Ένα παράδειγμα αυτού είναι η Γερμανία ο «ζωτικός χώρος»
Σε μια πρόχειρη μορφή, αυτός είναι ένας αγώνας για νέα εδάφη, όταν «ο ζωτικός χώρος δεν επαρκεί για την ανάπτυξη μιας τέτοιας φυλής».
Αυτό είναι ένα παράδειγμα που πρέπει να είναι μάθημα για όλους. Αλλά τώρα βλέπουμε πώς το ΝΑΤΟ γίνεται υπηρέτης της αγγλοσαξονικής, της πιο επιθετικής γεωπολιτικής ιδέας.
Ομοίως, το ΝΑΤΟ δείχνει μια περίεργη αποστασιοποίηση από τις συνέπειες των δικών του πρωτοβουλιών.
Τον Φεβρουάριο του 2004, στη Βουδαπέστη, ένας στρατιώτης από το Αζερμπαϊτζάν, ο Ραμίλ Σαφάροβ [Ramil Safarov], χακάρισε μέχρι θανάτου έναν κοιμισμένο Αρμένιο αξιωματικό, τον Gurgen Markaryan, με ένα τσεκούρι και προσπάθησε να σκοτώσει έναν δεύτερο Αρμένιο αξιωματικό, τον Hayk Makuchyan.
Ένα τρομερό έγκλημα έλαβε χώρα στα μαθήματα αγγλικής γλώσσας στο πλαίσιο του προγράμματος NATO «Partnership for Peace». Και ενώ μια σοκαρισμένη Ευρώπη εξέφρασε την οργή, το ΝΑΤΟ παρέμεινε σιωπηλό.
Ο ανταποκριτής των Αρμενικών Νέων ρώτησε τη δικηγόρο Nazeli Vardanyan, η οποία εκπροσωπούσε τα συμφέροντα της αρμενικής πλευράς στη δίκη στην Ουγγαρία, εάν το ΝΑΤΟ διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα για τις συνθήκες της δολοφονίας του Αρμένιου αξιωματικού.
«Δεν ξέρω τι είδους έρευνα έκαναν και γενικά έκαναν κάτι; Τα συμπεράσματά τους δεν υπήρχαν στα δικαστικά έγγραφα.
Το ΝΑΤΟ απλώς αποκήρυξε αυτή την υπόθεση, σαν να μην ήταν υπεύθυνο για την ασφάλεια των συμμετεχόντων στο έργο.
Πάντα τους είχα μια ερώτηση, πώς ο Σαφάροφ έφερε ένα τεράστιο τσεκούρι στον ξενώνα, ενώ στην είσοδο υπήρχε ανιχνευτής μετάλλων και υπήρχε ασφάλεια;», είπε ο δικηγόρος.
Ενώ το ΝΑΤΟ σιωπά, η Τουρκία συνεχίζει να χρησιμοποιεί όλες τις τεράστιες ευκαιρίες που αναπτύχθηκαν από την ένταξη στη Συμμαχία για να βελτιώσει τον στρατό του Αζερμπαϊτζάν, που δεν είναι καθόλου μέλος του οργανισμού.
Mariam Levina, Liana Khudoyan– NEWS.am
—