Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης προβάλλουν μία… λεπτομέρεια που περιέχεται στη NAVTEX, η οποία εκδόθηκε για την περιοχή όπου θα ενεργήσει το γεωτρύπανο Αμπντούλ Χαμίντ Χαν στην ανατολική Μεσόγειο.
Τα τρία πλοία που συνοδεύουν το τουρκικό γεωτρύπανο Αμπντούλ Χαμίντ Χαν πήραν το όνομά τους από τα 3 παιδιά Χακάν, Κουτσί και Μουράτ Ιλχάν, που «δολοφονήθηκαν από την ΕΟΚΑ σε μπανιέρα στο σπίτι τους στην Κύπρο», αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ.
Οι «κύπριοι μάρτυρες»
«Η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων δεν ξέχασε τους κύπριους μάρτυρες. Τα πλοία υποστήριξης στο γεωτρύπανο πήραν το όνομα των 3 αδελφών που μαρτύρησαν στην Κύπρο» γράφουν, αναφερόμενα σε αυτό που έγινε γνωστό ως σφαγή της μπανιέρας, το 1963.
«Τα πλοία που πήραν το όνομά τους από τους γιους του ταγματάρχη γιατρού Νιχάτ Ιλχάν κατέπλευσαν χθες στη Μεσόγειο για μια σημαντική αποστολή… Τα ονόματα-σύμβολο του κυπριακού αγώνα θα γράψουν ξανά ιστορία στην καρδιά της Γαλάζιας Πατρίδας», προσθέτουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με το sigmalive.com.
Η Αγκυρα αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και το επεκτατικό σχέδιό της είναι οργανωμένο με την παραμικρή λεπτομέρεια, ιδίως σε ό,τι αφορά την προπαγάνδα.
Η «σφαγή της μπανιέρας»
Ξεκινώντας τουλάχιστον τη δεκαετία του 1950, η Τουρκία συμμετείχε σε πολλές πράξεις βίας και προπαγάνδας εναντίον της Κύπρου, οι οποίες επιχείρησαν να δικαιολογήσουν την εισβολή και τις επακόλουθες εγκληματικές ενέργειες.
Ενα από τα πιο διαβόητα τέτοια περιστατικά είναι αυτό που έγινε γνωστό ως σφαγή μπανιέρας του 1963 στη Λευκωσία. Σύμφωνα με την τουρκική αφήγηση, Ελληνοκύπριοι δολοφόνησαν βάναυσα τα τρία μικρά παιδιά και τη σύζυγο του Τούρκου Νιχάτ Ιλχάν, στην μπανιέρα του σπιτιού τους.
Φωτογραφίες από simerini.sigmalive.com
H τουρκική εφημερίδα Hurriyet είχε γράψει: «Το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου 1963, Ελληνες έκαναν επιδρομή στο σπίτι του ταγματάρχη Nihat İlhan στη Λευκωσία. Οι έλληνες επιτιθέμενοι δολοφόνησαν τους τρεις γιους του Nihat Ilhan, τον Kutsi, τον Murat και τον Hakan, και τη σύζυγό του Mürüvvet από ένα πυροβολισμό στην μπανιέρα τους όπου κρύβονταν».
Αυτό το περιστατικό έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως από τους τούρκους εθνικιστές για να προκαλέσει εχθρότητα και δυσπιστία στην τουρκοκυπριακή κοινότητα εναντίον Ελλήνων και να δικαιολογήσει την τουρκική στρατιωτική εισβολή του 1974 στην Κύπρο στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, απεικονίζοντας τους Ελληνες ως επιθετικούς και δολοφονικούς.
Η αμφισβήτηση
Ωστόσο, η αλήθεια της τουρκικής αφήγησης αμφισβητήθηκε από αντικειμενικούς παρατηρητές και ερευνητές. Ενας από αυτούς είναι ο εξέχων τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, Σενέρ Λεβέντ.
Ο Λεβέντ και η δημοσιογραφική του ομάδα στην εφημερίδα Afrika έχουν κάνει εκτεταμένη ερευνητική δημοσιογραφία για το τραγικό συμβάν, αποκαλύπτοντας τις ασυνέπειες και τις αντιφάσεις στην τουρκική αφήγηση.
Ο Λεβέντ δημοσίευσε άρθρο σχετικά με το θέμα το 2015, το οποίο αναδημοσιεύτηκε το 2018. Σε αυτό, αποκάλυψε ότι υπήρχαν αρκετές εκδοχές της φωτογραφίας της σφαγής της μπανιέρας.
Αναφερόμενος στη φωτογραφία της σφαγής ως «εικονίδιο της πολιτικής μας προπαγάνδας», έγραψε, μεταξύ άλλων:
«Η σφαγή του μπάνιου… Τρία παιδιά με τις αιματηρές μικρές πιτζάμες τους στην μπανιέρα… Και η μητέρα τους… Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να μην επηρεάζεται από αυτό; Εάν ναι, δεν μπορούν να θεωρηθούν ανθρώπινοι. Η πιο οδυνηρή, η πιο τραγική ανάμνηση των Χριστουγέννων του 1963… Αυτή η φωτογραφία ταξίδεψε στον κόσμο…
«Ελληνική βαρβαρότητα»
»Ολοι οι διάσημοι οργανισμοί Τύπου του κόσμου το δημοσίευσαν ως “ελληνική βαρβαρότητα” στην Κύπρο… Ολοι προσπάθησαν να αποδείξουν τις “επιθέσεις και σφαγές από Eλληνες εναντίον Τούρκων”. Οι Κύπριοι στο νησί μέσω αυτής της φωτογραφίας περισσότερο.
Στη συνέχεια μετατρέψαμε το σπίτι όπου έγινε η σφαγή στο “Μουσείο Βαρβαρότητας”… Πήγαμε όλους τους μαθητές μας σε αυτό το μουσείο και τους είπαμε για την “ελληνική βαρβαρότητα”. Και το κάνουμε ακόμα». 
Ανεξαρτήτως του ποιοι τελικά πάτησαν τη σκανδάλη, η σκηνοθεσία της εικόνας για σκοπούς προπαγάνδας ήταν πολύ σημαντική για να εντυπωθεί αποτελεσματικά το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν.
Οπως έγραφαν το 2012 οι Theopisti Stylianou-Lambert (ΤΕΠΑΚ) και Alexandra Bounia (Πανεπιστήμιο Αιγαίου) στο επιστημονικό περιοδικό «Museum & Society» (τ. 10/3) σε δημοσίευση με τίτλο «War Museums and Photography»:
Ο ρόλος της ΤΜΤ
«Ενας πρώην διοικητής της TMT (σ.σ. τουρκοκυπριακή τρομοκρατική οργάνωση) που ήταν παρών στη σκηνή του εγκλήματος παραδέχτηκε ότι οι πρώτες φωτογραφίες τραβήχτηκαν από την ΤΜΤ και είναι πολύ διαφορετικές από την εικόνα που έγινε τελικά διάσημη.
»Ισχυρίζεται ότι στις πρώτες φωτογραφίες μόνο το πρόσωπο του μικρότερου παιδιού είναι ορατό και πως η ΤΜΤ άλλαξε τη θέση των πτωμάτων για να κάνει τις φωτογραφίες πιο «αποτελεσματικές». Επιπλέον, αρκετές φωτογραφίες και βίντεο τραβήχτηκαν στη σκηνή μέρες μετά το πραγματικό γεγονός.
»Προφανώς τα πτώματα δεν αφαιρέθηκαν αμέσως έτσι ώστε οι δημοσιογράφοι απ’ όλο τον κόσμο να έχουν την ευκαιρία να καταγράψουν και να μεταδώσουν το γεγονός».