Της Μάτα Λίτου
Αφήνοντας πίσω μας τη Χαλκίδα, την Αμάρυνθο και το Αλιβέρι, ο δρόμος που οδηγεί στην Κύμη μας «πετάει» στο απέραντο γαλάζιο. Από εκεί, χρειάζονται λιγότερο από δύο ώρες με το καράβι για να βρεθεί κάποιος στη Λιναριά, το αμφιθεατρικό και με αέρα… αιγαιοπελαγίτικο, γραφικό λιμάνι της Σκύρου, το μεγαλύτερο σε έκταση νησί από το σύμπλεγμα των Σποράδων.
Αυτό που ξεχωρίζει τη Σκύρο από τα υπόλοιπα μεγάλα νησιά των Βόρειων Σποράδων, εκτός από τη γεωγραφική θέση της που τη θέλει στο νοτιότερο άκρο του συμπλέγματος, απομονωμένη από την ευθεία των υπολοίπων, είναι το γεγονός πως καταφέρνει και «παντρεύει» το φυσικό καταπράσινο κάλλος του πεύκου που χαρακτηρίζει έτσι κι αλλιώς τις Σποράδες, με τη «γύμνια» και την κομψή αρχιτεκτονική των Κυκλάδων. Με αυτό τον τρόπο, αποκτάει μία δική του ιδιόμορφη ταυτότητα, η οποία το κάνει να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα νησιά. Πιο συγκεκριμένα, η γενέτειρα του μυθικού Θησέα, αποτελεί γεωγραφικά κομμάτι της Εύβοιας παρά των Σποράδων, γεγονός που επισημαίνουν και οι κάτοικοι του νησιού με κάθε ευκαιρία.
Δέκα χιλιόμετρα μακριά από το λιμάνι, διασχίζοντας τους Ασπούς, ο κυκλικός κόμβος βγάζει στη Σκύρο ή αλλιώς Χώρα. Η «πρωτεύουσα» του νησιού, με τα λευκά σαν σπιρτόκουτα σπίτια «αγκαλιασμένα» και «σκαρφαλωμένα» στο λόφο, βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα επιβλητικά ερείπια του παρελθοντικού βυζαντινού κάστρου και της Ιεράς Μονής του Αη-Γιώργη. Η πιο φημισμένη από τις 365 συνολικά εκκλησίες του νησιού, οικοδομήθηκε από το Νικηφόρο Φωκά το μακρινό 960 μ.Χ. και πήρε την τελική της μορφή έπειτα από δύο ανακαινίσεις, την πρώτη το 1600 και τη δεύτερη στο πιο πρόσφατο 1984. Η κεντρική «αρτηρία» της Χώρας, η Μεγάλη Στράτα, ξεκινάει από την πλατεία Κύπρου ή Μπρουκ, τιμής ένεκεν του Άγγλου ποιητή και βαθιά φιλέλληνα Pόμπερτ Mπρουκ. Κατά μήκος της υπάρχουν λιθόστρωτα σοκάκια με σκαλιά και αδιέξοδα, μικρά παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία, καφενεία, ουζερί και ταβέρνες, όπου οι επισκέπτες μπορούν να γευτούν ντόπια λαχταριστά εδέσματα όπως η σκυριανή λαδόπιτα με ξινοτύρι, πεντανόστιμα βραβευμένα αμυγδαλωτά, καθώς και να ανακαλύψουν από πρώτο χέρι τη γνήσια σκυριανή φιλοξενία. Μην απορήσετε αν βολτάροντας σε κάποιο από τα καλντερίμια της, πιαστείτε «αιχμάλωτοι» στην αυλή κάποιας υπερήλικης γιαγιάς, που έχει όρεξη για ατελείωτες αφηγήσεις και… τραγούδι!
Λίγο έξω από τη Χώρα, ακολουθώντας τη δεύτερη έξοδο από τον κυκλικό κόμβο, ο δρόμος οδηγεί στη θάλασσα και συγκεκριμένα στους παραθαλάσσιους οικισμούς όπως τα Μαγαζιά με τα παραδοσιακά εργαστήρια αγγειοπλαστικής και την Πουριά, όπου συναντάμε τον ειδυλλιακό Μώλο. Εκεί βρίσκεται ένα από τα «καρτ ποσταλικά» σημεία του νησιού, με τη βραχώδη ακτογραμμή, τους λαξεμένους από το κύμα πωρόλιθους, τα μικροσκοπικά εκκλησάκια της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Ερμόλαου. Το ασβεστωμένο και υπόσκαφο ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου βέβαια, είναι αυτό που κερδίζει την προσοχή του επισκέπτη, «σφηνωμένο» μέσα στον πελώριο βράχο. Από εκεί μπορεί κανείς να αγναντέψει και το «στοιχειωμένο», σύμφωνα με τις δοξασίες, Βρικολακονήσι, τον μαρτυρικό τόπο της απομόνωσης για τους ασθενείς των παλαιών καιρών.
Ανηφορίζοντας την άλλη πλευρά του νησιού, εκείνη που έχει θέα την Κύμη, βλέπουμε τη φύση σε ρόλο πρωταγωνιστή, τα φουντωμένα κλαδιά των πεύκων να… οργιάζουν και τα κρυστάλλινα νερά των ακτών να μας υπόσχονται αναζωογονητικά… μακροβούτια! Από το βοτσαλένιο κόλπο του Άγιου Φωκά μέχρι την παραλία του Άγιου Πέτρου, μπορείτε να παρασυρθείτε σε ένα μοναδικό οδοιπορικό μέσα στην άγρια βλάστηση, πραγματοποιώντας μικρές στάσεις από τη μία παραλία στην άλλη, θαυμάζοντας τις ιδιόμορφες «πινελιές» που ξεχωρίζουν τον έναν όρμο από τον άλλο.
Τα τελευταία χρόνια το «μοναχικό» ορεινό νησί των Σποράδων, έχει καταφέρει με τον γνήσιο χαρακτήρα του να προκαλέσει κοσμοσυρροή επισκεπτών στα πετρόκτιστα καλντερίμια του και να γνωρίσει μία αναπάντεχη τουριστική άνθιση, με ποσοστό αύξησης που αγγίζει το 40%, γεγονός που πιστώνεται και στη Δημοτική Αρχή του νησιού. Ο δήμαρχος του νησιού Μίλτος Χατζηγιαννάκης, ο οποίος εγκατέλειψε τη νομική του καριέρα για να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στην ανάπτυξη του τόπου, είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος με το επιτυχές «κλείσιμο» της τετραετίας. Μιλώντας στο Newsbomb.gr, ο ίδιος δήλωσε ότι μέσα από την εμπειρία του ανακάλυψε «πόσο σημαντικό είναι να οραματίζεσαι πράγματα για έναν τόπο και να μπορείς να τα πραγματοποιείς», ενώ παράλληλα εξέφρασε την ελπίδα του στο άμεσο μέλλον να μπορέσει να προσφέρει ακόμη περισσότερα, αυτή τη φορά από τα έδρανα της Βουλής, καθώς θα θέσει υποψηφιότητα στις επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί πως η Σκύρος είναι ένα από τα λίγα ελληνικά νησιά που καταφέρνουν να εκσυγχρονίζονται, παραμένοντας παράλληλα αυθεντική και «ανυπότακτη» από τον τουριστικό «παροξυσμό» -που όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, μπορεί να έχει σχεδόν καταστροφικές συνέπειες στην κουλτούρα και την ισορροπία ενός τόπου.