Στο Αιγαίο, ανάμεσα στην Σαντορίνη, την Πάρο, την Νάξο και την Σίκινο βρίσκεται η Ίος. Το μικρό αυτό νησί των Κυκλάδων καλύπτει μια επιφάνεια 108,713 τ.χλμ. και διαθέτει ακτογραμμή 87 χιλιομέτρων, 32 εκ των οποίων είναι αμμουδιές. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή οι κάτοικοι του νησιού είναι 2.030 και οι περισσότεροι κατοικούν στην Χώρα. Χαρακτηριστικό της Ίου είναι πως ως προορισμός συνδυάζει την χαλάρωση και τη διασκέδαση.
Το νησί πήρε το όνομά του κατά την αρχαιότητα από την λέξη Ία, δηλαδή άνθη τα οποία φύτρωναν σε αφθονία εκεί. Σύμφωνα όμως με μία άλλη εκτίμηση, το νησί βαφτίστηκε από την φοινικική λέξη Ίος που σημαίνει σωρός από πέτρες. Στην σύγχρονη εποχή οι νησιώτες των Κυκλάδων και οι κάτοικοι της Ίου ονομάζουν το νησί Νιό, όνομα που προέρχεται από την βυζαντινή εποχή.
Η Ίος από την προϊστορική εποχή χάρη στο ασφαλές φυσικό λιμάνι της έπαιζε σπουδαίο ρόλο στους θαλάσσιους δρόμους προς την Κρήτη. Κατοικήθηκε και δέχτηκε επιρροές από τον Μινωικό πολιτισμό, του οποίου όμως τα απομεινάρια θάφτηκαν κάτω από τη λάβα του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Οι Αχαιοί, οι Μυκηναίοι και οι Φοίνικες περνούν κι αυτοί από το νησί συμβάλλοντας στην ιστορία του τόπου. Στη συνέχεια η Ίος έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας και στις αρχές του 13 μ.Χ. αιώνα κατακτήθηκε από τους Ενετούς με σημαντική περίοδο γύρω στα 1397 μ.Χ. όταν ο Διοικητής του νησιού Μάρκος Κρίσπος, οχύρωσε την Χώρα με τα τείχη του Κάστρου.
Σπουδαία παρουσία διέθετε η Ίος την κλασική και την ελληνιστική εποχή. Η παρακμή της ξεκινάει με την ρωμαϊκή κατοχή που ορίζεται και ως τόπος εξορίας, κάτι που συνεχίζεται και στα βυζαντινά χρόνια. Το 1537 τελικά, η Ίος υποτάσσεται στους Τούρκους, και αρχίζει περίοδος βαριάς φορολογίας και άλλων δεινών για τους κατοίκους ενώ εξακολουθεί να υποφέρει από επιθέσεις πειρατών.
Οι παραλίες της Ίου είναι φημισμένες για τη φυσική τους ομορφιά και υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία για να διαλέξει ο επισκέπτης, οργανωμένες και μη. Ο Μυλοπότας είναι η ίσως γνωστότερη παραλία του νησιού. Η ακτή της είναι 1 χιλιόμετρο, διαθέτει πλήρη οργάνωση και είναι κάτοχος γαλάζιας σημαίας. Μια δαντελωτή ακτή με 3 μεγάλες και πολλές πιο μικρές παραλίες απαρτίζουν τις παραλίες στο Μαγγανάρι, έναν προορισμό που μαγνητίζει τους επισκέπτες. Αν κάποιος αναζητάει κάτι πιο ήρεμο τότε η λύση είναι μία από τις πολυάριθμες απομονωμένες παραλίες του νησιού όπως το Καμπάκι, ο Πλακωτός, το Πεταλίδι, το Νεράκι, τα Διαμούδια, το Σαπουνόχωμα, ο Βαλμάς, το Κολιτσάνι, το Κλήμα, το Πικρί νερό και η Τζαμαρία.
Το νησί διαθέτει πολλά αξιοθέατα. Ένα από τα πιο σημαντικά είναι ο τάφος του Όμηρου που βρίσκεται σε ένα λόφο στην βόρεια Ίο πάνω από τον όρμο Πλακωτό. Στον Μυλοπότα βρίσκεται το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ίου το οποίο στεγάζεται από το 1993 στο αρχοντικό του Γάλλου πρώην διευθυντή της γαλλικής ραδιοτηλεόρασης Jean Marie Drot. Στην περιοχή Τσουκαλαριά υπάρχει από το 1997 ανοιχτό θέατρο χωρητικότητας 1000 θέσεων, με την ονομασία του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.
Ο Φάρος της Ίου, πρόσφατα ανακαινισμένος, δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού. Ο Φάρος είναι επισκέψιμος ακολουθώντας μία διαδρομή από την περιοχή Κουμπάρα της Ίου. Πολλές είναι και οι εκκλησίες του νησιού τις οποίες μπορεί να επισκεφτεί ο κόσμος, συγκεκριμένα 365, μία για κάθε μέρα του χρόνου. Τα απομεινάρια του αρχαίου υδραγωγείου στο Πλακωτό, τα ερείπια του βυζαντινού κάστρου στο Παλιόκαστρο και η περιοχή των ανεμόμυλων είναι κάποια ακόμα τα αξιοθέατα της Ίου.
Το νησί παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ. Αρκετές παραλίες παρέχουν στους επισκέπτες τις κατάλληλες υποδομές για windsurfing, wake-boarding, τζετ – σκι, καταδύσεις, ακόμα και kitesurfing. Η κουζίνα του νησιού χαρίζει στον επισκέπτη ιδιαίτερες γεύσεις. Η μοσέντα, δηλαδή καρπουζόπιτα με αλεύρι και θυμαρίσιο μέλι, το νιώτικο παστέλι, τα μελιτίνια, τηγανίτες με μαστίχα και μυζήθρα, τα παστωτά ξερά σύκα με σουσάμι, τα τσιμέτια ή αλλιώς γεμιστοί κολοκυθοανθοί, οι καράβολες και το σκοτύρι, πικάντικο τυρί με θρούμπι, πιπέρι, θυμάρι είναι τα παραδοσιακά πιάτα που μπορούν να χαρίσουν μια πιο ιδιαίτερη γεύση σε όσους τα δοκιμάσουν.
Το νησί παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ. Αρκετές παραλίες παρέχουν στους επισκέπτες τις κατάλληλες υποδομές για windsurfing, wake-boarding, τζετ – σκι, καταδύσεις, ακόμα και kitesurfing. Η κουζίνα του νησιού χαρίζει στον επισκέπτη ιδιαίτερες γεύσεις. Η μοσέντα, δηλαδή καρπουζόπιτα με αλεύρι και θυμαρίσιο μέλι, το νιώτικο παστέλι, τα μελιτίνια, τηγανίτες με μαστίχα και μυζήθρα, τα παστωτά ξερά σύκα με σουσάμι, τα τσιμέτια ή αλλιώς γεμιστοί κολοκυθοανθοί, οι καράβολες και το σκοτύρι, πικάντικο τυρί με θρούμπι, πιπέρι, θυμάρι είναι τα παραδοσιακά πιάτα που μπορούν να χαρίσουν μια πιο ιδιαίτερη γεύση σε όσους τα δοκιμάσουν.
Για τον Τομέα Περιηγήσεων:
Ιωάννα Μοσχίδου, Δημοσιογράφος