Το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία του LEN Challenger Cup βάφτηκε γαλανόλευκο. Στα χρώματα της Ελλάδας, στα χρώματα του Απόλλωνα Σμύρνης, ο οποίος, εννέα χρόνια μετά τη σύσταση του τμήματος υδατοσφαίρισης, έγινε η τρίτη ελληνική ομάδα που κατακτά ευρωπαϊκό τίτλο.
Με το εμφατικό 18-14 επί της Τεράσα στην Ισπανία, στον δεύτερο τελικό της νεοσύστατης διοργάνωσης, η “αμφίβια ταξιαρχία” ντουμπλάρισε τις νίκες της και κατέκτησε πανηγυρικά το ιστορικό τρόπαιο.
Με τρομερό ποσοστό στον παίκτη παραπάνω (ήταν 9/12 μέχρι λίγο πριν τη λήξη) και τους δύο Σέρβους να κάνουν από ένα εκπληκτικό ημίχρονο (Μπογκντάνοβιτς στο πρώτο, Βίτσκοβιτς στο δεύτερο), οι παίκτες του Νίκου Δεληγιάννη δικαίωσαν τον προπονητή τους, που έλεγε μετά το πρώτο ματς ότι ο Απόλλων είναι καλύτερος. Αν είχαν λείψει κάποια “νεκρά” διαστήματα, τα οποία εκμεταλλεύθηκε η Τεράσα, ο τελικός θα είχε κριθεί από πολύ νωρίς, ακόμη κι έτσι όμως η ελληνική ομάδα “καθάρισε” το ματς από το τρίτο οκτάλεπτο.
Η πολύ θερμή ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι Καταλανοί φίλαθλοι στις εξέδρες δεν επηρέασε τους παίκτες του Νίκου Δεληγιάννη, που μπήκαν εξαιρετικά συγκεντρωμένοι στο ματς. Ο Μόκκας άνοιξε το σκορ από την περιφέρεια και στη συνέχεια ο Απόλλωνας “έβγαλε” μία άμυνα με παίκτη λιγότερο και σκόραρε στην κόντρα με τον Μπογκντάνοβιτς για το 0-2. Αν και ο Ντελγάδο μείωσε προσωρινά, ακόμη δύο γκολ του Σέρβου “κανονιέρη” ανέβασαν το δείκτη του σκορ στο 4-1 και έδωσαν από νωρίς σημαντικό προβάδισμα στους “κυανόλευκους”.
Η Τεράσα αντέδρασε με ένα καταιγιστικό διάστημα περίπου 3,5 λεπτών, στο τέλος της πρώτης και στις αρχές της δεύτερης περιόδου. Με πρωταγωνιστές τον Βίκτορ Φλόρες (δύο γκολ στα ίσια) και τον τερματοφύλακα Πέπε Μότος, οι γηπεδούχοι έκαναν σερί 4-0 και ανέτρεψαν την κατάσταση, μπαίνοντας μπροστά στο σκορ με 5-4. Ο Αλαμάνος σε ωραία παιγμένο παραπάνω σκόραρε από κοντά και διέκοψε το ισπανικό σερί, με τον Απόλλωνα να σημειώνει άλλα δύο γκολ και να παίρνει ξανά προβάδισμα 7-5. Ένα προβάδισμα που χάθηκε στο τελευταίο λεπτό του ημιχρόνου, όταν η καταλανική ομάδα βρήκε ένα γκολ στον παίκτη παραπάνω κι ένα στην κόντρα και ισοφάρισε (7-7), όμως ο Μπογκντάνοβιτς στην εκπνοή εξαπέλυσε έναν κεραυνό σχεδόν από τη σέντρα και “έγραψε” το 7-8 του ημιχρόνου.
Το τρίτο οκτάλεπτο ξεκίνησε με δύο γρήγορα γκολ από τους Ντελγάδο και Φλόρες, αλλά αυτό αποδείχθηκε η τελευταία αναλαμπή της Τεράσα. Με τον Λάζαρ Βίτσκοβιτς να παίρνει τη… σκυτάλη στο σκοράρισμα από τον συμπατριώτη του, Νίκολα Μπογκντάνοβιτς, η “αμφίβια ταξιαρχία” επιβλήθηκε πλήρως στο ματς. Το 10-10 έγινε 10-14 μέσα σε 2,5 λεπτά, σχεδόν κάθε ελληνική επίθεση κατέληγε σε γκολ, η κυκλοφορία της μπάλας ήταν σχεδόν άψογη και οι γηπεδούχοι δεν έδειχναν να έχουν δυνάμεις (ούτε φυσικές, ούτε ψυχικές) για να επιστρέψουν. Ο προπονητής τους άλλαξε τερματοφύλακα στο τελευταίο οκτάλεπτο, αλλά τα πάντα είχαν κριθεί και οι περίπου 70 φίλοι του Απόλλωνα που ταξίδεψαν στην Καταλονία είχαν ήδη στήσει το δικό τους πάρτι πίσω από το ένα τέρμα της πισίνας.
Μόλις εννέα χρόνια μετά τη σύστασή του, το τμήμα πόλο του Απόλλωνα χάρισε στον σύλλογο τη μεγαλύτερη επιτυχία της υπεραιωνόβιας ιστορίας του. Μετά τη Βουλιαγμένη και τον Ολυμπιακό, η “αμφίβια ταξιαρχία” γίνεται η τρίτη ελληνική -ανδρική- ομάδα που κατακτά ευρωπαϊκό τίτλο στην υδατοσφαίριση, χάρη στο όραμα και την… τρέλα του Γιώργου Αφρουδάκη, που υπήρξε ο εμπνευστής και δημιουργός αυτής της ομάδας.
Τα οκτάλεπτα: 3-4, 4-4, 4-7, 3-3