Επτά νεκροί ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές στις πύρινες νύχτες και ημέρες των ΗΠΑ. Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ ήταν ο σπινθήρας σε ένα εύφλεκτο υπόστρωμα που είχε ως τροφοδοτικό του προσάναμμα την υποδεέστερη κοινωνική διαστρωμάτωση των μαύρων…
(σημείωση: τη λέξη «μαύρος» – black people – την υιοθετούν οι ίδιοι οι Αφροαμερικανοί, ενάντια στη δηθενιά της πολιτικής ορθότητας σε Ευρώπη και Ελλάδα που μιλάει για «έγχρωμους» – κάτι που είναι τελικά πιο ρατσιστικό, γιατί αποχρωματίζει τη φυλετική διάσταση, την οποία οι μαύροι αποδέχονται ως ταυτότητά τους).
Η δολοφονία του Τζορτζ Φλοιντ δεν ήταν η μοναδική, ούτε οφείλεται στην ηγεσία Τραμπ. Και επί Ομπάμα έγιναν δολοφονίες μαύρων από την αστυνομία. Απλώς με τον Τραμπ οξύνθηκαν οι αντιθέσεις σε φραστικό επίπεδο τροφοδοτώντας το θυμικό των αντιπάλων του, ενώ στον γενικό αποτροπιασμό συνέβαλε η σπαρακτική εικόνα με τον απάνθρωπο μπάτσο να πατάει στον λαιμό τον συλληφθέντα μέχρι τελευταίας πνοής.
Ωστόσο το πρόβλημα είναι βαθύτερο, η υποβαθμισμένη ύπαρξη της μαύρης φυλής στην παραγωγική μηχανή, τον οικονομικό και κοινωνικό καταμερισμό των ΗΠΑ. Στις κατώτερες υποβαθμισμένες και κακοπληρωμένες δουλειέςβρίσκονται κατά συντριπτική πλειοψηφία οι μαύροι και οι Λατίνοι. Στα επικίνδυνα γκέτο με την ανήλιαγη μιζέρια, την φτώχεια, την αμορφωσιά, την παραβατικότητα, τα ναρκωτικά, κατοικούν οι μαύροι, και στον απέλπιδα ορίζοντά τους δεν βλέπουν να προβάλει άσπρη μέρα.
Ακόμη και ο κορονοϊός – ασθένεια στην οποία πρώτα βρέθηκαν ευάλωτα τα οικονομικώς ανώτερα στρώματα που κινούνται στους ορίζοντες της παγκοσμιοποίησης – τελικά φώλιασε και χτύπησε μαζικότερα τα φτωχά στρώματα των συνοικιών που κατοικεί το μαύρο και λατινογενές προλεταριάτο. Άνθρωποι αόρατοι, που συχνά δεν έχουν κοινωνική ασφάλιση, που ζουν στοιβαγμένοι σε μικρά διαμερίσματα, και σε υγειονομικές συνθήκες ακατάλληλες.
Η Διακήρυξη Απελευθέρωσης των Σκλάβων από τον πρόεδρο Λίνκολν, το 1863, γέννησε προσδοκίες για ισονομία, οικονομική και κοινωνική αποκατάσταση στους μαύρους της Αμερικής, αλλά αυτή δεν επετεύχθη παρά μόνο σχηματικά. Απελευθερώθηκαν από τη δουλεία αλλά παρέμειναν πολίτες δευτέρας κατηγορίας.
Η τωρινή έκρηξη των ΗΠΑ δεν είναι…αρχή επανάστασης, όπως ελπίζουν τα ελληνικά social media πίσω από το πληκτρολόγιο. Οι διαδηλωτές ωστόσο και δεν είναι και παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου όπως τους θεωρεί ο Τραμπ και το συντηρητικό τμήμα των ελληνικών social media. Στις ανήσυχες ημέρες των κοινωνικών εκρήξεων θα παρουσιαστούν και οι πλιατσικολόγοι. Λούμπεν στοιχεία από το κοινωνικό περιθώριο που θα βρουν ευκαιρία να κλέψουν, να λεηλατήσουν, να κάψουν, ή να χτυπήσουν ακόμη και αθώους.
Ωστόσο αυτοί είναι μια επί μέρους πτυχή. Η μεγάλη εικόνα είναι αυτή της πάνδημης δυσαρέσκειας, και έχει ιστορική συνέχεια. Ερχεται από την Ρόζα Παρκς, τη μοδίστρα που το 1955 στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, κουρασμένη από τη δουλειά, αρνήθηκε να σηκωθεί από τη θέση της στο λεωφορείο και να την παραχωρήσει σε λευκό άνδρα, όπως κατά παράδοση συνέβαινε στα μέσα μεταφοράς.
Έρχεται από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που πήρε την σκυτάλη και ηγήθηκε της νικηφόρας εκστρατείας του μποϋκοτάζ των δημοσίων λεωφορείων στο Μοντγκόμερι, για τον φυλετικό διαχωρισμό των επιβατών, και έγινε ηγέτης της παθητικής αντίστασης, και του Αφροαμερικανικού Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Έρχεται από τη «Ματωμένη Κυριακή» του 1965 κατά την οποία πορεία χιλίων μαύρων (μεταξύ των οποίων γέροι, γυναίκες και παιδιά» αντιμετωπίστηκαν με γκλομπς και χημικά, με αποτέλεσμα 78 να βρεθούν στο νοσοκομείο. Και πάλι η Αμερική εξεγέρθηκε, στην επόμενη πορεία συμμετείχαν 30.000 άτομα, μεταξύ των οποίων ο Χάρι Μπελαφόντε, ο Λέοναρντ Μπερνστάιν, η Τζόαν Μπαέζ, ο Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ, η Έλλα Φιτζέραλντ, κ.α.
Έρχεται από τους «Μαύρους Πάνθηρες» των 60s, κόμμα για τα δικαιώματα των μαύρων και την κοινωνική αλλαγή, με αρχικά σοσιαλιστικές ενατενίσεις που – και- με τη διαλυτική επίδραση του FBI, κατέληξε σε ένοπλη τρομοκρατική και παράνομη ποινική ομάδα και διαλύθηκε.
Η Αμερική θα συνεχίσει έτσι με εντάσεις και υφέσεις των κοινωνικών διαχωρισμών, και η ισότητα των μαύρων δεν θα έρθει με αυτή την εξέγερση. Ισως όμως να σταματήσουν να τους σκοτώνουν τόσο εύκολα (το 2019 το 25% των ατόμων που σκοτώθηκαν από την αστυνομία ήταν μαύροι, ενώ στον πληθυσμό αντιστοιχούν γύρω στο 13%).
Ωστόσο είναι αστεία η εκμετάλλευση που επιχειρείται από εξωτερικές δυνάμεις. Είναι σεβαστό το μήνυμα της αστυνομίας του Μόντρεαλ στο twitter ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες πέθανε ο Τζορτζ Φλοιντ «είναι αντίθετες με τις αξίες του θεσμού μας», αλλά αποτελεί κυνική εκμετάλλευση της εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας που έγραψε στο twitter «I can’t breathe». Παράλληλα πρόσθεσε ένα στιγμιότυπο του Αμερικανού ομολόγου της που επικρίνει την καταστολή των διαδηλώσεων του Χονγκ Κονγκ από την Κίνα.
Άλλο που δεν ήθελε ο εκπρόσωπος στον ΟΗΕ της ετέρας… άσπιλης δημοκρατίας της Ρωσίας, που κατηγόρησε τις ΗΠΑ για δυο μέτρα και δυο σταθμά, διερωτώμενος «Γιατί οι ΗΠΑ αρνούνται το δικαίωμα της Κίνας να αποκαταστήσει την ειρήνη και την τάξη στο Χονγκ Κονγκ όταν η ίδια διαλύει βάναυσα τα πλήθη;».