Συντάκτης: Νικόλας Ζηργάνος – Αποστολή: Ιρακινό Κουρδιστάν
Δεκαοκτώ χρόνια μετά τη σύλληψη και απαγωγή του ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ), Αμπντουλάχ Οτσαλάν, και τη μεταφορά του από την Κένυα σε τουρκικό έδαφος από πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ), η Αγκυρα προσπάθησε να επαναλάβει τη μαύρη επιχείρηση… βάζοντας αυτή τη φορά στο στόχαστρο το δεύτερο μετά τον «Απο» ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης, Τζεμίλ Μπαγίκ.
Η Τουρκία είχε ανάγκη από μια επικοινωνιακή, αλλά και ουσιαστική επιτυχία, καθώς τίποτα από τον σχεδιασμό της στην περιοχή δεν προχωρούσε.
Ο Μπαγίκ έχει το κρησφύγετό του στο απρόσιτο βουνό Καντίλ, εντός του ιρακινού Κουρδιστάν, στα σύνορα με την Τουρκία, όπου εδρεύουν και χιλιάδες μαχητές του ΡΚΚ.
Η παρουσία των Κούρδων ανταρτών της Τουρκίας σε απόσταση αναπνοής από το τουρκικό Κουρδιστάν υπήρχε από το 1990, όταν εγκαταστάθηκαν τα πρώτα στρατόπεδα του ΡΚΚ στο Καντίλ, πονοκέφαλος για την Αγκυρα, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια, παρά την ανηλεή καταστολή του κουρδικού κινήματος στο εσωτερικό της Τουρκίας, η επιρροή του ΡΚΚ στο εσωτερικό της χώρας όχι μόνο δεν κόπασε, αλλά αντιθέτως φαίνεται πως ενισχύθηκε. Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε και ο «παράγοντας Συρία».
Οι μαχητές του ΡΚΚ ήταν αυτοί που αποτέλεσαν τον πυρήνα της αντίστασης κατά του «Ισλαμικού κράτους» στο Κομπάνι και ενίσχυσαν αποφασιστικά στα πρώτα του βήματα το κίνημα των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι σήμερα αποτελούν και τη σημαντικότερη απειλή για τα τουρκικά σχέδια στη Μέση Ανατολή.
Επίσης, το ΡΚΚ επέκτεινε την παρουσία του τόσο στο εσωτερικό του ιρακινού Κουρδιστάν όσο και στο Σιντζάρ, στο Ιράκ, όπου εγκατέστησε βάσεις και στρατόπεδα σε συνεργασία με τους Γιεζήδες, στα σύνορα με τη Συρία.
Η συμμετοχή του Μπαγίκ σε αυτόν τον σχεδιασμό ήταν σημαντική και εύλογα τέθηκε στο στόχαστρο του αρχηγού της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν, ο οποίος έδωσε εντολή, με την έγκριση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, να σχεδιαστεί «μαύρη επιχείρηση» για να συλληφθεί ο Μπαγίκ και να μεταφερθεί στην Αγκυρα όπως ο Οτσαλάν.
Αποτυχημένη διείσδυση
Για περισσότερο από έναν χρόνο, οι πράκτορες της ΜΙΤ και οι συνεργάτες τους στο ιρακινό Κουρδιστάν προσπαθούσαν να βρουν πρόθυμους συνεργάτες, μαχητές του ΡΚΚ στο Καντίλ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αφού δεν πέτυχαν τη διείσδυση, προσέγγισαν μαχητές του ΡΚΚ που είχαν εγκαταλείψει τον ένοπλο αγώνα και ζούσαν στη Σουλεϊμανίγια, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του ιρακινού Κουρδιστάν, στην ευρύτερη περιοχή της οποίας ανήκει το όρος Καντίλ.
Σύμφωνα με μια πηγή, οι Κούρδοι τους οποίους προσέγγισαν οι πράκτορες της ΜΙΤ ενημέρωσαν την ηγεσία του ΡΚΚ, ενώ άλλη πηγή τόνισε πως οι «επαφές» των Τούρκων στη Σουλεϊμανίγια εντοπίστηκαν από την αντικατασκοπία της Πατριωτικής Ενωσης του Κουρδιστάν, PUK, οργάνωση η οποία ελέγχει την ευρύτερη περιοχή της Σουλεϊμανίγια.
Στελέχη του PUK διατηρούν παραδοσιακά καλές σχέσεις με το PKK, παρά τους ισχυρούς δεσμούς που έχουν ταυτόχρονα με την Τεχεράνη.
Σε κάθε περίπτωση, η ηγεσία του ΡΚΚ ενημερώθηκε τόσο για τη δράση των πρακτόρων της ΜΙΤ όσο και για τον στόχο που είχαν.
Για αρκετούς μήνες, οι Κούρδοι τους οποίους προσέγγισε η ΜΙΤ στη Σουλεϊμανίγια έδιναν αληθινές πληροφορίες στην Τουρκία για το Καντίλ, με εντολή της ηγεσίας του ΡΚΚ.
Οταν μετά από καιρό κέρδισαν την εμπιστοσύνη της Αγκυρας, ο Φιντάν έστειλε επιχειρησιακή ομάδα στη Σουλεϊμανίγια για να οργανωθεί στο έδαφός της η επιχείρηση απαγωγής του Μπαγίκ.
Οι «πληροφοριοδότες» τους είχαν ενημερώσει πως δήθεν ο Μπαγίκ είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας και θα έμπαινε σε νοσοκομείο της Σουλεϊμανίγια για εγχείρηση.
Στη Σουλεϊμανίγια έφτασε ο επικεφαλής των «μαύρων επιχειρήσεων» της ΜΙΤ, με τον βοηθό του (και οι δύο υψηλόβαθμα στελέχη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών), και ομάδα πρακτόρων που άλλες πληροφορίες τους αναφέρουν 10 και άλλες 14.
Η συνάντηση της ομάδας της ΜΙΤ με τους Κούρδους συνδέσμους τους έγινε στη λίμνη Ντουκάν, έξω από τη Σουλεϊμανίγια, καθώς η περιοχή εκεί είναι πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός και δεν θα κινούσε υποψίες η παρουσία μιας μεγάλης ομάδας ξένων.
Οταν συναντήθηκαν με τους υποτιθέμενους συνδέσμους τους έξω από την πόλη, εκεί όπου θα έστηναν καρτέρι στον Μπαγίκ για να τον απαγάγουν, ή αν δεν ήταν αυτό δυνατόν, να τον δολοφονήσουν, έπεσαν σε παγίδα.
Ενοπλοι Κούρδοι συνέλαβαν τα στελέχη της ΜΙΤ, που δεν πρόβαλαν αντίσταση, και τους μετέφεραν στο Καντίλ, σε απόσταση 45 χιλιομέτρων.
Η πολυάριθμη ομάδα πέρασε ή παρέκαμψε τα σημεία ελέγχου που έχει το PUK στους δρόμους που οδηγούν στο Καντίλ και κατάφερε να φτάσει στο κρησφύγετο των Κούρδων ανταρτών χωρίς πρόβλημα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο υψηλόβαθμοι πράκτορες είχαν διπλωματικά διαβατήρια και η όλη επιχείρηση σύλληψης έχει βιντεοσκοπηθεί από το ΡΚΚ.
«Πάγωσε» ο Ερντογάν
Στις 3 Αυγούστου, στην Αγκυρα, όλα ήταν έτοιμα για να δοθεί πανηγυρική συνέντευξη Τύπου και ο Ερντογάν περίμενε τηλεφώνημα του Φιντάν για να ανακοινώσει στα ΜΜΕ τη μεγάλη επιτυχία της Τουρκίας. Ομως, κάποιοι έμειναν με το ακουστικό στο χέρι.
Το φιάσκο ήταν τεράστιο και μαζί με την αποτυχία της επιχείρησης κατέρρευσε και ο μύθος της παντοδυναμίας των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Το χτύπημα ήταν πολύ μεγάλο και η Αγκυρα προσπάθησε να το αποσιωπήσει.
Αμέσως άρχισαν οι πιέσεις προς τους Κούρδους του Ιράκ, για να μεσολαβήσουν στο ΡΚΚ ώστε να απελευθερωθούν οι όμηροι πράκτορες.
Αρχικά, η Αγκυρα πίεσε το PUK, αλλά δεν είχε αποτέλεσμα. Τότε απέλασε τον εκπρόσωπο του PUK στην Τουρκία, Μπαχρόζ Γκαλάλι, και έκλεισε το γραφείο αντιπροσώπευσης της οργάνωσης στην Τουρκία που λειτουργούσε επισήμως και ανελλιπώς από το 2000.
Στη συνέχεια μετέβη στο Ερμπίλ ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος είχε συνομιλίες με το μέλος του πολιτικού γραφείου του PUK, Σάντι Αχμεντ Πίρε, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, είπε στον Τούρκο υπουργό ότι το PUK δεν είχε καμία ανάμιξη στο ζήτημα και πως το PKK έδρασε στο έδαφος του PUK μονομερώς, χωρίς να σεβαστεί την κυριαρχία του ιρακινού Κουρδιστάν και τις τοπικές αρχές.
Στον χορό της μεσολάβησης μπήκε και το Ιράν, με τον στρατηγό Σολεϊμανί να επισκέπτεται τη Σουλεϊμανίγια και γι’ αυτό το ζήτημα (το άλλο ήταν το κουρδικό δημοψήφισμα) ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, οι Τούρκοι έβαλαν και τους Αμερικανούς στο παιχνίδι της μεσολάβησης.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έθεσαν το θέμα στους Κούρδους της Συρίας με τους οποίους συνεργάζονται στενά στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, αλλά ούτε αυτός ο δίαυλος λειτούργησε.
Ομηροι-ασπίδα
Οι υψηλόβαθμοι πράκτορες της ΜΙΤ και οι συνεργάτες τους εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια των Κούρδων ανταρτών οι οποίοι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να διαπραγματευτούν την απελευθέρωσή τους.
Πηγή του ΡΚΚ σημείωσε πως οι όμηροι αποτελούν την καλύτερη ασπίδα προστασίας του ηγέτη τους, έγκλειστου στις φυλακές του Ιμραλί, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, η υγεία του οποίου συνδέεται πλέον άρρηκτα με την τύχη των Τούρκων πρακτόρων.
Αλλη πηγή, στο Ερμπίλ, τόνισε στην «Εφ.Συν.» ότι οι πράκτορες της ΜΙΤ ανακρίθηκαν από τους Κούρδους και πως κάποιοι συνεργάστηκαν και είπαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για τις «μαύρες επιχειρήσεις» της οργάνωσης και σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Υποστήριξε ότι οι ίδιοι πράκτορες έχουν δράσει πέρα από το Κουρδιστάν και στη Γαλλία, αλλά ενδεχομένως και στην Ελλάδα.
Δύο διαφορετικές πηγές ανέφεραν ακόμη ότι οι ανακρίσεις τους έχουν επίσης βιντεοσκοπηθεί, όπως και οι ομολογίες τους.
Σε περίπτωση που αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αληθείς, το φιάσκο της επιχείρησης σύλληψης Μπαγίκ είναι το μικρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αγκυρα…
Πηγή: efsyn.gr