Στο 1.000.000 νεκρούς υπολογίζει το Newsweek τους νεκρους σε περίπτωση σύρραξης στην πολύπαθη Κορέα και μάλιστα αυτή ειναι η αισιόδοξη πρόγνωση -δηλαδή στην περίπτωση που ΔΕΝ γίνει χρήση πυρηνικών
Το πιθανότερο είναι ότι ο πολεμος δεν θα ξεσπάσει, όμως το αμερικανικο περιοδικό ζήτησε από ειδικους να εκτιμήσουν τι θα γίνει στην περίπτωση που τελικά συμβεί
Το οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας είναι ακριβώς πίσω από την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη που χωριζει τις δύο «Κορέες» και είναι ιδιαίτερα υπολογίσιμο
Η Σεούλ, η πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας είναι σε απόσταση μόλις 70 χιλιομέτρων από το οπλοστάσιο της Βόρειας -στη Σεούλ ζουν 24 εκατομμύρια ψυχές
Από τότε που πήρε τέλος ο εμφύλιος το 1953 ολοι σκέφτονται ότι είναι πολύ πιθανό αυτός να ξαναξεσπάσει. Τώρα με τον Τραμπ να λέει ότι «η υπομονή μας τελείωσε» και την Πιονγιάνγκ να απαντά ότι «μπορεί να εξολοθρεύσει οιαδήποτε απειλή», το ενδεχόμενο αναβίωσης ενός τραγικού πολέμου μοιάζει πθανότερο
Οι Αμερικανοί προωθούν το σενάριο ότι η Βόρεια Κορέα θέλει να καταλάβει αστραπιαία τη Νότιο Κορέα προτου προλάβει να αντιδράσει οιοσδήποτε και «γι αυτό προχωρήσαμε (λένε) σε κοινά γυμνάσια με τους Νοτιοκορεάτες συμμάχους μας»
Η «απόσταση» της καταστροφής είναι μόλις 45 δευτερόλεπτα -τόσα θέλει ένας πύραυλος για να πλήξει είτε την Σεούλ από το βορρά είτε την Πιονγιάνγκ από το νότο
Συνιστούν δε (οι σκληροπυρηνικοί) σε περίπτωση απειλής εκτόξευσης πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς, ακόμα κι αν αυτός δεν έχει πυρηνικα, οι Αμερικανοί να επιτεθούν στην Πιονγιάνγκ «προληπτικά»
Εντούτοις ακόμα κι αυτοί διαβλέπουν ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε απονενοημένο διάβημα, γιατί θα σήμαινε πόλεμο και (κυρίως) έναν πόλεμο που οι Αμερικανοι δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν χωρίς χρήση πυρηνικών.
Το πρόβλημα δηλαδή ειναι ότι μεγάλο μέρος του πυρηνικού οπλοστασίου των βορείων ειναι στα σύνορα με το νότο και άρα σε απόσταση αναπνοής από την πρωτεύουσα των Νοτίων. Οι Αμερικανοί κατά συνέπεια δεν θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν την πυρηνική (ή μη) απειλή χωρίς να απειλήσουν έμμεσα τους συμμάχους τους στη Νότιο Κορέα που θα είχαν άμεσες συνέπειες από την «εξουδετέρωση» των πυρηνικών του βορρά
Επίσης θα έπρεπε οι Αμερικανοί να πείσουν τους Κινέζους ότι δεν επιδιώκουν γενικευμένη σύρραξη -κάτι μάλλον δύσκολο
Ο προηγούμενος πόλεμος στην Κορέα είχε κρατήσει μόλις 3 χρόνια αλλά είχε στοιχίσει 2,7 εκατομμύρια ζωές Κορεατών (από το 1950 έως το 1953) Επίσης είχαν σκοτωθεί 800.000 Κινέζοι και 33.000 Αμερικανοί
Δυο χρόνια τώρα ο «δημοκρατικός» Ομπάμα είχε καθιερώσει κοινές ασκήσεις με τη νότιο Κορέα με το σχέδιο OPLAN το 2015, που προέβλεπε επίθεση σε στρατιωτικές βάσεις της Βόρειας Κορέας (σε βάσεις με συμβατικά αλλά και πυρηνικά όπλα) αλλά και εξόντωσης της ηγεσίας των Βορείων
Οι άνθρωποι του Τραμπ επιμένουν τώρα ότι «κανείς δεν θέλει πόλεμο» αλλά «πρέπει να αποθαρρυνθούν οι δοκιμές των βορειοκορεατών» και «πρέπει να αποτραπεί η χρήση πυρηνικών σε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς»
Επιμένουν δε ότι ο Κιμ θέλει να καταλάβει τη νότιο Κορέα μέσα σε μια εβδομάδα χρησιμοποιώντας εν αναγκη και πυρηνικά
Βορράς και Νοτος διχάστηκε με ένα πρόχειρο χάρακα
Το όνειρο της επανένωσης βορρά και νότου ήταν και όνειρο του πατέρα του Κιμ, αλλά η μεγάλη οικονομική κριση και η πείνα που χτύπησε μετα το 1996 την βόρειο Κορέα ανέστειλε τη σχετική ρητορική. Και η μεν οικονομική κρίση δεν υποχώρησε, αλλά το οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας επαυξήθηκε. Ο 38ος παράλληλος που χωριζει τη χώρα ήταν μια πρόχειρη διαχωριστικη γραμμή κατά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου όταν ηττήθηκε η Ιαπωνια. Ομως ουδέν μονιμότερο του προσωρινού…. Ειδικά όταν επιμένουν σε αυτό οι Αμερικάνοι
Οι δυνάμεις
Η Βόρεια Κορέα εχει στρατό ενός εκατομμυρίου ανδρών που θα μπορουσαν να καταλάβουν το νότο χωρίς καν χρήση πυρηνικών, λένε οι Αμερικανοί. (Οι νότιοι έχουν στρατό 660.000 ανδρών) Και επιμένουν ότι ο Κιμ έχει πλάνο -ίσως απειλήσει το νότο να υποταχθεί με τη χρήση χημικών ή με την απειλή χρησης χημικών
Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι ακόμα κι αν ο Κιμ κινείτο αστραπιαία και καταλάμβανε μεγάλα τμήματα του νότου, θα ξεσπούσε ένας μακροχρόνιος πολεμος και ο ίδιος ο Κιμ σίγουρα θα έχανε την εξουσια
Από την άλλοι οι Αμερικανοί ξέρουν ότι δεν θα ήταν υποθεση εβδομάδων ο νέος πόλεμος, γιατί δεν θα είχαν να κάνουν με την έρημο του πολέμου του Κολπου και με εύκολους στοχους, αλλά θα διαρκουσε πάνω από έξη μήνες και θα είχε πολλές απώλειες
Οταν ο άλλος «δημοκράτης» ο Κλίντον είχε διανοηθεί πόλεμο, το Πεντάγωνο του ξεκαθάρισε ότι αυτό θα σήμαινε 1.000.000 νεκρούς και πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάριο σε οικονομικές ζημίες
Και ποιος είναι εκείνος που μπορεί να πει με σιγουριά ότι ο Κιμ δεν θα προλάβαινε να πατήσει το κουμπί των πυρηνικών;
Ο Τραμπ αναλογίζεται τα πιθανά σενάρια ή απλώς μπλοφάρει; Μήπως στοχεύει απλώς στο να εκβιάσει τους Κινέζους να άρουν την υποστήριξή τους προς τη Βόρειο Κορέα; Το 85% της οικονομίας της Βόρειας Κορέας στηρίζεται στην Κίνα. Ισως ο βασικός του στόχος να είναι η οικονομικη ασφυξία του Κιμ, κάτι στο οποίο όμως αποκλείεται να συναινέσουν οι Κινέζοι
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Η χερσόνησος της Κορέας ήταν πάντα το μήλο της έριδος μεταξυ Κινέζων και Ιαπώνων λόγω του πλουτου του υπεδάφους της
Εχει επηρεαστεί βαθιά από την κινεζική κουλτουρα και πολιτική ήδη από το 1100 π.Χ. Οι Κινέζοι ουσιαστικά κυριάρχησαν μεχρι το 200 μ.Χ. και δεν ήταν λίγες οι αντιπαλότητες βασιλείων της περιοχής, που άλλα συμμαχούσαν με τους Κινέζους και άλλα τους εναντιώνονταν. Το 670 μ.Χ. κυριάρχησε τελικά ένα βασίλειο που είχε συμμαχήσει με την Κίνα και το 735 σχηματιστηκε για πρώτη φορά ένα ενιαίο κράτος και στην περιοχή επικράτησε ειρήνη μέχρι το 1.000. Ο κομφουκιανισμός αποτέλεσε τη βάση της θρησκείας του νέου κράτους, ενώ και ο βουδισμός γνώρισε σημαντική εξάπλωση. Πρωτεύουσα του κράτους ήταν το Γκιόνγκτζου, στο νοτιοανατολικό τμήμα της χερσονήσου. Το βορειανατολικό τμήμα της χώρας επεκτάθηκε βορειότερα και σχημάτισε το βασίλειο Μπάλχε, το οποίο κατέρρευσε στις αρχές του 10ου αι. Ομως το 935 κατέρρευσε και το ενιαίο κράτος και υποτάχτηκε η περιοχή στους Μογγόλους Σταδιακά ελεθερώθηκε αλλά πέρασε ουσιαστικά και πάλι σε κινεζική επιρροή
Το 1500 οι Ιαπωνες προσπάθησαν να καταλάβουν τη χερσόνησο της Κορέας αλλά δεν τα κατάφεραν και η περιοχή έγινε στη συνέχεια υποτελής στην κινεζική δυναστεία των Μαντζού. Τότε άρχισαν να «ενδιαφέρονται» για την περιοχή και οι Ευρωπαίοι που προσπάθησαν να διεισδύσουν εμπορικά και θεολογικά -άρχισαν να στέλνουν ιεραποστολές
Η Κορέα προσπάθησε (όπως είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να κάνει και η Ιαπωνία) να κλείσει τα σύνορά της στους ξένους, εμποδίζοντας κάθε μορφή εμπορίου και διατηρώντας μια κοινωνία και οικονομία φεουδαρχικού τύπου, καθώς δεν ήθελε να εισβάλλουν τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά οικονομικά συμφέροντα Ούτε η Κορέα ομως μπορεσε να αντισταθεί
Το 1864 ο Κορεάτης βασιλιάς εξαπέλυσε μια σειρά διωγμών εναντίον των χριστιανών της χώρας του, γεγονός που οδήγησε στην εκστρατεία των Γάλλων εναντίον της Κορέας και στην ανατροπή του βασιλιά
Η Ιαπωνία αναθάρρησε τότε και επιδιώκοντας να εξουδετερώσει την Κίνα (τον βασικό προστάτη της Κορέας ιστορικά) κηρύχθηκε ο Α’ Σινοϊαπωνικός Πόλεμος (1894–1895). Ο πόλεμος έληξε με νίκη των Ιαπώνων και οι Κινέζοι αναγκάστηκαν να παραιτηθούν από την επικυριαρχία τους στην Κορέα. Η χερσόνησος της Κορέας πέρασε στην ιαπωνική επιρροή. Ομως με αυτή την εξέλιξη θίγονταν τα συμφέροντα της τσαρικής Ρσωίας, και αυτό σήμανε τον Ρωσοϊαπωνικό Πόλεμο του 1904-1905. Οι Ρώσοι ηττήθηκαν και η Κορέα έγινε προτεκτοράτο της Ιαπωνίας
Οι Ιάπωνες κυβέρνησαν τη χώρα με βιαιότητα και ασυδοσία, εφαρμόζοντας ένα αστυνομοκρατούμενο καθεστώς, που δημιούργησε έντονο κλίμα δυσαρέσκειας εναντίον τους. Η Ιαπωνική κατοχή υπήρξε βάρβαρη και περιελάμβανε 2.600.000 εργάτες σε καταναγκαστική εργασία και υποχρεωτική πορνεία για μεγάλο αριθμό Κορεατισσών χάριν των στρατευμάτων κατοχής, ηθική κατηγορία την οποία η Ιαπωνία δε θέλει να αναγνωρίσει παρά τις αποδείξεις και μαρτυρίες που υπάρχουν
Τον Μάρτιο του 1919 εκδηλώθηκαν στην Κορέα αντιαποικιακές ταραχές με αίτημα την ανεξαρτησία. Αυτές καταστάλθηκαν βίαια αφήνοντας πίσω τους 10.000 νεκρούς. Τη δεκαετία του 1930 οι Ιάπωνες αποσκοπώντας στην καλύτερη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Κορέας, προχώρησαν στην εκβιομηχάνιση της χώρας, στην κατασκευή οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου. Παράλληλα προσπάθησαν να εκριζώσουν τα κινεζικά αλλά και τα κορεατικά πολιτισμικά στοιχεία επιβάλλοντας απολυτως τον ιαπωνικό πολιτισμό. Αυτοεξόριστοι Κορεάτες σχημάτισαν Εξόριστη Κυβέρνηση στη Σαγκάη και προχώρησαν σε ανταρτοπόλεμο με τους Ιάπωνες κατακτητές, ο οποίος κορυφώθηκε κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο
Η κορεατική ανεξαρτησία αντιμετωπίστηκε από τις μεγάλες δυνάμεις σαν πρόβλημα και αποφασίστηκε η χώρα να τεθεί υπό τετραμερή έλεγχο (ΕΣΣΔ, ΗΠΑ, Κίνα και Μεγάλη Βρετανία)
Ο τετραμερής έγινε ουσιαστικά διμερής και σχηματίστηκαν δύο ζώνες επιρροής, η αμερικανική και η σοβιετική, που οδήγησαν στη διάσπαση του κράτους το 1948 και στο σχηματισμό δύο ανεξάρτητων κρατών: η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας στο βορρά, και η Δημοκρατία της Κορέας στο νότο.
Οι διαπραγματεύσεις για επανένωση απέτυχαν εξαιτίας κυρίως των Αμερικανών το 1950 και τότε άρχισε ο Πόλεμος της Κορέας.
Στον πόλεμο στην χερσόνησο της Κορέας 1950-1953 μαζί με τους Αμερικανούς πολέμησαν και Έλληνες που αποτελούσαν το Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα Κορέας
Η πόλωση εκεί σχηματίστηκε ως εξής: λίγο πριν την πτώση της Ιαπωνίας, εισέβαλαν στην Κορέα ρωσικά στρατευματα (τον Αύγουστο του 1945) Αντίστοιχα «φυσικά» και οι Αμερικάνοι είχαν επίσης εξουσία στα εδάφη της συνθηκολογημένης Ιαπωνίας. Αμερική και Ρωσία συμφώνησαν η επιρροή τους να διαχωρίζεται απ’ την γραμμή του 38ου γεωγραφικού παράλληλου. Ρώσοι και Αμερικανοί προώθησαν σε θέσεις επιρροής πρόσωπα της επιλογής τους αντιστοιχα παρά τη θεωρητική συμφωνία για αυτοδιάθεση της Κορέας
Οι Αμερικανοί που μεταπολεμικά «τα βρήκαν» με τους Ιάπωνες ανέθεσαν την αστυνόμευση της χώρας «τους» στις πρώην ιαπωνικές αρχές -αρχές ιδιαίτερα μισητές στην Κορέα. Αυτό ενόχλησε και τους Ρώσους. Αρχισε να δημιουργείται ένα κύμα αντιαμερικανικό και αντι-ιαπωνικό καθώς εκτός από το ιστορικό μίσος, της προηγουμενης κατοχής, οι Κορεατες έβλεπαν στους Αμερικανούς και στους Ιάπωνες μια προσπάθεια να κυριαρχήσουν οι δεύτεροι σε ό,τι έχασαν με τον πολεμο
Ακολούθησαν το 1946 αντιαμερικανικές διαδηλώσεις και στη συνέχεια αντί να προωθηθεί η ένωση, στο μεν βόρειο τμήμα ο κομμουνιστής Κιμ Ίλ-σονγκ ανακήρυξε το κράτος της Βόρειας Κορέας με αυτόν πρόεδρο και πρωτεύουσα την Πιονγιάνγκ, στο δε Νότο με πρωτεύουσα τη Σεούλ, ανέλαβε πρόεδρος ο αντικομμουνιστής και φιλοαμερικανός πολιτικός Ρι Σούνγκ-μαν, ιδρύοντας τη Νότια Κορέα.
Τον Ιούνιο του 1950 ο στρατός της Βόρειας Κορέας πέρασε δυναμικά τον 38ο παράλληλο ανακοινώνοντας σαν στόχο την συνένωση των δυο τμημάτων της Κορέας σε ενιαίο κράτος και την εκτέλεση του Ρι Σούνγκ-μαν και των οπαδών του. Η στρατιωτική δύναμη του Βορρά είναι πολύ σημαντική εκείνη την στιγμή, ενισχύεται εξάλλου από τη Ρωσία αλλά και την Κίνα
Τα ακριβή αριθμητικά δεδομένα δεν είναι εύκολο να εκτιμηθούν, αλλά επρόκειτο περίπου για πάνω από 230.000 στρατό, 300 αεροπλάνα, 200 τανκ και πάνω από 200 πυροβόλα. Σύμφωνα με αμερικανικές πηγές οι αντίστοιχες δυνάμεις τους στην Νότια Κορέα ήταν μόνο 65.000 στρατιώτες και κάπου 20 βοηθητικά αεροπλάνα.
Σε λίγες μέρες, οι Αμερικανοί έχουν υποχωρήσει στο 10% του εδάφους που αρχικά κατείχαν και τον Οκτώβριο του 1950 ουσιαστικα ολη η Κορέα ειναι υπό τον έλεγχο των βορείων
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Χάρρυ Τρούμαν, πιέζεται τότε από αμερικανικά οικονομικά συμφέροντα για να εμπλακεί πιο ενεργά Εντούτοις διστάζει γιατί δεν θέλει επ ουδενί αντιπαράθεση με την Κίνα Ο Μακάρθουρ καταφέρνει να ανακαταλάβει τη νότιο Κορέα και θέλει να επιτεθεί στο βορρά, αλλά ο Τρούμαν τον «φρενάρει» για να μην εμπλακεί η Κίνα Οντως η Κίνα θορυβημένη από την προέλαση του Μακάρθουρ στέλνει στρατό 500.000 ανδρών
Οι Κινέζοι (με τη βοήθεια και των Ρώσων) κατόρθωσαν τελικά να καταλάβουν ακόμα και την πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας, την Σεούλ, αλλά οι Αμερικανοί την ανακατέλαβαν. Ο Μακάρθουρ (που είχε τρομερή προσωπική και πολιτική αντιπαράθεση με τον Τρούμαν) προκαλεί για «γενικευμένο πόλεμο εναντίον των κομμουνιστών» και ο Τρούμαν τον παύει, πλην ομως πολιτικα βλάπτεται και ο Τρούμαν που κατηγορείται από τους Ρεπουμπλικανους «ως αδύναμος»
Στο μέτωπο η κατάσταση μένει τελματωμένη και το 1952 ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Αϊζενχάουερ μεθοδεύει την ανακωχή
Ο 38ος παράλληλος παραμένει ως σήμερα η διαχωριστική γραμμή των δύο κρατών