Πρόκειται το τέταρτο μεγαλύτερο νησί του κόσμου, κάποιοι μπορεί να την γνωρίζουν ως εξωτικό προορισμό διακοπών ή να την άκουσαν πρώτη φορά από το δημοφιλές φιλμ κινουμένων σχεδίων.
Η πρόσφατη ειδησεογραφία την αναφέρει ως τη χώρα που πρότεινε την αντιμετώπιση της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης με φάρμακο παραγωγής της, φυσικής προέλευσης – κάτι που λέγεται πως υποτιμήθηκε από τον ΠΟΥ και οδήγησε στη σχετική ρήξη. Λιγότερο γνωστή πάντως, είναι η ιστορία των κατοίκων του νησιού και του αγώνα τους για επιβίωση, σε ένα μέρος που παρότι στολίζεται από ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, δεν παύει να βασανίζεται τακτικά από οικονομικο-πολιτικές κρίσεις.
Συγκεκριμένα η σύγχρονη ιστορία της Μαδαγασκάρης αναφέρει την ένταξή της στα προγραμματα δανειοδότησης του ΔΝΤ το 1980, είκοσι χρόνια μετά από την διακήρυξη ανεξαρτησίας της από τη Γαλλία, το 1960. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων παραμένει διαχρονικά κάτω από τα όρια της φτώχειας, κάτι που σχετίζεται και με τις κοινωνικές αναταραχές, που όπως είναι φυσικό ξεσπούν συχνά στο νησί..
Το 2009, αγανακτισμένοι από την αυξημένη φτώχεια και την εκτεταμένη διαφθορά, οι πολίτες της Μαδαγασκάρης βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλωσουν, σε μια διαμαρτυρία που εξελίχθηκε σε μακελειό με 170 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους από τις κρατικές δυνάμεις.Αφού ο πρόεδρος αναγκάστηκε να παραιτηθεί, η διεθνής κοινότητα διέκοψε την περισσότερη ξένη βοήθεια. Πάνω από το 60% των εσόδων της χώρας εξαφανίστηκε αμέσως, με αποτέλεσμα τα σημαντικά πλήγματα στην παιδεία, την υγειονομική περίθαλψη, την υγιεινή και την πρόσβαση σε τροφή.
Το ντοκιμαντέρ «Madagasikara» μας προσφέρει μια ματιά σε ένα νησί που ουσιαστικά δεν γνωρίζουμε, πέρα από τις γαλήνιες παραλίες και την αξιαγάπητη άγρια ζωή, στις επικίνδυνες ζωές τριών μητέρων που εργάζονται ακούραστα για να δημιουργήσουν το καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους Με περισσότερα από 30 διεθνή βραβεία, ίσως η εξαιρετική αυτή επιτυχία της παραγωγής, να οφείλεται στον τρόπο που εστιάζει στην απλή ομορφιά της ζωής ή στο πόσο γλαφυρά μας μεταφέρει τις ιστορίες των ανθρώπων αυτών, επιτρέποντας στον θεατή να νιώσει κοντά τους και κοντά στον συνεχιζόμενο αγώνα τους για μια καλή ζωή.