Kotrotsos Serafeim
Εάν υποθέσουμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πιεζόμενος από τα ελληνοτουρκικά, το προσφυγικό, το κυβερνητικό-επιτελικό μπάχαλο αλλά και για να “κάψει” την απλή αναλογική, αποφασίσει ένα βράδυ στο Μαξίμου να προκηρύξει εκλογές (τις προφάσεις περί “σοβαρού εθνικού θέματος” εύκολα εύκολα τις εφευρίσκει ένα καλά οργανωμένο επικοινωνιακό επιτελείο), είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ να παρατάξει σχηματισμό εκλογικής μάχης με ικανή εμπροσθοφυλακή και πρόγραμμα νέας διακυβέρνησης;
Ας μη γελιέται κανείς. Η απάντηση είναι “όχι”, κι ας λέει ο Αλέξης Τσίπρας πως “οι εκλογές είναι καλοδεχούμενες”. Η πραγματικότητα είναι σκληρή αλλά είναι πραγματικότητα.
Οι πρωτοκλασάτοι (;) της Κουμουνδούρου περνούν τον περισσότερο χρόνο τους σε καφέδες και τσακωμούς για το εάν στη μαρκίζα του μετασχηματισμού θα είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, ή θα μπει και ως “γκεστ σταρ” η Προοδευτική Συμμαχία ,ή κάτι άλλο που θα παραπέμπει στη διεύρυνση.
Ακόμα και “βαριά” ονόματα που διετέλεσαν υπουργοί και έχουν αναλάβει τομείς πολιτικής δράσης παρακολουθούν εξ’ αποστάσεως τις κυβερνητικές αποφάσεις και σπαταλούν την αντιπολιτευτική τους διάθεση σε φλεγματώδη σχόλια, ή σε διαρροές “πηγών” που εξαφανίζονται στα “ψιλά” του διαδικτύου.
Αν εξαιρέσει κανείς τον Χαρίτση που παλεύει μόνος του με τα κύματα, τον δραστήριο Ραγκούση, την Αχτσιόγλου στα εργασιακά, άντε και δυο-τρεις ακόμα, η διάταξη εκλογικής μάχης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης μοιάζει να έχει επαναπαυτεί στα μετόπισθεν όπου μετρά απλώς τις γκάφες της κυβέρνησης και χαζεύει το δένδρο μην και πέσει ξαφνικά το “ώριμο φρούτο”.
Στην οικονομική πολιτική, για παράδειγμα, ο Σταϊκούρας αλωνίζει και ο Γεωργιάδης παρουσιάζει κάθε τρεις και λίγο “μακέτες” επενδύσεων και ουρές ενθουσιασμένων επενδυτών και στην Κουμουνδούρου οι αρμόδιοι ξεσκονίζουν στην τροπαιοθήκη τις δάφνες από την εποχή που έβγαλαν τη χώρα από τα μνημόνια και έδιναν κοινωνικά μερίσματα και 13η σύνταξη.
Τα ίδια πρόσωπα, πριν από τέσσερα χρόνια, συμφώνησαν να διαλύσουν τις συνιστώσες και να γίνουν ενιαίο κόμμα, και τώρα, ενόψει συνεδρίου, καθένας ιδρύει μια “τάση” για να διαπραγματευθεί πόσα μέλη θα έχει η νέα Κεντρική Επιτροπή. Ακόμα και οι σκληροί υποστηρικτές του Τσίπρα σπαταλούν τον χρόνο και την ορμή τους για να ψέξουν τον Χουλιαράκη επειδή συμμετέχει σε εκδήλωση στην οποία θα είναι και ο Στουρνάρας, ή για να σχολιάσουν το άρθρο του τάδε ή του δείνα για τη Χάγη.
Μάλλον, δεν έχει άδικο ο Παπαδημούλης που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και για τους “τασάρχες” αλλά και για τους “Τσιπροφύλακες”.
Οι περισσότεροι απ΄ όλους αυτούς δείχνουν να βασίζονται στο ότι ο Τσίπρας -όπως λέγεται- είναι “καλό παιδί”, σέβεται τον πλουραλισμό και τις διαφορετικές απόψεις.
Μόνο που, ιστορικά, κανένας πλουραλισμός δεν κέρδισε εκλογές. Και, επίσης, έχει αποδειχθεί πως οι μεγάλες νίκες έρχονται όταν τα “καλά παιδιά” χτυπήσουν την γροθιά στο τραπέζι και επιβάλλον την τάξη.
Δεν συνιστά, βεβαίως, κανείς διαγραφές και διασπάσεις. Τις δεύτερες, άλλωστε, τις αποφασίζουν αυτοί που θέλουν να…διασπαστούν και έχουν την πεποίθηση πως μπορούν να αντιστοιχηθούν με τις ανάγκες της κοινωνίας. Όποιος πιστεύει, λοιπόν, πως θέλει να ακολουθήσει τον δρόμο του συμπαθέστατου Λαφαζάνη μπορεί να το επιλέξει. Θα έχει “καθαρή” τη συνείδησή του, αμόλυντη την ιδεολογική του ταυτότητα, και απεριόριστο ελεύθερο χρόνο για κινηματικές αναζητήσεις.
Από την άλλη, κι ο Τσίπρας πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του. Το συνέδριο είναι ο δικός του Ρουβίκωνας. Θα τον διαβεί για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, ή θα παραμείνει με το παράσημο του “καλού παιδιού”, περιμένοντας να φθάσει η ώρα που θα του πουν ότι “τις έχασε”; Ξεχνώντας, μάλιστα, πως ότι κερδήθηκε μέχρι τώρα αυτός “το κέρδισε”…
Υ.Γ Στην ανακοίνωση για την συνεδρίαση της Π.Γ επισημαίνονται κάποια “γεγονότα”, μάλλον άγνωστα και ακατανόητα στους πολίτες που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν είναι υποχρεωμένοι να αντιλαμβάνονται όσα γράφονται σε μερίδα των μέσων ενημέρωσης και πιθανώς ενοχλούν κάποια στελέχη του κόμματος.
Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, «η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική κοινωνία και η ανταπόκριση των πολιτών που τον στηρίζουν, αποτελούν το μεγάλο και αδιαμφισβήτητο συγκριτικό μας πλεονέκτημα στη πορεία προς το 3ο Συνέδριο του κόμματος».
Σε ό,τι αφορά «δημοσιεύματα που εμφανίζουν τον πλουραλισμό και τις διαφορετικές απόψεις ως αδυναμία ή άλλα που στρέφονται εναντίον κορυφαίων στελεχών του κόμματος», η Π.Γ. δηλώνει στην ίδια ανακοίνωση ότι «το μόνο που εξυπηρετούν είναι τους σκοπούς αντίπαλων πολιτικών κέντρων».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνεται, «δεν πρόκειται να εκχωρήσει σε κανέναν το δικαίωμα της οργάνωσης της προσυνεδριακής συζήτησης και θα πορευτεί, όπως πάντα, με βάση τις αρχές της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας».
Είναι προφανές, απ΄ όλα αυτά, πως στην Κουμουνδούρου καταναλώνουν περισσότερο χρόνο σε όσα γράφονται και λέγονται και λιγότερο στην διαδικασία μετασχηματισμού αυτή καθ΄ αυτή και, ακόμα περισσότερο, στην οργάνωση, τεκμηρίωση και αναβάθμιση του αντιπολιτευτικού λόγου. Κι αυτό είναι κακό…