«ΠΟΥ ΒΑΡΕΣΕΣ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ μες του Κατζά την Πέτρα»

«Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε στατιστικό επίπεδο στην Ήπειρο κατά τον Μεσοπόλεμο η ληστρική συμπεριφορά σημείωνε υψηλότερα ποσοστά σε σχέση με τις άλλες περιοχές της Ελλάδα. Άλλωστε, τα δύο αντιπροσωπευτικότερα συμβάντα ληστείας σε πανελλαδικό επίπεδο κατά τον 20ό αιώνα τα οποία έχουν λάβει παροιμιώδη χαρακτήρα έως την σημερινή εποχή παρατηρήθηκαν στην Ήπειρο. Πρόκειται για την ληστεία της Πέτρας Πρεβέζης το 1926,η οποία χαρακτηρίζεται ως το πλέον ενδεικτικό γεγονός στα σύγχρονα ποινικά δεδομένα, και για την απαγωγή των βουλευτών Μελά και Μυλωνά στα Ιωάννινα το 1928. Ομοίως, οι δύο κύριες ληστρικές μορφές της εποχής υπήρξαν οι Ηπειρώτες ληστές Ρεντζαίοι και Κουμπαίοι».

Ένα μικρό αλλά απολύτως χαρακτηριστικό απόσπασμα από το κεφάλαιο 3 / Η ληστεία στις αρχές του 20ου αιώνα από το βιβλίο “Η ληστεία στο ελληνικό κράτος (μέσα 19ου – αρχές 20ού αιώνα)”που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις της Εστίας. Συγγραφέας του πολύ ενδιαφέροντος αυτού βιβλίου ο 40χρονος Νικόλαος Α.Αναστασόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής Νεώτερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από το 2015 και μέλος του Δ.Σ. καθώς και έφορος Εκδόσεων, Βιβλιοθήκης και Πνευματικού Κέντρου της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών από το 2016.

Μάλιστα, στις σελίδες του 3ου κεφαλαίου ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τα έργα και τις ημέρες του λήσταρχου Γιαγκούλα (σκοτώνεται το 1925 μαζί με τον πιστό του συνεργάτη Πάνο Μπαμπάνη, στη Κλεφτόβρυση του Ολύμπου μετά από 8ωρη σκληρή συμπλοκή με χωροφύλακες) αλλά και των Ρεντζαίων και των Κουμπαίων. Οι Ρεντζαίοι συνδέονται με την ληστεία της χρηματαποστολής της Εθνικής Τράπεζας το πρωί της 13ης Ιουνίου 1926 στο 74ο χιλιόμετρο της δημόσιας οδού Ιωαννίνων _ Πρεβέζης στην θέση Πέτρα. Ενδιαφέρον έχει εδώ η επιλογή της καταδίωξης των ληστών ( σε ολόκληρη την Βαλκανική Χερσόνησο) αλλά και η κατάληξη με την σύλληψη, καταδίκη και την εκτέλεση τους.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε: « Ποιες πτυχές της κοινωνικής ζωής επηρεάστηκαν από τη ληστεία; Ποιες είναι οι συνέπειες του φαινομένου αλλά και των μεθόδων καταστολής του; Κατά πόσον τα προβλήματα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους συνέβαλαν στην έξαρση του φαινομένου; Κατά πόσον η δράση των ληστών επηρέασε τους κατοίκους τις οποίες λυμαίνονταν;

Με αυτά τα βασικά ερωτήματα, η μελέτη στοχεύει στην ερμηνεία του φαινομένου της ληστείας, το οποίο αποτελούσε για μια μακρά περίοδο του νεοελληνικού κράτους (από το 1830 έως το 1930 περίπου) αναπόσπαστο κομμάτι της παραδοσιακής κοινωνίας.

Παραμένει άσβεστη η μνήμη ληστών όπως του Νταβέλη, του Γιαγκούλα, των Αρβανιτάκηδων, των Ρεντζαίων και των Κουμπαίων ή περιστατικών όπως η απαγωγή, το 1866, του Σωτήρη Σωτηρόπουλου, μετέπειτα Πρωθυπουργού, η δολοφονία Άγγλων περιηγητών στο Δήλεσι το 1870, η ληστεία της Πέτρας Φιλιππιάδας το 1926 και η απαγωγή των βουλευτών Μελά και Μυλωνά το 1928».

Το φαινόμενο της ληστείας με το οποίο ασχολείται το βιβλίο «υπήρξε η συχνότερη παραβατική δραστηριότητα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως περίπου την βενιζελική τετραετία του 1928-1932», όπως επισημαίνει ο συγγραφέας στην τελευταία ενότητα των συμπερασμάτων….

Πηγή: https://www.protothema.gr

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.