Με τη μόνη διαφορά ότι εμπόδιο σε αυτά τα σχέδιά τους στέκονται η ίδια η Ιστορία, τα πραγματικά γεγονότα αλλά και έρευνες ιστορικών. Το Documento παρουσιάζει σήμερα μια σειρά από χαρακτηριστικά παραδείγματα παραχάραξης της Ιστορίας, όπως και την πραγματική τους διάσταση.
Εδώ Πολυτεχνείο
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι νεκροί στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Στις 15 Νοεμβρίου ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γιάννης Λαγός αναφερόμενος στην εξέγερση του Νοέμβρη του ’73 έκανε λόγο για «παραμύθι που μας πλασάρετε 45 χρόνια» καθώς και για «προπαγάνδα με την οποία βάζουν τα νέα παιδιά να μαθαίνουν με το έτσι θέλω ότι υπήρχαν νεκροί ενώ δεν υπήρχαν νεκροί».
Στο ίδιο μήκος κύματος είχε κινηθεί κατά το παρελθόν και ο σημερινός αντιπρόεδρος της ΝΔ Αδ. Γεωργιάδης. Σε βίντεο από παλιότερη τηλεοπτική εμφάνισή του που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο εμφανίζεται να λέει για το Πολυτεχνείο: «Είναι ο ιδρυτικός πολιτικός μύθος της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς της Ελλάδας», για να συμπληρώσει στη συνέχεια: «Θέλω να σας πω και δημοσίως να το ξεκαθαρίζουμε επειδή δεν αντέχω τα παραμύθια: Δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο, ούτε ένας!». Πλέον ο Αδ. Γεωργιάδης ως δεξί χέρι του Κυριάκου Μητσοτάκη επιμένει ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο, ανασκευάζοντας μερικώς την αρχική του άποψη. Συγκεκριμένα μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι στις 18 Νοεμβρίου 2018 ανέφερε ότι «νεκροί υπήρξαν στο Πολυτεχνείο αλλά όχι από την ερπύστρια» και συμπλήρωσε: «Η χούντα σκότωσε κόσμο σε διάφορα σημεία γύρω από το Πολυτεχνείο, αλλά όχι μέσα σε αυτό».
Δυστυχώς για τον ίδιο αλλά και για τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής τα γεγονότα έρχονται να τους διαψεύσουν. Σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών υπό τον διευθυντή Ερευνών Λεωνίδα Καλλιβρετάκη, «μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί 24 πλήρως τεκμηριωμένες περιπτώσεις», ενώ παράλληλα «έχει συγκροτηθεί κατάλογος 16 ανώνυμων περιπτώσεων που είχε θεωρηθεί σε κάποια στιγμή της διαδικασίας ότι προκύπτουν βασίμως ως νεκροί, από επίσημες, επώνυμες και σχετικά αξιόπιστες καταθέσεις με συγκεκριμένα στοιχεία». Επίσης η ίδια έρευνα είχε θέσει στο μικροσκόπιο 30 ακόμη περιπτώσεις οι οποίες μέχρι σήμερα δεν έχουν τεκμηριωθεί.
Το Ολοκαύτωμα
Αλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η άρνηση του Ολοκαυτώματος των Εβραίων. Αποψη την οποία έχει ενστερνιστεί κατά το παρελθόν και ο Αδ. Γεωργιάδης, καθώς προωθούσε μέσα από την εκπομπή του το υβριστικό για τους Εβραίους βιβλίο του Κώστα Πλεύρη. Ο Αδ. Γεωργιάδης δεν έδειχνε το εξώφυλλό του, ισχυριζόμενος ότι δεν συμφωνεί ιδεολογικά με όσα γράφονται, όμως αυτό δεν τον απέτρεπε να εκφράσει τον προβληματισμό του για τα στοιχεία που περιείχε το βιβλίο, τα οποία όπως έλεγε «δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση» και όσοι δεν τα έχουν διαβάσει «ζουν στο σκοτάδι».
Ο ίδιος πριν από περίπου έναν χρόνο προχώρησε σε δημόσια δήλωση συγγνώμης προς τον εβραϊκό λαό. «Στο παρελθόν είχα συνυπάρξει και ανεχτεί τις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Εβραίους συμπατριώτες μου και γι’ αυτό το λόγο αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από την Εβραϊκή Κοινότητα. Ακόμα περισσότερο λυπάμαι που υποστήριξα και προώθησα το υβριστικό για τους Εβραίους βιβλίο του Κώστα Πλεύρη» είχε αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανάρτησή του.
Μακρόνησος και βασανιστήρια
Μια προσπάθεια παραχάραξης γίνεται τα τελευταία χρόνια και με τη Μακρόνησο. Τον τόπο εξορίας χιλιάδων αγωνιστών όπου όσοι δεν θανατώθηκαν υπέστησαν φριχτά βασανιστήρια. Ο αρθρογράφος του Liberal και υποστηρικτής του Κυρ. Μητσοτάκη Σάκης Μουμτζής έχει παρουσιάσει τη Μακρόνησο ως παραθεριστικό κέντρο. Δυστυχώς για τον ίδιο υπάρχουν οι μαρτυρίες του Μίκη Θεοδωράκη για όσα έζησε εκεί αλλά και εκατοντάδων άλλων κρατουμένων, όπως επίσης η παραδοχή από τον γιο του «σκληρού βασανιστή» της Μακρονήσου Παναγιώτη Σκαλούμπακα, ο οποίος σε διαλόγους του στα social media έχει αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ο πατέρας μου σας είχε ’47-’48, εγώ θα σας βασανίζω συνέχεια». Στο ίδιο πνεύμα, το 2016 είχε σχολιαστεί δηκτικά από τα social media η εκδρομή που είχε οργανώσει το βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone στο Μακρονήσι παρέχοντας και «μενού εξορίστων»!
Από την όλη προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας δεν λείπουν και οι ύμνοι προς τη χούντα, τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και το περιβόητο «οικονομικό θαύμα» της επταετίας. Κατά καιρούς χρυσαυγίτες βουλευτές έχουν ισχυριστεί ότι ο δικτάτορας δήθεν είχε εκλεγεί απευθείας από τον λαό, επικαλούμενοι τα δημοψηφίσματα της χούντας, ενώ η μόνιμη επωδός όσων υποστηρίζουν τα χουντικά κατορθώματα είναι ότι την «περίοδο της χούντας γίνονταν έργα». Δυστυχώς γι’ αυτούς και ευτυχώς για την Ιστορία υπάρχουν ντοκουμέντα και έρευνες που έχουν δημοσιευτεί με αδιάσειστα στοιχεία τα οποία καταρρίπτουν και το «οικονομικό θαύμα» και την υποτιθέμενη χρηστή διαχείριση των οικονομικών του κράτους.