Του Αργύρη Ντινόπουλου, δημοσιογράφου
Πώς επανέρχεται ο «σημιτισμός» στα εθνικά μας θέματα
H ανοίκεια επίθεση των 4 αρθρογράφων (στην ίδια εφημερίδα! Την ίδια ημέρα!) εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή προαναγγέλλει την επάνοδο του «σημιτισμού» στα εθνικά μας θέματα.
Οι 4 επί Σημίτη αλλά και επί ΓΑΠ μετέφεραν κυβερνητικές θέσεις οπότε την αποκωδικοποίηση της σαββατιάτικης (10/04) αρθρογραφίας τους είναι χρήσιμο (πολιτικά, αλλά και εθνικά) να την γνωρίζουν οι νεοδημοκράτες κάθε κομματικής βαθμίδας.
Γιατί χθες (10/04) οι 4 παρουσιάστηκαν ως «λαγοί» κυβερνητικών αποφάσεων (με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τώρα πια ) στα εθνικά αλλά και στα .. εσωκομματικά θέματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους 4 οι 2 ενέχονται σε τεκμηριωμένη πλέον παραποίηση της ιστορίας των Ιμίων, με σκοπό να αθωώσουν τους Σημίτη-Πάγκαλο.
Ο ένας μάλιστα σε αυτήν την παραχάραξη – αθώωση των Σημίτη και Πάγκαλου συνεργάστηκε με τουρκάλα δημοσιογράφο, επίσημη βιογράφο του κατοχικού (μακαρίτη πια) ηγέτη Ραούφ Ντεκτάς.
Μάλιστα σε εκείνη την -«επική» πλέον- τηλεοπτική εκπομπή του για την δέκατη επέτειο των Ιμίων ισχυριζόταν ότι μπορούσαμε να αντιμετωπίζουμε τα Ίμια με «όρους κωμωδίας» (τέτοιο «βάθος» διπλωματικής ανάλυσης).
Αξίζει, λοιπόν, να δούμε την αποκωδικοποίηση του «νέο-σημιτισμού» όπως παρουσιάζεται και προαναγγέλλεται από τους 4 αρθρογράφους «λαγούς» του.
Σε συνδυασμό, πάντοτε, με το μένος εναντίον του Καραμανλή.
Διαβάστε τι έγραψαν χθες (10/04/21).
1.Αποκορύφωμα της αδράνειας Καραμανλή στα εθνικά θέματα ήταν το ναυάγιο στο Κυπριακό αφού τότε (2004) κάποιες δυνάμεις (δηλαδή Καραμανλής-Μολυβιάτης) αγωνίστηκαν και στην συνέχεια πέτυχαν να καταψηφιστεί το … σχέδιο Ανάν (μεγάλη απώλεια).
2.Ο Σημίτης στα ελληνοτουρκικά ακολούθησε μαζί με τους συνεργάτες του (τον Πάγκαλο;) μια τολμηρή πολιτική η οποία έφερε αποτελέσματα και άνοιξε δρόμους! (Ναι ο Σημίτης των Ιμίων και του «ευχαριστώ τους Αμερικανούς»).
3.Επί Καραμανλή στο Σκοπιανό τα πράγματα «βάλτωσαν» και η στάση του στο Βουκουρέστι δεν προώθησε καμία λύση (δηλαδή την «λύση των Πρεσπών» που προώθησε ο Τσίπρας).
4.Επί Σημίτη, σύμφωνα με τον καλό γνώστη των (τότε) συνομιλιών καθηγητή Χρήστο Ροζάκη είχαμε φτάσει στο σημείο να προετοιμάζεται το Κοινό Ανακοινωθέν που θα σήμαινε την επιτυχή έκβαση των διερευνητικών και το πέρασμα στις επίσημες διαπραγματεύσεις (αυτό θέλουμε και τώρα;).
5.Τότε ο Σημίτης μπορούσε να οδηγήσει στην επίλυση του κυπριακού (δηλαδή στην εφαρμογή του σχεδίου Ανάν) και στην παραπομπή των ελληνοτουρκικών στην Χάγη (για τις «εκκρεμείς… συνοριακές διαφορές με την Ελλάδα και άλλα συναφή»). Αλλά (ο Σημίτης) έπεσε πάνω στον Καραμανλή και στον Μολυβιάτη.
6.Δεν είμαστε πια στην σπάνια (ευνοϊκή) στιγμή του 2002-2004 (του Σημίτη). Αλλά ας φανταστούμε έστω και ως πνευματική άσκηση(!) ότι δημιουργούνται ξαφνικά οι προϋποθέσεις (όπως επί εποχής Σημίτη). Τι πρέπει να κάνουμε; (εδώ μπαίνουμε στο… ζουμί).
7.Εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία και προχωράμε; Και τι είναι καλύτερο; Να έχει κανείς τα κυριαρχικά του δικαιώματα ακέραια; (φοβερό ερώτημα). Ή να επιδιώξει την καλύτερη δυνατή μα όχι τέλεια λύση;
8.Η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να βάλει μια τάξη. Αλλά προσκρούει στις αντιστάσεις του ίδιου μπλοκ (Καραμανλής) που ακόμη και όταν η άλλη πλευρά (δηλαδή η Τουρκία) δείχνει μια διάθεση… διαλόγου (sic) την υπονομεύει (ο Καραμανλής υπονομεύει την .. διάθεση διαλόγου της Τουρκίας).
9.Ο Καραμανλής δηλώνει «παρών» αλλά οι εσωκομματικοί αποδέκτες περιμένουν να δούνε τι θα συμβεί όταν έρθει η στιγμή να κλείσει ο κύκλος του ως βουλευτή στην Α’ Θεσσαλονίκης.
10.Οι απόψεις που κυριαρχούν στο Μέγαρο Μαξίμου για τον Καραμανλή είναι ότι θα πρέπει να ξεχάσει προειδοποιήσεις και απειλές αν τον ενδιαφέρει να είναι στην επόμενη Βουλή. Ουσιαστικά προοιωνίζονται ένα κακό μέλλον (για τον Καραμανλή) εκτός ψηφοδελτίων στις επόμενες εκλογές.
Οι 4 «λαγοί» του «νέο-σημιτισμού», όμως, είναι απλώς τα κερασάκια σε αυτήν την (στυφής γεύσης) τούρτα.
Αλλά υπάρχει και ο κομιστής της.
Ο Μανώλης Κοττάκης στο κύριο άρθρο του στην χθεσινή (10/04) έκδοση της εφημερίδας «Εστία» και σήμερα (11/04) στην «Δημοκρατία» παρουσιάζει τον διπλωματικό εκπρόσωπο του «νέο-σημιτισμού».
Με τίτλο «Το κέντημα του πρέσβεως Αποστολίδη» ο Μανώλης Κοττάκης σταχυολογεί τις απόψεις για τα ελληνοτουρκικά του ίδιου του Παύλου Αποστολίδη.
Ο πρέσβης Παύλος Αποστολίδης, ως γνωστόν, έχει οριστεί από την σημερινή κυβέρνηση ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διερευνητικές με την Τουρκία.
Αλλά ταυτόχρονα είναι μαζί με τον Κώστα Σημίτη και συγγραφέας του συλλογικού τόμου «Η στρατηγική του Ελσίνκι» με τον οποίο ο «σημιτισμός» επανήλθε (μαζί με τον κύριο Αποστολίδη) στα εθνικά μας θέματα.
Αντιγράφω σχολιασμένες από την χθεσινή (10/04) «Εστία» και την σημερινή (11/04) «Δημοκρατία» τις απόψεις του Παύλου Αποστολίδη που ξεχώρισε ο Μανώλης Κοττάκης από το βιβλίο-«μανιφέστο» του Κώστα Σημίτη.
Από το βιβλίο, δηλαδή («Η στρατηγική του Ελσίνκι») το οποίο ο πρώην πρωθυπουργός εκπόνησε σε συνεργασία με τον πρέσβη Παύλο Αποστολίδη (και άλλους έξι).
Γράφει, λοιπόν, ο Παύλος Αποστολίδης στον συλλογικό τόμο «Η στρατηγική του Ελσίνκι» (εκδόσεις Ι. Σιδέρη).
1.Οι εκλογές του 2004 σε Ελλάδα και Κύπρο (νικητές Καραμανλής-Παπαδόπουλος αντιστοίχως) δεν βοήθησαν να κλείσουν η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και το κυπριακό.
2.Αν είχε εκλεγεί το 2004 πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου (ναι, ο ΓΑΠ) οι εκλογές θα είχαν βοηθήσει γιατί ως υπουργός εξωτερικών συνετέλεσε στην ελληνοτουρκική προσέγγιση (προφανώς -σχόλιο δικό μου- εννοεί το ζεϊμπέκικο ενώπιον του Ισμαήλ Τζεμ το 2001).
3.Το τούρκο-λυβικό μνημόνιο είναι μεν (απλώς!) «αμφιβόλου ισχύος», αλλά περιορίζει τις θαλάσσιες ζώνες στα νησιά μας στην Ανατολική Μεσόγειο και έτσι εξασθενεί (!) τις προοπτικές μελλοντικής διαπραγμάτευσής μας με την Τουρκία για την μεταξύ μας οριοθέτηση.
4.Όπως επισημαίνουν η «Εστία» και η «Δημοκρατία» ο κύριος πρέσβης θεωρεί το τούρκο-λυβικό μνημόνιο τετελεσμένο γεγονός και προεξοφλεί ότι μετά την υπογραφή του οι Τούρκοι δεν πρόκειται να συζητήσουν ποτέ μαζί μας οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας (τότε -σχόλιο δικό μου- τι θα συζητήσει ο ίδιος με τους Τούρκους; Κάτι άλλο;).
5.Τα ελληνικά δικαιώματα στο Αιγαίο (δηλαδή η εθνική κυριαρχία μας) αναφέρονται από τον πρέσβη Παύλο Αποστολίδη στο βιβλίο που συνέγραψε μαζί με τον Κώστα Σημίτη ως «ελληνικές διεκδικήσεις» όπως αποκαλύπτουν η «Εστία» και η «Δημοκρατία».
Κατόπιν όλων αυτών οι εφημερίδες απευθύνουν (πιστεύω προς κάθε κατεύθυνση) το εύλογο ερώτημα: «Έτσι θα διαπραγματευτεί ο κύριος πρέσβης στις διερευνητικές;»