Θα αρχίσω το σημερινό σημείωμα από τη μεγάλη κλίμακα και θα καταλήξω στη μικρή. Από τη συζήτηση που διεξήχθη στο Κοινοβούλιο για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής κατά του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Παππά, για να φθάσω στις πρόσφατες εκλογές στην Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας και την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ).
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, μια τόση δα λεπτή κόκκινη γραμμή, αδιόρατη στους πολλούς, ενώνει τις δύο κλίμακες. Η προανακριτική κατά Παππά συστάθηκε με 187 ψήφους υπέρ και δύο διαρροές. Η ατμόσφαιρα που επικράτησε στη συζήτηση ήταν ιλαρά. Ο περιώνυμος Παύλος Πολάκης επιχείρησε να ταυτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ που παρέδωσε το όνομα της Μακεδονίας στους γείτονες με τον… Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Ξεχνώντας ότι ο ήρωάς μας έμεινε στην Ιστορία μεταξύ άλλων για τη φράση του «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Στα υπουργικά έδρανα υπήρχε ερημιά. «Τεκμήριον αντικειμενικότητος» ότι η κυβέρνηση δεν επηρεάζει τη Βουλή. Στα έδρανα της πλειοψηφίας επικρατούσε μάλλον αμηχανία. Προηγήθηκε κινητοποίηση στις τάξεις της για να συγκεντρωθεί ο αριθμός των απαραίτητων ομιλητών. Η εμπειρία της Προανακριτικής Επιτροπής Novartis -ουδείς από τους νεοδημοκράτες βουλευτές που έβγαλαν το φίδι από την τρύπα έγινε υπουργός στον ανασχηματισμό- αποθάρρυνε παλαιούς και νέους να πάρουν τον λόγο. Ο δε εισηγητής της Ν.Δ. Σταύρος Κελέτσης απέφυγε εν πολλοίς να εισέλθει στην ουσία και επικαλέστηκε ως επιχείρημα ανάγκης διερεύνησης της υπόθεσης το γεγονός ότι διαβιβάστηκε δικογραφία από τη Δικαιοσύνη στη Βουλή. Αμελλητί, βεβαίως, μην τον ξεχνάμε, η Δικαιοσύνη διαβιβάζει αμέσως μόλις «πέφτει» πάνω σε υπουργό, δεν εμβαθύνει.
Πλέον αυτών, οι έμπειροι της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του κόμματος θυμούνταν τι «έσουρε» η Ν.Δ. στον επιχειρηματία Καλογρίτσα όταν επιχείρησε να διεκδικήσει τηλεοπτική άδεια το 2016. Τα οποία μπορεί να επικαλεστεί ανά πάσα στιγμή η αντιπολίτευση. Από καταγγελλόμενος, τιμητής; Και η Ν.Δ., από καταγγέλλουσα τον Καλογρίτσα, περιθάλπουσα; Οι εθνοπατέρες διαθέτουν κοινό νου.
Η αμηχανία στις τάξεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδος της ΝΔ -το γνωρίζω, σας μεταφέρω όχι ευχάριστα γεγονότα, αλλά συνέβησαν, ασχέτως αν δεν τα είδατε στα κανάλια- αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εισηγητής, προέβαλε τον ισχυρισμό για «εκατομμύρια που πάνε και έρχονται σήμερα σε κυβερνητικό κτίριο» και δεν τόλμησε να σηκωθεί ένας όρθιος, να διαμαρτυρηθεί και να του ζητήσει τον λόγο με την αυτονόητη ερώτηση «Τι λες;». Δεν εκδόθηκε καν κυβερνητική ανακοίνωση ότι θα μηνυθεί για συκοφαντική δυσφήμηση. Ακρα του τάφου σιωπή. Οι υπουργοί έλειπαν, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος δεν είχε εξουσιοδότηση για να παράσχει τέτοιες εξηγήσεις, ο γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδος, αθέατος. Και γιατί να εμφανιστεί; Γιατί να κάνει κάτι; Τέως υφυπουργός, με καλή πορεία γενικώς, κινήθηκε στα όρια στην Προανακριτική Επιτροπή της Novartis προκειμένου να κάνει χατίρια.
Για να εισπράξει το «ευχαριστώ»: εκτός κυβέρνησης. Βουλευτής της αντιπολίτευσης ρώτησε επίσης διακοψία βουλευτή της Ν.Δ. ποια η πηγή της δωρεάς 250.000 ευρώ που έλαβε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας. Έλαβε ως απάντηση… τη σιωπή. Και πάμε τώρα στα κορυφαία και τα επικίνδυνα. Ο Τσίπρας χαρακτήρισε απαραδέκτως τη Ν.Δ. «καθεστώς». Προφανώς και δεν είναι η Ν.Δ. καθεστώς. Αλλά αυτές οι λέξεις, όταν ταξιδεύουν στον αχανή κόσμο του διαδικτύου, έχουν μεγάλο σουξέ και κάνουν καριέρα όταν δεν έχεις τα ανακλαστικά να τις απαντήσεις. Και παραδόξως πώς, από όλους όσους άκουσα να τοποθετούνται στη Βουλή ουδείς ένιωσε την ανάγκη να απαντήσει στην προσβολή Τσίπρα περί καθεστώτος.
Όπως ουδείς εντός του Κοινοβουλίου δεν απάντησε στον αψύ Σφακιανό Πολάκη, όταν έκανε αναφορά σε «δωσίλογους» και στην επέτειο της εκτέλεσης Μπελογιάννη. Ουδείς σηκώθηκε να του πει ότι το στέλεχος του ΚΚΕ εκτελέστηκε επί κυβερνήσεως Κέντρου με απαίτηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Ουδείς του παρατήρησε ότι αυτοί που πρωταγωνίστησαν στη διεθνή εκστρατεία για την αποτροπή της εκτέλεσής του ήταν ο κεντροδεξιός στρατηγός Σαρλ Ντε Γκολ και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σπυρίδων.
Και βεβαίως ουδείς σχολίασε στον αψύ Σφακιανό πρώην μέλος της ΚΝΕ πως είναι οξύμωρο να κάνεις αναφορές σε εξαρτήσεις κομμάτων από ξένες δυνάμεις όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι το ΚΚΕ είχε ανοικτή γραμμή με τη Μόσχα κάποτε. Τούτων δοθέντων ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρήκε τον δρόμο στρωμένο και το πολιτικό έδαφος εύφορο: Δεδομένου ότι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο τηλεοπτικό τοπίο είναι χειρότερη του 2016 και αποτελεί από τα βασικά θέματα συζήτησης μεταξύ των πολιτών, σηκώθηκε και απείλησε τη Ν.Δ. -χωρίς πάλι να του απαντήσει ουδείς με επάρκεια- ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην προανακριτική η Κεντροδεξιά θα βρεθεί σε πολύ δυσάρεστη θέση εξαιτίας των σχέσεών της με τους καναλάρχες. Εκεί φθάσαμε.
Οι άνθρωποι που το 2015 εξέφραζαν από το παρασκήνιο επιθυμίες για το ποιος πρέπει να γίνει καναλάρχης και ποιος διευθυντής και γενικός διευθυντής σε σταθμούς και εφημερίδες να ζητούν τον λόγο από την κεντροδεξιά παράταξη που γνώρισε την μήνιν των νταβατζήδων και το 1993 και το 2005.
Θέλετε να σας περιγράψω πώς τελείωσε η συζήτηση; Να το κάνω. Με τους Παππά – Τζανακόπουλο αγκαλιασμένους ενώ πριν από μήνες δεν έλεγαν καλημέρα. Με τους Τσακαλώτο και Σκουρλέτη να βγάζουν κάλους στην παλάμη από το χειροκρότημα προς τον Τσίπρα. Ενώ προ μηνός τον ύβριζαν και τον αμφισβητούσαν. Απίστευτο: Η Ν.Δ. συσπείρωσε τον ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά της να τον διαλύσει. Πού καταλήγουμε καταγράφοντας τι συνέβη στη μεγάλη κλίμακα; Αλλιώς τα σχεδιάζεις και αλλιώς μπορεί να σου βγουν. Μπορεί η διαπλοκή του ενός να έχει απαιτήσεις από σένα, μπορεί οι απαιτήσεις αυτές να συμβαδίζουν με τον εκλογικό σου σχεδιασμό, μπορεί το ένα, μπορεί το άλλο. Άλλο να σχεδιάζεις ένα σύστημα, όμως, και άλλο να επιχειρείς να το εφαρμόσεις στο τερέν.
Καμία αμφιβολία ότι σε πολιτικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ εξετέθη βαριά για όσα επιχείρησε να κάνει το 2016 ώστε να διαμορφώσει υπέρ του ευνοϊκό συσχετισμό στα μέσα ενημέρωσης. Σε ποινικό επίπεδο όμως είναι λίαν αμφίβολο τι θα εξασφαλίσουν στη Ν.Δ. οι καταγγελίες ενός πληγωμένου εργολάβου και υποψήφιου καναλάρχη, τον οποίο η ίδια η Ν.Δ. σταύρωσε το 2016 με το σκάνδαλο των βοσκοτοπίων. Η γραμμή του ενός -για να επανέλθω στα προηγούμενα- δεν μπορεί να γίνει γραμμή ενός ολόκληρου πολιτικού κόμματος. Κατά τον ίδιο τρόπο εξετέθη η Ν.Δ. και στη μικρότερη κλίμακα.
Πάνω στο ίδιο μοτίβο και στις ίδιες επιθυμίες. Της επιβολής. Να εκλεγεί πάση θυσία νέος πρόεδρος ΕΠΟ της αρεσκείας μας. Να εκλεγεί με εργαλειοποίηση των καταγγελιών Μπεκατώρου από τηλεοπτικούς σταθμούς νέα διοίκηση στην Ομοσπονδία Ιστοπλοΐας της αρεσκείας μας. Δεν συνέβη ούτε το ένα ούτε το άλλο γιατί οι εκλέκτορες αντέδρασαν. Από τη διαχείριση της υπόθεσης Παππά έως τις εκλογές στα αθλητικά σωματεία αυτός είναι πλέον ο μείζων κίνδυνος που διατρέχει η Ν.Δ.: να μην πειθαρχεί ο κόσμος της από βουλευτές έως κομματικά στελέχη, συνδικαλιστές και ομοσπονδίες σε εντολές με τις οποίες διαφωνεί. Με συνέπεια την απώλεια ισχύος. Η οποία δεν θα καταγραφεί αμέσως ευρύτερα λόγω των γνωστών περιορισμών στην πληροφόρηση, αλλά θα είναι εδώ .
Τίποτε χειρότερο από αυτό δεν υπάρχει, να μην υπακούει το τιμόνι και να κάνει λευκή απεργία το πλήρωμα. Η κεντροδεξιά παράταξη λόγω του επαγγελματισμού που επέδειξε ο πρωθυπουργός σε σειρά κρίσεων έχει το πάνω χέρι στην ελληνική κοινωνία. Αλλά η αλλαγμένη χώρα που ονειρεύεται σωστά να παραδώσει στους Έλληνες ο κύριος Μητσοτάκης δεν θα προκύψει μέσα από κλίμα τοξικό, δηλητηριασμένο, ομιχλώδες, που θα επιτρέψει στον αντίπαλο να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα. Η αλλαγμένη χώρα θα προκύψει από κοινωνία και οικονομία υγιή, με αυτοπεποίθηση. Υπενθυμίζω, τέλος, για όση αξία έχει αυτό, πως έμβλημα της Ν.Δ. είναι ο πυρσός. Όχι έφηβος, τις.