Οι σημαντικές, για τις πολιτικές εξελίξεις, συζητήσεις δεν γίνονται στα θεσμικά όργανα και η παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Βλαστάρη «Λεξικό χωρίς γραβάτα» επιβεβαιώνει αυτόν τον κανόνα. Ήταν όλοι τους εκεί. Από Μητσοτάκη, Σαμαρά, Βενιζέλο και Θεοδωράκη μέχρι Διαμαντοπούλου, Μανιάτη, Ψαριανό και Αποστολάκη (τη Μιλένα ντε). Θα ξεχωρίσω την παρουσία Μελισσανίδη γιατί συμβολίζει την απαραίτητη εν προκειμένω συμμετοχή του επιχειρηματικού κόσμου.
Αν αναρωτιέστε ποιος λείπει, μη σας βασανίσω: ούτε μισός εκπρόσωπος της κυβέρνησης -αλλά ούτε και του ΚΚΕ ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αν είχες διαβάσει το βιβλίο καταλάβαινες ότι αυτό δεν ήταν τυχαίο, παρακολουθώντας τη συζήτηση αντιλαμβανόσουν ότι ήταν στοχευμένο.
Σε μια κουβέντα που τον τόνο έδιναν οι μεγαλοσχήμονες του κοινού ο καθένας έλεγε τον πόνο του -όπως π.χ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος μιμούμενος τον Ντόναλντ Τραμπ μίλησε για «fake news» («ψευδείς ειδήσεις») ώστε να αναδείξει τη «συμφωνία αλήθειας» την οποία επικαλείται, αλλά και συμπέρασμα υπήρχε και πολιτική στόχευση.
Οι παρεμβάσεις συνέτειναν στο εξής σχήμα: Η κατάρα αυτού του τόπου διαχρονικά είναι η Αριστερά και τώρα, η πολιτική της έκφραση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε συμμαχία ή και συναίνεση προς αυτήν αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως και οι υπεύθυνες δυνάμεις, ήτοι Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, οφείλουν να συμμαχήσουν για ν’ απαλλάξουν τον τόπο απ’ αυτό το… καρκίνωμα.
Τις τελευταίες πινελιές έβαλαν με τις καταληκτικές τοποθετήσεις τους οι συμμετέχοντες στο πάνελ. Ο κ. Μαραντζίδης, εκ των εισηγητών του ιστορικού αναθεωρητισμού α λα ελληνικά -από τους κεντρικούς του ισχυρισμούς είναι ότι τα Τάγματα Ασφαλείας στην Κατοχή συγκροτήθηκαν ως η άμυνα των φιλήσυχων εθνικοφρόνων έναντι της ασύστολης βίας του ΕΛΑΣ-, ξάφνιασε όταν θύμισε ότι η Έλενα Τσαουσέσκου, η οποία μετά βίας είχε τελειώσει το Δημοτικό, δήλωνε ακαδημαϊκός και καθηγήτρια Χημείας.
Όποιος προσπάθησε να καταλάβει τι θέλει να πει ο ποιητής πιθανώς να κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει γενικά τους αριστερούς, άρα και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ας πούμε, κολοκύθια οικονομολόγος είναι.
Ο Πέτρος Τατσόπουλος πάλι, στο κλείσιμό του, για κάποιο λόγο, αισθάνθηκε την ανάγκη να πείσει ότι η κεντρική ιδεολογική μάχη του επόμενου διαστήματος είναι να μην περάσει η αριστερή διαδικτυακή τρομοκρατία, η οποία καθιέρωσε τους όρους «νεοφιλελέδες» και «νεοφιλελέρες», ώστε το ευρύ κοινό να κλείνει τ’ αυτιά του στον νεοφιλελευθερισμό, θεωρώντας τους εκφραστές του «λελέδες» ή «λέρες».
Προφανώς και είναι δικαίωμα του… ερωτικά δραστήριου λογοτέχνη να υπερασπίζεται τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά και να αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες αυτών από τον ΣΥΡΙΖΑ που επέμειναν να κοσμήσει τις λίστες και τα έδρανα του κυβερνώντος κόμματος παρά την ευαισθησία του στις ιδεολογικές μεταπτώσεις.
Μετά απ’ όλα αυτά οι αναφορές του τρίτου πανελίστα Βασίλη Παπαβασιλείου στον Ιμάνουελ Καντ ήταν εξόχως φιλοσοφίζουσες και έριχναν το επίπεδο της συζήτησης, το οποίο είχε απογειώσει ο τέως ανανεωτής της Αριστεράς Ψαριανός με την αναφορά του στις παπαρολογίες του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πια γνωστό ότι όποιο και να είναι το θέμα και όποιοι και αν παρίστανται, ο Γρηγόρης δεν μασάει -τα λόγια του τουλάχιστον.
δημοσιεύτηκε στην efsyn.gr