Θεωρώ υποχρέωσή μου να εκφράσω, ως ανεξάρτητος και ακομμάτιστος πολίτης, τα συμπεράσματά μου από τη συζήτηση στη Βουλή, την οποία παρακολούθησα σχεδόν ολόκληρη από τη μετάδοσή της εκ μέρους του καναλιού της Βουλής.
Κατ’ αρχήν ήταν βέβαιο ότι η πρόταση δυσπιστίας θα απορριπτόταν σίγουρα εκ μέρους της κυβερνήσεως, η οποία διέθετε μία συμπαγή πλειοψηφία στη Βουλή, και η κατάθεσή της εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ ήταν εντελώς άστοχη, γιατί κανένα αποτέλεσμα δεν θα είχε. Ανέμενα όμως ότι η συζήτηση στη Βουλή θα έδινε αφορμή για να ερευνηθούν καλύτερα τα αίτια της ακατανόητης αυτής τραγωδίας, πέραν βεβαίως των πρωτοφανών και αδικαιολογήτων ανθρωπίνων λαθών που διαπράχθηκαν και ομολογήθηκαν από τους υπευθύνους που τα διέπραξαν, και στα οποία η κυβέρνηση απέδιδε αποκλειστικά τα αίτια της τραγωδίας, και ότι το ΠΑΣΟΚ πέραν της αόριστης αιτιολογίας της συγκαλύψεως, θα διατύπωνε και θα αποδείκνυε, τι ακριβώς ήθελε να συγκαλύψει η κυβέρνηση.
Προσωπικά ανέμενα ότι η συζήτηση θα ήταν μία αντιπαράθεση εμπειρογνωμόνων η οποία πέραν της σύγκρουσης των τραίνων, θα εξηγούσε και τα αίτια της ακαριαίας, εν είδη εκρήξεως, εκδηλώσεως πρωτοφανούς πυρκαγιάς, η οποία απετέλεσε και την πιθανότερη αιτία απώλειας τόσων ζωών, και τα οποία ενδεχομένως εάν ήθελε θα μπορούσε να συγκαλύψει η κυβέρνηση με τα περί μονταζιέρας κλπ. αόριστα που περιελάμβανε η πρόταση δυσπιστίας . Ατυχώς η όλη διαδικασία της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας καταναλώθηκε με τις συνήθεις αόριστες και εκτός θέματος ομιλίες των πολυαρίθμων εκπροσώπων των κομμάτων (δόξα τω Θεώ έχουμε αρκετά), χωρίς κανένας, πλην του αρχηγού της Ελληνικής λύσης, ο οποίος, μέσα στις τόσες λαϊκίστικες «κορώνες» που συνηθίζει να αναφέρει, έκανε και μία νύξη και επέδειξε και μία φωτογραφία ενός μεγάλου κιβωτίου στο οποίο θα μπορούσε να υπάρχει κάποια επικίνδυνη εύφλεκτη ύλη η οποία κανονικά θα απαγορευόταν να μεταφερθεί είτε με το εμπορικό είτε με το επιβατικό τραίνο, χωρίς να αναφέρει περισσότερα για το θέμα αυτό.
Και όμως αυτό ήταν το μόνο σημείο το οποίο, εάν ήταν σε γνώση του αρμόδιου υπουργού, θα μπορούσε να έχει αυτός και ποινική ευθύνη για την τραγωδία.
Προσωπικά πιστεύω ότι κανένας υπουργός, εάν ήταν σε γνώση του, δεν θα έδινε τη συγκατάθεσή του για τη λαθραία ή επικίνδυνη μεταφορά τέτοιου περιεχομένου κιβωτίου, και ότι εάν πράγματι κάτι τέτοιο συνέβη ήταν έργο οργανωμένης σπείρας – εγκληματικής οργάνωσης, η οποία και είχε διασυνδέσεις στο προσωπικό των σιδηροδρόμων και πραγματοποιούσε τη μεταφορά τέτοιου είδους φορτίου.
Πάντως είναι άξιο περιεργείας, κατά τη γνώμη μου, ότι κανείς από τους ομιλητές δεν αναφέρθηκε στο σημείο αυτό, το οποίο πέραν των άλλων θα μπορούσε να οδηγήσει και στην αποκάλυψη και κατηγορία και άλλων υπευθύνων για την τραγωδία, και να εξηγήσει γιατί έγινε το περιβόητο μπάζωμα και η μεταφορά των μπαζών σε άλλο άγνωστο χώρο (προφανώς για να μην ανιχνευτούν ίχνη της ουσίας που προκάλεσε την έκρηξη). Ελπίζω το θέμα αυτό να το διερευνήσει η δικαιοσύνη, γιατί μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο και από τις πληροφορίες που έχω από όσα ΜΜΕ παρακολουθώ, από κανένα κόμμα δεν έχει κατατεθεί πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής.
Γενικά δεν πιστεύω ότι γίναμε σοφότεροι από τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας ούτε ότι αυτή επηρέασε κάποιον ψηφοφόρο.
Προσωπικά πάντως, και παρόλο που στο μεταξύ έχουν συμβεί τόσα πολλά από τη στιγμή που γράφτηκε το προηγούμενο άρθρο μου, εξακολουθώ να επιμένω ότι το διακύβευμα των ευρωπαϊκών εκλογών, είναι να λάβει μήνυμα η κυβέρνηση και να το ερμηνεύσει σωστά, ώστε να μη συμπεριφέρεται τόσο προκλητικά και να ψηφίζει νομοθετήματα (όπως τον γάμο μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων), αντίθετα στη βούληση του λαού, και μέχρι τις επόμενες εκλογές να καταρτίσει και να κατοχυρώσει συνταγματικά ένα μόνιμο εκλογικό σύστημα που θα εξασφαλίζει κυβερνησιμότητα και σταθερότητα για τη χώρα με υπεύθυνη κυβέρνηση και σοβαρή αντιπολίτευση.
Τέλος με την ευκαιρία θεωρώ, ότι πρέπει επί τέλους να σοβαρευτεί και να σταματήσει τις ουτοπικές και εθνικά επιβλαβείς πρωτοβουλίες του ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φαίνεται ότι ζει στον δικό του κόσμο και ότι ήρθε για να κυβερνήσει μία υποανάπτυκτη χώρα, κάπου στην Αφρική, και όχι μία χώρα μέλος, και μάλιστα ευυπόληπτο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Του Ιωάννη Γ. Κουλούρη, Δρ. Μηχανολόγος – Ηλεκτρολόγος ΕΜΠ