«Αλλά όποια και να είναι αυτή η απάντηση (σ.σ. της Γερμανίας στη ρηματική διακοίνωση), αυτή τη φορά πρέπει όλοι να ομονοήσουμε ότι δεν θα αφήσουμε το θέμα στις καλένδες και ότι θα επανέλθουμε και για τα 4 ζητήματα αξιοποιώντας όσα μέσα μας δίνει ο ευρωπαϊκός και διεθνής νομικός πολιτισμός. Κι αν χρειαστεί εξισώνοντας και το δικό μας νομικό πολιτισμό με όσα συμβαίνουν στον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Κατανοείται φαντάζομαι όλοι σας τι εννοώ…».
Με αυτόν τον αινιγματικό τρόπο, ο πρωθυπουργός έκλεισε την ομιλία του από το βήμα της Βουλής, προκαλώντας απορίες αλλά και αντικρουόμενες ερμηνείες ακόμα και στις τάξεις της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό, πάντως, που όλοι ομονοούσαν ήταν πως το μήνυμα είχε ως μόνο αποδέκτη τη γερμανική κυβέρνηση στην περίπτωση που κρατήσει ανένδοτη στάση.
Αυτό που συνάγεται από τα λεγόμενα του πρωθυπουργού είναι ότι εννοούσε το εξής: Εφόσον η διπλωματική οδός αποδειχτεί ατελέσφορη και οι διμερείς συζητήσεις πέσουν στο κενό, τότε επόμενο βήμα θα αποτελεί η εξάντληση όλων των μέσων που παρέχει ο διεθνής νομικός πολιτισμός, δηλαδή τα διεθνή δικαστήρια.
Σε αυτήν την περίπτωση, εάν κριθεί επωφελές για την χώρα, υπάρχει και η επιλογή τροποποίησης του ιδιότυπου νομικού καθεστώτος που ισχύει στην χώρα μας, εξισώνοντάς το με το διεθνές δίκαιο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα αλλάξει ο σχετικός νόμος σύμφωνα με τον οποίο για να γίνουν εκτελεστές αποφάσεις δικαστηρίων -λόγου χάρη για τις διεκδικήσεις ιδιωτών αναφορικά με τη σφαγή του Δίστομου – χρειάζεται υπουργική απόφαση. Ως εκ τούτου, η κρίσιμη προϋπόθεση της υπουργικής απόφασης θα αρθεί, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων.
Σε κάθε περίπτωση και σύμφωνα πάντα με την τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα, πρόκειται για το έσχατο σημείο, το οποίο και θα ακολουθηθεί αν ναυαγήσουν τα προηγούμενα βήματα του οδικού χάρτη που έχει χαραχτεί για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και επανορθώσεων.