Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κινδυνεύει να πνιγεί μέσα στο θαλάσσιο πάρκο στις Κυκλάδες, εντός των χωρικών υδάτων, που έχει κάθε δικαίωμα να δημιουργήσει, καθώς η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλει ένα «no pasaran» στους νόμιμους ελληνικούς σχεδιασμούς.
Οι απειλητικές αντιδράσεις της Τουρκίας ότι «δεν θα δεχθεί κανένα τετελεσμένο» είναι αντιστρόφως ανάλογες των συνεπειών από τη δημιουργία του θαλάσσιου πάρκου στις Κυκλάδες. Το πάρκο αυτό αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία και αφορμή για την Άγκυρα να φέρει στην επιφάνεια την «καρδιά» των διεκδικήσεών της σε βάρος της κυριαρχίας και των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας, που είναι η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που δεν έχουν παραχωρηθεί στη χώρα μας με τις συνθήκες, σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς.
Δι’ αυτού του τρόπου η Άγκυρα επιχειρεί να βγάλει την Αθήνα από τη νιρβάνα, στην οποία έχει περιέλθει -συνειδητά-, με επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία μέχρι τώρα επαίρεται και παραπλανά ότι οι σχέσεις με την Τουρκία βρίσκονται σε «ήσυχα νερά».
Η κυβέρνηση, έκπληκτη και απορούσα για την τωρινή συμπεριφορά της Τουρκίας, για μια «αθώα» όπως υποστηρίζει αφορμή, τη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων, βρίσκεται τώρα μπροστά στην απόλυτη τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Η Άγκυρα δηλώνει διεθνώς και επισήμως ότι η Τουρκία είναι συνιδιοκτήτρια και συνδιαχειρίστρια του Αιγαίου, μέσα στο FIR Αθηνών, σε θάλασσα ξηρά και αέρα.
Έτσι, ο πρωθυπουργός, σε πείσμα των σχεδιασμών του για «ήρεμη επίσκεψη» στην Άγκυρα στις 13 Μαΐου 2024, θα συνοδεύεται από εμπρηστικές τουρκικές δηλώσεις για πλήρη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και δηλώσεις-τελεσίγραφα ότι η Τουρκία «δεν θα δεχθεί κανένα τετελεσμένο» στο Αιγαίο.
Κι όμως, η εθελοτυφλούσα κυβέρνηση γνωρίζει -αν και θέλει να το αγνοεί- ότι η Τουρκία το διάστημα των δύο τελευταίων χρόνων της «ελληνοτουρκικής καλοκαιρίας», σε πολιτικό, νομικό και κυρίως επιχειρησιακό επίπεδο, στιγμή δεν δημιούργησε αμφιβολία ότι βασικός στόχος της είναι η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Το επιβεβαιώνει μάλιστα σχεδόν σε καθημερινή βάση, με συνεχείς αεροναυτικές ασκήσεις της με τη χρήση των UAVs, τα οποία οργώνουν ελευθέρως, καταπατούν και αμφισβητούν διεθνώς περιοχές ελληνικής κυριαρχίας από τη Θάσο μέχρι το Καστελόριζο και αντιστρόφως. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρόχειρα και ανέμελα εξακολουθεί να καθησυχάζει το κομματικό ακροατήριό της και τους Έλληνες πολίτες ότι «δεν υπάρχει ούτε μία παραβίαση στο Αιγαίο», επειδή δεν πετάνε τα ανιχνεύσιμα τουρκικά F-16, υποτιμώντας και διαγράφοντας από το πεδίο τις συνεχείς, πονηρές και επικίνδυνες παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας από τα τουρκικά UAVs.
Η κυβέρνηση, ωστόσο, δεν έχει καμιά δικαιολογία για το βαρύ ατόπημα και την αδυναμία της να μην έχει ακόμα αποστομώσει πολιτικά και νομικά τη διεθνή καταγγελία της Τουρκίας στον ΟΗΕ από το 2021, ότι νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο, που δεν έχουν αποδοθεί με τις συνθήκες στη Ελλάδα, δεν της ανήκουν (υπονοώντας σαφώς ότι αυτές υπόκεινται σε μοιρασιά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας). Η ελληνική απαντητική επιστολή στον ΟΗΕ, ότι νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο έχουν αποδοθεί στην Ελλάδα με τις συνθήκες, στερείται σοβαρότητας, και τούτο διότι στις συνθήκες ούτε αναγράφονται ούτε κατονομάζονται νησίδες και βραχονησίδες. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πλέον υπόλογη, γιατί δεν έχει ακόμα εργαστεί σοβαρά και λεπτομερώς για να αποδείξει την ελληνικότητα των νησίδων και των βραχονησίδων, ανατρέχοντας σε άλλες διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες με την υπογραφή της Τουρκίας…
Περιττό να αναφερθεί ότι η μείζων αντιπολίτευση το μόνο που κάνει είναι να αλλάζει… πλευρό μέσα στον βαθύ ύπνο της…
Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα μεταβεί στην Άγκυρα με βαρίδια στους φακέλους του. Στην περίπτωση που η Άγκυρα, με αφορμή τα θαλάσσια πάρκα, θέσει κατάμουτρα στον πρωθυπουργό την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά, στις νησίδες και τις βραχονησίδες στο Αιγαίο, τότε ο κ Μητσοτάκης είναι υποχρεωμένος να δώσει την απόλυτη νομική απάντηση για την ελληνικότητα των αμφισβητούμενων νησιών, νησίδων και βραχονησίδων, ώστε να κλείσει διά παντός το στόμα της Τουρκίας.
Στην περίπτωση που η Άγκυρα δεν κάνει ευθεία αναφορά και αφήσει το θέμα να αιωρείται στην ατζέντα, τότε η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έχει νομιμοποιήσει την απόλυτη τουρκική διεκδίκηση σε βάρος της Ελλάδας, δηλαδή την τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας.
«Στρατηγικό βάθος» για τους άλλους αλλά όχι για εμάς
Άκουσα προχθές το βράδυ στο ραδιόφωνο τον αγαπητό συνάδελφο Λάμπρο Καλλαρύτη και τον καθηγητή Γεωπολιτικής Γιώργο Φίλη να αναλύουν τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και να επισημαίνουν εύστοχα το εξής: Ότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η Κύπρος και η Ελλάδα αποτελούν το στρατηγικό βάθος του Ισραήλ. Είμαστε τα μετόπισθέν του. Η επιμελητεία της συμμαχίας. Με τις βάσεις μας, από τις οποίες απογειώθηκαν συμμαχικά αεροπλάνα που αναχαίτισαν τα ιρανικά drones. Με τους ναυστάθμους και τις φρεγάτες μας, που περιπολούν στον Λίβανο και στον Περσικό Κόλπο.
Από την ανάλυσή τους δεν έλειπε και η Τουρκία, η οποία έχει πάρει τόσο μεγάλο μπόι ώστε διεκδικεί να μεσολαβεί ως ο επιτήδειος ουδέτερος και στις δύο πλανητικής σημασίας συρράξεις, και στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή. Αξιοποιώντας τις άριστες σχέσεις που έχει οικοδομήσει μέσα στον χρόνο και με τη Μόσχα και με την Τεχεράνη και με την Ιερουσαλήμ.
Η εξαιρετική ανάλυση των συναδέλφων και φίλων μου έδωσε την αφορμή να αναστοχαστώ τη σημασία της δικής μας πατρίδας. Και, βεβαίως, τη ρηχότητα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, η οποία εκείνη την ημέρα ασχολείτο με τα «θαύματα» του κ. Κασσελάκη, με τα «φάλτσα» του κ. Παπανώτα, με τα «σεβαζόμαστε» του κ. Κυριαζίδη και με τις δραστηριότητες του λοιπού «λάιφ στάιλ» της συμφοράς. Με τα μονόστηλα της Ιστορίας, δηλαδή!
Ώστε έτσι, λοιπόν; Είναι η Κύπρος και εμείς το στρατηγικό βάθος του Ισραήλ; Αν είναι έτσι, όμως, αλήθεια, η Κύπρος τι είναι για εμάς σήμερα; Γιατί κάποτε η Κύπρος ήταν πράγματι το δικό μας στρατηγικό βάθος! Όχι των άλλων. Το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού! Και το σηματοδοτούσαμε αυτό με τον ενιαίο αμυντικό χώρο.
Αλλά, ως φαίνεται, παγία πολιτική αυτής της κυβέρνησης είναι η σταθερή απεμπόληση αυτού του εθνικού πλεονεκτήματος. Και όσο κανείς δεν έκανε χρήση του, δεν το αντιλαμβανόμασταν και δεν ασχολούμασταν. Μα, τώρα που ακούμε και μαθαίνουμε από τους πάντες υπερηφάνως ότι η Μεγαλόνησος είναι το στρατηγικό βάθος του Ισραήλ, κάνει άλλος δηλαδή χρήση του εθνικού μας πλεονεκτήματος, πονάει! Όπως πονάει να κάνουμε διαπιστώσεις για τον ρόλο «κλειδί» και μεσολαβητή που αναλαμβάνει η αλώβητος από τη μακρά αντιπαράθεσή της με τις ΗΠΑ Τουρκία.
Ντρεπόμαστε να το ομολογήσουμε στους εαυτούς μας, αλλά η χώρα αυτή (την οποία η κυβέρνησή μας αποκαλούσε «απομονωμένη») έχει τεράστιο κύρος σε όλες τις χώρες της περιοχής και στη συμμαχία. Με βάσεις σε Συρία, Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν και με ανοιχτούς διπλωματικούς διαύλους με όλους τους κρίσιμους γεωπολιτικές παίκτες παγκοσμίως, οι γείτονες μετέχουν ενεργά στο τεραστίων γεωπολιτικών διαστάσεων παιχνίδι και έχουν «φύγει» πολύ μπροστά.
Ενώ εμείς διαρρήξαμε εντελώς τις σχέσεις μας με χώρες με τις οποίες είχαμε δεσμούς δεκαετιών και καταντήσαμε το ball boy της συμμαχίας. Ο πόλεμος στη Μόσχα θα τελειώσει, μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, με ήττα της Ουκρανίας και το βασικό ερώτημα στο οποίο θα κληθούμε να απαντήσουμε εμείς στους εαυτούς μας είναι τι κερδίσαμε από την… υπερέκθεση. Και τι έχασαν, αν έχασαν, όλοι όσοι κράτησαν μια πιο μετρημένη στάση;
Μέρες τώρα η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στα νησιωτικά συμπλέγματα των ανατολικών Κυκλάδων και οι επίσημες ΗΠΑ, η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» στην οποία κυριολεκτικά τσακιστήκαμε να βρεθούμε, δεν έχουν πει μισή λέξη καταδίκης για τον τουρκικό αναθεωρητισμό!
Ενώ το μόνο που προσέφεραν στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για να δώσει το «παρών» στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου στον Λευκό Οίκο ήταν απλώς ένα photo opportunity δευτερολέπτων με τον πρόεδρο Μπάιντεν άνευ ιδιαιτέρων συνομιλιών, σε ένα γραφείο πέριξ του Οβάλ. Όχι στο Οβάλ.
Προτείνω σε όλους να διαβάσουν με προσοχή τι είπε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος στην ομιλία του για την 25η Μαρτίου μήπως και ξυπνήσουν. Αντιγράφω: «Η Κύπρος είναι το τελευταίο προπύργιο του Ελληνισμού. Αν, ο μη γένοιτο, πέσει η Κύπρος, δεν θα κατοχυρωθούν τα άλλα ελληνικά μέρη και Αιγαίο, νησιά, Θράκη θα πάρουν σειρά».