Μεταδίδεται ότι ο υπουργός της Άμυνας, της δικής μας τέτοιας, δήλωσε πως δεν μπορούμε να αγγίξουμε την φίλη και σύμμαχο γείτονα Τουρκία. Όμως δεν διευκρίνισε ποίο το κίνητρο για νά το πεί. Ποία η ανάγκη να το ντελαλήσει;
Μήπως ξέρει έστω έναν Έλληνα να επιθυμεί «αγγιγματική» πρόκληση;
Αμυνόμενοι ήμαστε, και ακόμα δεν το κατάλαβε με τρία χρόνια στην καρέκλα;
Ελπίδα του πολίτη παραμένει πως οι επιτελείς ΥΕΘΑ να παραμένουν όπως πάντα
παρέμεναν.
Σε μια μακράς διάρκειας εποχή προκλήσεων στην Ανατολική μας μεθόριο, δεν έχει μάθει το «πράττειν» είναι το κράτιστο όπως ομοίως και το «σιγάν» τω στόματι; Σε τέτοιες καρέκλες πρώτα βουτάνε τη γλώσσα στο μυαλό και μετά μιλάνε.
Οι τρέχουσες καταστάσεις και ιδιαίτερα με την συμπεριφορά των Τούρκων αναποδογυρισμένη (σαν την πόρτα του φούρνου του Χότζα)οποίοι Τούρκοι στέλνουν στο Ισραήλ Υπουργούς πρώτης γραμμής αεροπορικώς,αφου το «Μαβι Μαρμαρά»
φαίνεται κάπου αργεί, και ο Πρόεδρός τους θα μεταβεί στην Σ. Αραβία «ξεχνώντας» τι δήλωναν στην Κωνσταντινούπολη για τον διάδοχο της χώρας αυτής συνδέοντάς τον με συμβάν στο προξενείο της Πόλης, αποδεικνύουν ακόμα μια φορά πως για όλα είναι ικανοί.
Οι Παλαιστίνιοι αγνοημένοι.
Σφραγίζεται δέ με την σχεδόν ταυτόχρονη επιστολή της κυρίας
Ντουράκογλου του Στέητ Ντιπ. των ΗΠΑ προς την εκεί Βουλή να γράφει πως η πώληση μαχητικών στην Τουρκία είναι προς όφελος της χώρας (οικονομικό τί άλλο;) λες και οι εκεί βουλευτές δεν το γνώριζαν!
Βεβαίως και το γνώριζαν. Άρα το έγραψε για να το μάθουν κάποιοι άλλοι έξω. Και να το μάθουν καλά.
Συνεπώς, κ. Υπουργέ της Άμυνας μας, και όχι της επίθεσης, αν έχετε τέτοιο
συμπέρασμα, αυτό δε χρήζει δημοσιοποίησης.
Δεν έχει ξανασυμβεί πουθενά στον κόσμο των ανεξάρτητων χωρών.