H κυβέρνηση έσπευσε να πανηγυρίσει προχθές την εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διατεθεί στην Ελλάδα το ποσό των 2,7 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα SURE για την προσωρινή στήριξη της απασχόλησης, υπογραμμίζοντας ότι είναι πολύ υψηλότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις για 1,2 δισ. ευρώ.

Παρότι οι «αρχικές εκτιμήσεις» είναι μια επικοινωνιακή υπερβολή που παρουσιάζει το τελικό ποσό ως κυβερνητική επιτυχία, η χθεσινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ποσό που θα πάρει η Πορτογαλία την επισκιάζει θεαματικά. Η Κομισιόν προτείνει να διατεθούν 5,9 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα SURE στην Πορτογαλία, ποσό υπερδιπλάσιο από αυτό που εγκρίθηκε για την Ελλάδα, ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό για τα 16 κράτη-μέλη που έχουν υποβάλει αιτήματα στα 87,3 δισ. ευρώ.

Μέχρι στιγμής το μόνο εθνικό σχέδιο που εκκρεμεί προς έγκριση είναι της Ουγγαρίας, ενώ από τον συνολικό δανεισμό των χωρών μέσω του SURE, ο προϋπολογισμός του οποίου παραμένει στα 100 δισ. ευρώ, απομένουν λιγότερα από 13 δισ. για τις υπόλοιπες 11 χώρες που διατηρούν το δικαίωμα να υποβάλουν αιτήματα δανεισμού.

Στην Ελλάδα οι “νεοφιλελεύθεροι” χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς… από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

Οι μεγάλες αποχές 

Ωστόσο με τα μέχρι στιγμής δεδομένα φαίνεται ότι η Γερμανία και η Γαλλία, που δανείζονται από τις αγορές με αρνητικά επιτόκια, δεν έχουν κανένα λόγο να ζητήσουν δάνεια από το SURE, όσο ευνοϊκοί κι αν είναι οι όροι του. Το ίδιο ισχύει για την Ολλανδία ή το Λουξεμβούργο, που επίσης δεν είναι πιθανό να τις δούμε στην ουρά για κονδύλια του SURE. Αυτές οι απουσίες-αποχές από το δανειακό πρόγραμμα εξηγούν εν μέρει γιατί η Ισπανία και η Ιταλία παίρνουν τη μερίδα του λέοντος από τα κονδύλια του SURE, σχεδόν το 50% (21 δισ. η πρώτη και 27 δισ. η δεύτερη), γιατί η ελληνική κυβέρνηση πήρε περισσότερα από υπολόγιζε, αλλά και γιατί η Πορτογαλία, αν και με πολύ χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας (5,6% τον Ιούλιο έναντι 17% της Ελλάδας) και σχετικά συγκρίσιμη με τη χώρα μας σε δημογραφικά και δημοσιονομικά μεγέθη απέσπασε υπερδιπλάσιους πόρους σε σχέση με την Ελλάδα.

Ωστόσο πιο πειστική εξήγηση στην εξέλιξη δίνει η σύγκριση των αιτημάτων που υπέβαλε κάθε χώρα με τα μέτρα στήριξης της απασχόλησης που έλαβε ή πρόκειται να λάβει και των οποίων το δημοσιονομικό κόστος θέλει να καλύψει με τα δάνεια από το SURE. Σε τελική ανάλυση η λογική του μηχανισμού αποδεικνύεται πολύ απλή: όσο πιο γενναιόδωρα μέτρα για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας έχει λάβει κάθε χώρα, τόσο μεγαλύτερα ποσά μπορούσε να διεκδικήσει. Κι αυτό αποδεικνύεται από τα σχέδια απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (γιατί αυτό θα εγκρίνει τελικά τα ποσά) που έχει καταρτίσει η Κομισιόν.

Τα μέτρα της Πορτογαλίας 

Ετσι, ενώ η Ελλάδα ζήτησε δανειοδότηση μόνο για τις ειδικές αποζημιώσεις εργαζόμενων σε αναστολή από τον Μάρτιο και μετά και για τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές, για τα επιδόματα των 600 ευρώ στους αυτοαπασχολούμενους και για το σχεδόν απαξιωμένο πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ (του οποίου η καλύτερη επίδοση καταγράφηκε τον Ιούλιο με 5.501 επιχειρήσεις και 48.507 εργαζόμενους, όταν η κυβέρνηση υπολόγιζε την ένταξη εκατοντάδων χιλιάδων), στο αντίστοιχο αίτημα της Πορτογαλίας απαριθμούνται 17 δράσεις στήριξης των εργαζόμενων που προωθήθηκαν από τις αρχές Φεβρουαρίου και μετά.

Μεταξύ άλλων στα μέτρα της πορτογαλικής κυβέρνησης περιλαμβάνονται: η χρηματοδότηση των αναστολών συμβάσεων εργασίας με αναπλήρωση 70% του μισθού, η επιδοτούμενη μείωση του χρόνου εργασίας με αντίστοιχη αναπλήρωση, η χρηματοδοτική στήριξη επανεκκίνησης των επιχειρήσεων μετά το λοκ ντάουν, η ειδική υποστήριξη για αυτοαπασχολούμενους και άτυπους εργαζόμενους, το οικογενειακό επίδομα για εργαζομένους που δεν εργάστηκαν για να στηρίξουν τα παιδιά τους κάτω των 12 ετών ή άλλα εξαρτώμενα άτομα, η στήριξη στους εκπαιδευτές της επαγγελματικής κατάρτισης, η ειδική στήριξη στις αυτόνομες περιοχές των Αζορών και της Μαδέρας που είναι εξαρτημένες από τον τουρισμό, τα ειδικά επιδόματα σε εργαζόμενους ασθενείς ή σε προληπτική απομόνωση λόγω υποκείμενων νοσημάτων, η αγορά εξοπλισμού ατομικής προστασίας από την Covid-19 στους χώρους εργασίας, η εκστρατεία υγιεινής στα σχολεία, τα έκτακτα επιδόματα στους εργαζόμενους στο σύστημα υγείας και τα μέτρα προστασίας των εργαζόμενων σε δημόσια νοσοκομεία, γηροκομεία και μονάδες παιδικής μέριμνας.

Η Ισπανία και η Ιταλία 

Αντίστοιχα συντριπτική είναι η σύγκριση με τα μέτρα που έχει υποβάλει η Ισπανία, με κυρίαρχο το πρόγραμμα ERTE για τη στήριξη των θέσεων εργασίας με αναπλήρωση μισθού 70% και με μέγιστο ποσό τα 1.100 ευρώ (που φτάνουν τα 1.400 ανάλογα με τον αριθμό παιδιών του εργαζόμενου). Αυτό ενισχύεται και με κρατική επιδότηση των εισφορών έως και 100%. Για τους αυτοαπασχολούμενους έχει προβλεφθεί απαλλαγή από εισφορές, ανάλογα με την πτώση του τζίρου. Ειδικά επιδόματα αντίστοιχα με τους μισθούς δόθηκαν στους εποχικούς εργαζόμενους του τουρισμού που δεν έπιασαν δουλειά, ενώ στις τουριστικές επιχειρήσεις επιδοτήθηκε το ασφαλιστικό κόστος κατά 50% για κάθε θέση εργασίας που διατηρείται. Τέλος, για τους εργαζόμενους που τίθενται σε προληπτική απομόνωση ή προσβάλλονται από τον κορονοϊό αναπληρώνεται το 75% του μισθού τους.

Πιο πληθωρικά είναι τα 13 αντίστοιχα μέτρα που υπέβαλε προς χρηματοδότηση η ιταλική κυβέρνηση. Πέρα από την επιδότηση των αναστολών συμβάσεων και της βραχυχρόνιας απασχόλησης, ειδικά προγράμματα στήριξης υπάρχουν για τους εποχικούς στη γεωργία και για τους εργαζόμενους στην ψυχαγωγία, στον αθλητισμό, στους οικιακούς εργαζόμενους, στους εργαζόμενους με αναπηρία και για γονείς εργαζόμενους. Μεγάλες εκπτώσεις φόρου δόθηκαν στις επιχειρήσεις για τις απολυμάνσεις των χώρων εργασίας και την αγορά εξοπλισμού ατομικής προστασίας κατά του κορονοϊού.

Ουδείς ισχυρίζεται ότι τα μέτρα που πήραν οι άλλες χώρες του Νότου είναι ιδανικά, ωστόσο η σύγκριση είναι αποκαρδιωτική και αποκαλυπτική της απάθειας της κυβέρνησης για την εργασία και για το παλιρροϊκό κύμα απολύσεων που έρχεται.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών