Τα 2/3 του παγκόσμιου πλούτου θα ελέγχει ώς το 2030 το πλουσιότερο 1% της ανθρωπότητας αν οι κυβερνήσεις δεν φιλοτιμηθούν να κάνουν κάτι άμεσα. Καμπανάκι κινδύνου για τη συνεχιζόμενη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων, την αυξανόμενη οικονομική ανισότητα και την κλιμακούμενη δυσαρέσκεια και τον θυμό χτυπά ακόμη μια μελέτη, αυτή τη φορά από τη βιβλιοθήκη της βρετανικής Βουλής των Κοινοτήτων.
Σε σχετική ανάλυση που δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες, οι επιστημονικοί σύμβουλοι του βρετανικού Κοινοβουλίου προειδοποιούν ότι αν οι τάσεις που σημειώθηκαν μετά το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 συνεχιστούν και τα επόμενα χρόνια, τότε ώς το 2030 το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού θα κατέχει το 64% του παγκόσμιου πλούτου.
Το εν λόγω πλουσιότερο 1% αυξάνει από το 2008 τον πλούτο του με ετήσιο ρυθμό 6%, διπλάσιο από αυτόν που αυξάνει τον δικό του πλούτο το υπόλοιπο 99% της ανθρωπότητας.
Εάν αυτή η τάση συνεχιστεί, τότε το 2030 ο συνολικός πλούτος του 1% θα εκτοξευθεί στα 305 τρισ. δολάρια από 140 τρισ. δολάρια σήμερα, προειδοποιούν οι αναλυτές.
Ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με μελέτη της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, το πλουσιότερο 1% αβγάτισε το μερίδιό του στον συνολικό παγκόσμιο πλούτο από 42,5% το 2008 σε 50,1% πέρυσι.
Μόνον οι 500 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου αύξησαν τον πλούτο τους το 2017 κατά 1 τρισ. δολάρια.
Η υπερσυγκέντρωση του πλούτου σε αυτά τα λίγα χέρια αποδίδεται από τους αναλυτές του βρετανικού Κοινοβουλίου στην τρέχουσα εισοδηματική ανισότητα (που τροφοδοτεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο στην οικονομία της αγοράς), τα υψηλότερα επίπεδα αποταμίευσης και συσσώρευσης περιουσιακών στοιχείων από τους πλούσιους.
Η… διάσωση της ελίτ
Οι πλούσιοι ευνοήθηκαν όσο κανείς άλλος στον κόσμο από την κρατική διάσωση των τραπεζών με τα χρήματα των απλών φορολογουμένων μετά το κραχ του 2008.
Η διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τις κυβερνήσεις και οι πολιτικές μηδενικών επιτοκίων και ποσοτικής χαλάρωσης από τις κεντρικές τράπεζες εκτόξευσαν τα χρηματιστήρια και οδήγησαν σε συνεχή άνοδο των τιμών των μετοχών και των άλλων χρηματοπιστωτικών προϊόντων στα οποία οι ελίτ επενδύουν τα κεφάλαιά τους.
Το σημείο είναι πλέον όμως οριακό. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου συγκεντρώνουν τον περισσότερο πλούτο που είχαν από τη «Χρυσή Εποχή των ΗΠΑ», στις αρχές του 20ού αιώνα όταν οικογένειες όπως οι Ροκφέλερ, Κάρνεγκι και Βάντερβιλτ ήλεγχαν τεράστια ολιγοπώλια.
Οκτώ δισεκατομμυριούχοι κατείχαν πέρυσι (σύμφωνα με τη γνωστή ΜΚΟ Oxfam) τόσα όσα ο μισός πληθυσμός της Γης (3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι).
Απαισιοδοξία
Το χειρότερο όμως είναι ότι ακόμη κι αν οι κυβερνήσεις και η πλειονότητα των πολιτικών επιλέξουν να απεμπλακούν από τις στενές τους σχέσεις με τις οικονομικές ελίτ υιοθετώντας πολιτικές αναδιανομής του πλούτου, η ανισότητα θα συνεχίσει να μεγεθύνεται.
Ο Ντάνι Ντόρλινγκ, καθηγητής Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, τονίζει σχετικά πως ακόμη κι αν οι περιουσίες των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου σταματήσουν να αυξάνονται με τον τρέχοντα ρυθμό, αυτές θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν για κάποιο καιρό.
«Το τελευταίο αποκορύφωμα οικονομικής ανισότητας στην ανθρώπινη ιστορία σημειώθηκε το 1913. Είμαστε ξανά κοντά σε αυτό. Ακόμη κι αν μειώσουμε σήμερα την ανισότητα, αυτή θα συνεχίσει να αυξάνεται για μία με δύο δεκαετίες» προειδοποιεί.