Τις αλλαγές στην παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων που χρόνια βλέπαμε ότι θα συμβούν εδώ στο pronews.gr ξαφνικά τις βλέπουν και στο Μαξίμου καθώς σύμφωνα με την τελευταία επικαιροποιημένη απόρρητη έκθεση η οποία συντάσσεται υπό την εποπτεία των Γενικών Γραμματέων της Κυβέρνησης Γρηγόρη Δημητριάδη και Επικοινωνίας Γιάννη Μαστρογεωργίου η Κίνα θα είναι η πρώτη δύναμη στον κόσμο (με οικονομικούς όρους) σε οκτώ χρόνια από σήμερα με τις ΗΠΑ να πέφτουν στην τρίτη θέση μετά την Ινδία!
Προβληματίζει δε, η παραδοχή ότι η Τουρκία θα βρίσκεται σε λίγα χρόνια στους G7!
Αυτό σημαίνει πως στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν ότι η ολοκληρωτική πρόσδεση στο αμερικανικό “άρμα” που ακολουθήθηκε αδιαλείπτως από τον Β’ ΠΠ και μετά, δεν θα είναι πλέον συμφέρουσα και το ομολογούν και οι ίδιοι.
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι η Κίνα θα έχει αναδειχθεί έως το 2029 ως πρώτη παγκόσμια οικονομική δύναμη με όρους συναλλαγματικών ισοτιμιών, ενώ η Ινδία θα ξεπεράσει σε οικονομική δύναμη την ΕΕ και θα διεκδικήσει την δεύτερη θέση στην παγκόσμια κατάταξη από τις ΗΠΑ, οι οποίες διατρέχουν τον κίνδυνο να κατρακυλήσουν στην τρίτη θέση.
Έτσι εξηγείται γιατί ο πρόεδρος Μπάιντεν επέλεξε να δημιουργήσει ένα άκρως επιθετικό αγγλοσαξονικό σχήμα εναντίον της Κίνας εγκαταλείποντας το μέχρι σήμερα υστερικό αντιρωσικό δόγμα που κυρίως εφάρμοζαν οι Δημοκρατικοί.
Δικαιώνεται βέβαια και πρώην πρόεδρος Ν.Τραμπ που είχε δει ότι η πραγματική και άμεση απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα ήταν η Κίνα.
Το θέμα είναι ότι και η ΕΕ δεν δείχνει τόσο καλή “επένδυση” για την Ελλάδα, το αντίθετο μάλιστα.
Η απόρρητη έκθεση Μαξίμου περιέχει εντυπωσιακά στοιχεία για δημογραφικές μετατοπίσεις με μεγάλη χαμένη την Ευρώπη, ενώ ακόμη και στην πρώτη θερινή εκδοχή της, εκτιμά ότι έως το 2050 και εφόσον δεν έχει αλλάξει κάτι ο πλανήτης θα έχει αλλάξει χέρια. Θα έχει αλλάξει ηγεσία.
Την θέση των σημερινών προηγμένων κρατών που συγκροτούν την G7 (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Καναδάς) θα πάρει μια νέα ομάδα των αναδυόμενων οικονομιών, η Ε7, που θα απαρτίζεται από την Κίνα, την Ινδία, την Ινδονησία, την Βραζιλία, την Ρωσία, το Μεξικό και την Τουρκία.)
Φυσικά τίθενται βασικά ερωτήματά περί της μελλοντικής γεωπολιτικής κατεύθυνσης της χώρας καθώς είναι σαφές ότι θα πρέπει να αναζητηθούν νέες συμμαχικές σχέσεις που να ανταποκρίνονται στα ελληνικά συμφέροντα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ινδία θα αποτελέσει το “μήλο της έριδος” τα επόμενα χρόνια μεταξύ Ανατολής και Δύσης για το ποιος θα την εντάξει στην επιρροή της.
Εκτίμησή μας είναι πως θα επιλέξει το στρατόπεδο της Ανατολής γιατί τα συμφέροντά της είναι ομόρροπα με εκείνα του γεωπολιτικού μπλοκ.
Το timing της έκθεσης με την ανακοίνωση της δημιουργίας του AUKUS σίγουρα δεν είναι τυχαίο.
Αναλυτικά η έκθεση της ομάδας Foresight του Μεγάρου Μαξίμου μαζί με την θερινή όπως δημοσιεύτηκε από το newsbreak.gr
«Αλλαγές στην παγκόσμια τάξη, μετατοπίσεις ισχύος και δημογραφικές ανακατατάξεις. Ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ξεπεράσει τα 8 δις το 2030 και θα εκτιναχθεί στα 10 δις το 2050. Η δημογραφική εξέλιξη δεν θα είναι ισομερής. Στασιμότητα θα παρατηρηθεί στις πιο προηγμένες οικονομίες.
Ο πληθυσμός της ΕΕ θα σημειώσει πτώση στα 420 εκ, δηλαδή, 4,3 % του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ μεγάλη μείωση θα παρατηρηθεί και στην ΝΑ Ασία.
Ο πληθυσμός της Αφρικής θα φθάσει περίπου τα 2 δις έως το 2035 και οι μισοί κάτοικοι της Ηπείρου θα είναι κάτω των 21 ετών! Το 2050 η Ινδία, η Νιγηρία, οι ΗΠΑ, η Κίνα και το Πακιστάν θα είναι οι πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Έως το 2050 ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας θα μειωθεί 16% στην ΕΕ και 17% στην Κίνα, ενώ θα παρουσιάσει αύξηση στη Β. Αμερική και την Ινδία.
Ο μέσος όρος ηλικίας στην ΕΕ από 44 έτη το 2020 θα ανέβει στα 48,2 το 2050, ενώ θα έχουμε ραγδαία αύξηση των εξαρτώμενων ατόμων – νέων και ηλικιωμένων -. Αν συνεχιστεί η σημερινή τάση τότε το 2050 θα αντιστοιχούν 135 εξαρτώμενα άτομα χωρίς απασχόληση για κάθε 100 εργαζόμενους!
Τις επόμενες δεκαετίες θα συντελεστεί μία σημαντική μετατόπιση της διεθνούς ισχύος με το γεωοικονομικό κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας και ισχύος να μετατοπίζεται προς την Ανατολή.
Οι G7 χώρες σήμερα αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% του ΑΕΠ, ενώ το 1975 το ποσοστό αυτό ήταν 60%. Η Κίνα θα αναδειχθεί ως η μεγαλύτερη οικονομία έως το 2029 και η Ινδία θα ξεπεράσει την ΕΕ σε οικονομική ισχύ μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Παράλληλα παρατηρείται όλο και περισσότερο ότι το ΑΕΠ ως δείκτης δεν αποτυπώνει ούτε εκφράζει την εξέλιξη της ποιότητας ζωής.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της PwC, η Κίνα έχει ήδη ξεπεράσει τις ΗΠΑ με βάση το ΑΕΠ σε όρους PPP και αναμένεται να αναδειχθεί στη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως και σε όρους συναλλαγματικών ισοτιμιών πριν το 2030. Στην ίδια τροχιά, η Ινδία αναμένεται να εκτοπίσει τις ΗΠΑ από τη 2η θέση και η Ινδονησία να αναρριχηθεί στην 4η θέση έως το 2050, ξεπερνώντας προηγμένες οικονομίες, όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία.
Παράλληλα, στην ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία έως το 2050 αναδεικνύεται το Βιετνάμ και αναμένεται να αναρριχηθεί έως τότε στην 20ή θέση της παγκόσμιας κατάταξης βάσει ΑΕΠ. Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις, έως το 2050, η οικονομική και πολιτική επιρροή της G7 θα μετατοπιστεί σταθερά στην E7 (G7: ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία, Καναδάς και Ιταλία — E7: Κίνα, Ινδία, Ινδονησία, Βραζιλία, Ρωσία, Μεξικό και Τουρκία).
Στο τελευταίο μισό του 20ού αιώνα, ορισμένα από τα ασιατικά έθνη, ειδικά η Ιαπωνία, η Κίνα και η Κορέα, προέβησαν σε μία σταδιακή διαδικασία μεταρρυθμίσεως και εκσυγχρονισμού, που επέτρεψε στους Ασιάτες, να ανταγωνιστούν ή ακόμη και να προκαλέσουν την Ευρώπη και τις ΗΠΑ σε πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικοπολιτισμικές και στρατιωτικές υποθέσεις.
Η πρόοδος και τα επιτεύγματα των Ασιατών στις επιστήμες και την τεχνολογία, η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού και της μεσαίας τάξης τους και οι πλούσιοι φυσικοί πόροι τους έδωσαν το πλεονέκτημα να επέμβουν και να συνδιαμορφώσουν τον κόσμο του μέλλοντος.
Κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια, μεταρρυθμίσεις για ελεύθερες συναλλαγές οδήγησαν αρκετές ασιατικές χώρες να επεκτείνουν σημαντικά την οικονομική αναγνωρισμένα μέρη στον κόσμο για επενδύσεις και επιχειρήσεις βρίσκονται στην Ασία.
Στο στρατιωτικό τομέα, η Κίνα έχει το μεγαλύτερο στρατό παγκόσμια και το δεύτερο μεγαλύτερο ναυτικό στόλο στον Ειρηνικό. Η Ινδία αναγνωρίζεται ως η έκτη μεγαλύτερη ναυτική δύναμη και το Πακιστάν η έβδομη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο.
Τέσσερα δηλωμένα κράτη πυρηνικής ενέργειας, δηλαδή η Κίνα, η Ινδία, το Πακιστάν και η Βόρεια Κορέα βρίσκονται στην Ασία. Η προηγμένη έρευνα βρίσκει πεδίο εφαρμογής και για τους Ασιάτες στο διάστημα, όπου Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα, Πακιστάν, Ινδία και Σιγκαπούρη έχουν τους δορυφόρους τους σε διαστημικές τροχιές για σύγχρονη επικοινωνία και πληροφορίες για τον καιρό. Τα τελευταία έτη, η Κίνα άρχισε επίσης να εκτοξεύει επιστήμονες στο διάστημα, ακολουθώντας τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Ο ανταγωνισμός ΗΠΑ και Κίνας θα αποκτήσει παγκόσμια διάσταση και θα καθορίσει το νέο γεωπολιτικό πεδίο. Η ενεργειακή μετάβαση θα επηρεάσει την κατανομή ισχύος.
Οι χώρες που εξάγουν ορυκτά καύσιμα και δεν έχουν προχωρήσει στο επόμενο στάδιο της ενεργειακής τους μετάβασης, θα δεχθούν κλυδωνισμούς. Στον αντίποδα θα βρεθούν χώρες με δυνατότητα παραγωγής και εξαγωγής ενέργειας από ΑΠΕ. Σημαντική αν και υποτιμημένη παράμετρος της διεθνούς γεωπολιτικής σκακιέρας είναι οι εξελίξεις στον αρκτικό ωκεανό.
H EE ως θεματοφύλακας και πρωτοπόρος στην θέσπιση διεθνών στάνταρντς. Η ΕΕ βρίσκεται μέσα στο διεθνή ανταγωνισμό της «πρώτης κίνησης» για τη θέσπιση διεθνών στάνταρτ.
Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και χρήσιμο στους τομείς κυρίως της τεχνολογίας, όπως η ΑΙ, ο κβαντικός υπολογιστής, η κυβερνοασφάλεια, η διαχείριση των δεδομένων. Επιπλέον σημαντική είναι η παρέμβαση της ΕΕ στα θέματα της πράσινης τεχνολογίας, του υδρογόνου, των θαλασσίων αιολικών πάρκων.
Η Κίνα από τη δική της μεριά δημιουργεί και εκείνη το δικό της οικοσύστημα διαμόρφωσης των στάνταρντ, μέσω του σχεδίου Κίνα 2035 που φιλοδοξεί να επιβάλλει τις δικές της προτιμήσεις στις 140 χώρες που αποτελούν το τεράστιο δίκτυο Belt and Road. Η ΕΕ διαθέτει ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Το λεγόμενο brussels effect που της δίνει το δικαίωμα να έχει, λόγω οικονομικής και πληθυσμιακής δύναμης, τον πρώτο λόγο στο διεθνές εμπόριο. Η ΕΕ είναι ο Νο1 εμπορικός εταίρος 74 χωρών, έναντι 66 της Κίνας και 31 των ΗΠΑ. Είναι εκ των ων ουκ άνευ αναγκαίο για την ΕΕ να παραμείνει πρωτοπόρος σε αυτό τον αγώνα».