του Χρυσόστομου Τσιρίδη
Διονύσιος Σολωμός: Γλώσσα και Ελευθερία. Η εικόνα από το Διαδίκτυο με τον Εθνικό μας Ποιητή να «συλλογάται» ή αλλιώς σε κατάσταση περισυλλογής, ταιριάζει στο σήμερα των πραγμάτων.
.
Κατά συνέπεια το παρακάτω σημείωμα, αντί αφιερώματος στην επέτειο της 25ης Μαρτίου.
.
Είπαν:
–Ο Σολωμός είχε πάθος με το αλκοόλ.
Είπαν:
–Ο Σολωμός πρωτοέγραψε στα Ιταλικά
Είπαν:
–Καθόταν απέναντι από το Μεσολόγγι κι έγραφε… ποιήματα,
αντί να πάει να πολεμήσει
.
(απάντηση Οδ. Ελύτη; Τί θέλατε;
Έναν ακόμη παραπάνω πολεμιστή ή έναν Εθνικό ποιητή)
.
Σημείωση: Ο ίδιος ο Ελύτης, υπηρέτησε την θητεία του, ως έφεδρος ανθυπολοχαγός, στην πρώτη γραμμή, στο έπος του 1940.
.
Είπαν:
–Έμπλεξε σε κληρονομικές διαμάχες και αυτό τον… μείωνε
Είπαν:
–Ο Σολωμός έμεινε ανύπαντρος….
Είπαν:
–Ο Σολωμός ήταν καρπός μιας παράνομης σχέσης…
.
Είπαν και τί δεν είπαν….!
.
Επί της ουσίας τώρα: Επιτέλους λίγη «σοβαρότη», κατά πώς
θα έλεγε κι ο Μακρυγιάννης.
.
Εντελώς σχηματικά η δομή του ποιητικού έργου του Εθνικού μας Ποιητή: Ο Σολωμός, μετά τον ορατό, αισθητό χώρο, την παρατήρηση, την εξωτερική εντύπωση και το
άμεσο συναίσθημα, περνάει στο «μέσα πλούτος»,
στο μυστηριακό και το μεταφυσικό βαθύτερο των πραγμάτων…της ίδιας τελικά της ΖΩΗΣ! (1)
.
«Με λογισμό και μ’ όνειρο…»
.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς (!) ένας ποιητής αυτής της εμβέλειας
«έβλεπε» το «ηθικό» το «καθαρό» το «πέραν» της απλής Συμβατικής κατά
τα άλλα ανθρώπινης καθημερινότητας ακόμη και τα συγκεκριμένα
δικά του πάθη.
.
«και στους κρυφούς του λογισμοὺς…..»
.
Σίγουρα πάντως και επί… αποδείξει:
.
Ο Εθνικός Ποιητής θα μείνει γοητευμένος και εκστατικός απέναντι
στο «μυστήριο» της όμορφης Φεγγαροντυμένης….κορασιάς,
.
θα αφήσει την νεανική καρδιά του να… «ταξιδέψει»
με την….»ξανθούλα»,
.
Θα αναγαλλιάσει για το «γάλα ανδρείας και ελευθεριάς»,
που ετοιμάζουν «κρινοδάκτυλες παρθένες»
.
Και θα εναποθέσει την πίστη του για την ΣΥΝΕΧΕΙΑ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ υμνώντας, στην ωριμότητά του, την «Ελληνίδα Μητέρα»
.
Το ερώτημα σχετικό.
.
Πού ξέρουμε αν και η γνωστή τελειομανία του, δεν ήταν μέρος
ενός οράματος, κρυφών λογισμών, για έναν ιδεατό,
σχεδόν ουτοπικό
«Όμορφο κόσμο, ἠθικό, ἀγγελικὰ πλασμένο».
.
(1). Και για να επικαιροποιήσω κάπως τον τίτλο, (παρ)ερμηνεύοντας φυσικά τον Ποιητή: Η Ζωή παραμένει πάντα ο πρώτος μακράν άγνωστος. Δεν έπαψε, από την εμφάνισή της μέχρι σήμερα, να είναι ένα αναπάντητο ερώτημα.
.
Έτος 2020 μ.Χ και ο Πλανήτης ολόκληρος στέκεται ΑΜΗΧΑΝΟΣ για άλλη μια φορά απέναντι σε ένα «ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ» (!) φαινόμενο.