Γεωπολιτικός Χάρτης της Αφρικής: Η Πτώση της Γαλλικής Επιρροής στην Αφρική (Μέρος 6ο)

Η Γαλλία σε υποχώρηση – Από αποικιακή δύναμη σε γεωπολιτική αμηχανία

Γράφει ο Γιώργος Αθανασίου

Η Γαλλία, επί δεκαετίες κυρίαρχη δύναμη στη Δυτική και Κεντρική Αφρική μέσω του λεγόμενου “Françafrique”, βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή κρίση επιρροής. Οι στρατιωτικές βάσεις της περιορίζονται, οι πολιτικές της συμμαχίες αποδομούνται, και σε πολλές χώρες –όπως το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο και ο Νίγηρας– η γαλλική παρουσία αμφισβητείται έντονα από νέες πολιτικο-στρατιωτικές ηγεσίες.

Οι βασικοί λόγοι της υποχώρησης:

Αποτυχία ασφαλιστικών πολιτικών: Η γαλλική στρατιωτική επέμβαση κατά της τρομοκρατίας στο Σαχέλ (Operation Barkhane) θεωρήθηκε αναποτελεσματική, οδηγώντας σε κοινωνική δυσαρέσκεια.
Αντι-αποικιακό κύμα: Η νέα γενιά Αφρικανών ηγετών και πολιτών εκφράζει ανοιχτά την επιθυμία απεξάρτησης από το γαλλικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο.
Ρωσική και τουρκική διείσδυση: Το κενό εξουσίας που αφήνει η Γαλλία σπεύδουν να καλύψουν δυνάμεις όπως η Ρωσία μέσω της Wagner, αλλά και η Τουρκία με “soft power” μέσα, όπως θρησκευτική διπλωματία και εμπορικές συμφωνίες.

Χιλιάδες διαδηλωτές περικύκλωσαν την γαλλική στρατιωτική βάση στο ...

Συμβολικές και πραγματικές απώλειες

Ανάκληση πρεσβευτών και έξωση στρατευμάτων από Μάλι και Νίγηρα.
Εθνικοποίηση μεταλλείων σε χώρες που είχαν στενή σχέση με γαλλικές εταιρείες εξόρυξης.
Δημόσια καμπάνια απογοήτευσης απέναντι στη Γαλλία, που αντικατοπτρίζεται στα social media, στα πανό διαδηλωτών και στην εθνική ρητορική.

Η απάντηση του Παρισιού

Η Γαλλία επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική της, με στόχο:

Διατήρηση πολιτιστικής επιρροής μέσω της γαλλοφωνίας.
Ενίσχυση οικονομικών δεσμών μέσω της ΕΕ.
Περιορισμό της στρατιωτικής παρουσίας, εστιάζοντας σε διμερή μοντέλα συνεργασίας.

Η Γαλλία δεν αποχωρεί πλήρως από την Αφρική – όμως η περίοδος του μονοπωλίου της δείχνει να έχει παρέλθει οριστικά.