ΚΣ
Ερωτηματικά και έκπληξη προκάλεσε το σημερινό βιντεοσκοπημένο ρεπορτάζ του Μανώλη Κωστίδη από τα Βαρώσια της Κατεχόμενης Κύπρου που είδαμε σε πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ. Ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησε ο δημοσιογράφος να παρουσιάσει τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο από τους Τούρκους προκάλεσε μόνο αρνητικές αντιδράσεις. Ήταν πολύ φτωχά τα λόγια σου Μανώλη Κωστίδη, για να αποτυπώσεις αυτό που πραγματικά συνέβη στην Κύπρο το 1974, «εκεί που πάγωσε ο χρόνος», όπως είπες κι εσύ. Διότι στα Βαρώσια, όπως και σε άλλες περιοχές της Κύπρου, κανένας δεν εγκατέλειψε το σπίτι του «αναγκαστικά», όπως είπες μία φορά στο βίντεο.
Ούτε «πετάχτηκαν τα βιβλία», όπως σε άκουσα να λες, όσες φορές κι αν γύρισα πίσω το βίντεο για να βεβαιωθώ ότι χρησιμοποίησες αυτή τη λέξη. Αντιθέτως, οι άνθρωποι αυτοί εκδιώχθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες. Γυναίκες και μικρά κορίτσια, παιδιά δηλαδή, βιάστηκαν και δολοφονήθηκαν. Τα σπίτια των Κυπρίων λεηλατήθηκαν, κάηκαν… Πολλοί Κύπριοι, στην προσπάθειά τους να σωθούν, δεν πρόλαβαν ούτε τα παπούτσια τους να φορέσουν. Βγήκαν στους δρόμους και έτρεξαν για να γλιτώσουν από τη σφαγή. Όσοι επέζησαν έγιναν πρόσφυγες. Κύπριες γυναίκες πέθαναν χωρίς να έχουν βγάλει από πάνω τους τα μαύρα ρούχα, ως ένδειξη πένθους, θλίψης, πόνου για τους αγνοούμενους της Κύπρου. Να σου θυμίσω εδώ ότι η Τουρκία καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον ρόλο της στην υπόθεση των αγνοουμένων.
Ακόμα έχω να σου πω ότι ούτε τα ξενοδοχεία που κείτονται πάνω ακριβώς στην παραλία των Βαρωσίων, στα οποία κάποτε παρέλασαν ακόμα και χολιγουντιανοί αστέρες, όπως σε άκουσα να λες, εγκαταλείφθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους. Λεηλατήθηκαν και αυτά από τους Τούρκους και οι ιδιοκτήτες τους, από τους πλουσιότερους στο νησί, δεν είχαν ούτε ένα δίφραγκο στην τσέπη τους ή αλλιώς ούτε μία λίρα, όπως θα λέγατε και στην Τουρκία, για να πάρουν μαζί τους. Έφυγαν μόνο με τα ρούχα που φορούσαν χωρίς τις καταθέσεις τους, όπως άλλωστε συνέβη και στην Πόλη, όπου γεννήθηκες και μεγάλωσες, Μανώλη Κωστίδη. Διαδραματίστηκε ακριβώς η ίδια ιστορία. Κι εσύ θα πρέπει να ξέρεις πολύ καλά τι εστί ξεριζωμός. Γι’ αυτό τον λόγο θα έπρεπε να χρησιμοποιήσεις άλλες λέξεις όταν αποφάσισες να κάνεις το γύρισμα στα Βαρώσια. Ένα γύρισμα για το οποίο χρειάστηκε να πάρεις ειδική άδεια από τους Τούρκους, όπως αποκάλυψες. Ειδική άδεια δεν σημαίνει ότι αναστέλλεται η αντικειμενικότητα του ρεπορτάζ και γι΄ αυτό τον λόγο, όπως γνωρίζεις, εκατοντάδες συνάδελφοί μας που δεν υπέκυψαν στο καθεστώς του Ερντογάν βρίσκονται φυλακισμένοι.
Η αυτολογοκρισία είναι η χειρότερη μορφή λογοκρισίας διότι δεν είναι πάντα εμφανής και δεν μπορεί να καταγγελθεί εύκολα.
Καλό είναι να γλείφει κάποιος κατ΄ ανάγκη ή μη την τουρκική ηγεσία και να ασπάζεται τις απόψεις του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά αυτό έχει και όριο. Το όριο ορίζεται από τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους ξεριζωμένους, τις μαυροφορεμένες γυναίκες, τα ορφανά παιδιά, τις λεηλατημένες περιουσίες, τις Διεθνείς Συνθήκες και αποφάσεις, Μανώλη Κωστίδη!
Και κάτι άλλο! Είναι αδιανόητο να συγκρίνεις τα κουπόνια που θα μοιράσει ο Μητσοτάκης για κινηματογράφο και θέατρο καθώς και τα τάμπλετ στους νέους για να κινηθεί η οικονομία, όπως είπες, με τις πατάτες και τα κρεμμύδια που μοιράζει ο Ερντογάν στον τουρκικό λαό γιατί δεν έχει να φάει. Εσύ ο ίδιος λες σχεδόν κάθε μέρα πόσο έφτασε η λίρα στην Τουρκία και εσύ ο ίδιος αναφέρεις ότι έχει βουλιάξει η τουρκική οικονομία, έχει ανέβει το ποσοστό της ανεργίας, ο κόσμος αγοράζει μπαγιάτικο ψωμί γιατί δεν έχει λεφτά να πάρει φρέσκο. Στην πρώτη περίπτωση, ο πρωθυπουργός προσφέρει δωρεάν ψυχαγωγία. Και στη δεύτερη ένα σακί πατάτες. Βρες τη διαφορά, Μανώλη Κωστίδη!
Δείτε το βίντεο
Και για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις, τα παραπάνω τα λέμε όχι γιατί είμαστε Έλληνες. Και Κινέζοι να ήμασταν πάλι τα ίδια οφείλαμε να πούμε. Γιατί, Μανώλη Κωστίδη, είναι ύβρις να διαστρεβλώνεται η αλήθεια. Δες παρακάτω απόσπασμα από το Ποντίκι στις 6 Οκτωβρίου το 2020 με τίτλο: «Αμμόχωστος: 46 χρόνια πόλη-φάντασμα».
Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ
Το αίτημα για την επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της παραμένει ένα από τα κεντρικά ζητήματα της Κύπρου. Ένα θέμα που προκλητικά αγνοούν οι Τούρκοι, παρά τις αποφάσεις του ΟΗΕ, με αποτέλεσμα, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Δήμος Αμμοχώστου στην ιστοσελίδα του, «η πόλη άδεια, οι δρόμοι γεμάτοι με αγριόχορτα, θάμνους και δέντρα, ετοιμόρροπα σπίτια να χάσκουν παντού, αρουραίοι, φίδια και αρπακτικά να κατοικούν στα ερειπωμένα σπίτια».
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε δύο πολύ σημαντικά ψηφίσματά του για το Κυπριακό, περιέλαβε ρητές πρόνοιες για το ζήτημα της πόλης της Αμμοχώστου, ψηφίσματα που η Τουρκία έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Το πρώτο ψήφισμα, το 550, εκδόθηκε το 1984 και καταδικάζει ως απαράδεκτες τις απόπειρες εποικισμού οποιουδήποτε τμήματος των Βαρωσίων από άτομα διαφορετικά από τους νόμιμους κατοίκους του και ζητεί τη μεταβίβαση της περίκλειστης περιοχής στη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών.
Το δεύτερο ψήφισμα, το 789, εκδόθηκε το 1992 και προτείνει ως Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης να τεθούν τα Βαρώσια υπό τον έλεγχο της Ειρηνευτικής Δύναμης, με στόχο την εφαρμογή του ψηφίσματος 550 του 1984.
Δύο χρόνια μετά την έκδοση του δεύτερου ψηφίσματος, ο τότε γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι απέδωσε ξεκάθαρα ευθύνες στην Τουρκία για τη μη εφαρμογή του ψηφίσματος 789, επισημαίνοντας ότι η μη πρόοδος στο θέμα αποδίδεται ρητά στην έλλειψη πολιτικής βούλησης από την τουρκοκυπριακή πλευρά.
Και τα δύο αυτά σημαντικότατα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας αποσυνδέουν ουσιαστικά το ζήτημα της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου από την επίλυση του Κυπριακού και δίνουν προτεραιότητα στην επιστροφή της πόλης στους νόμιμους κατοίκους της κάτω από τη Διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών.
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει εκφράσει επίσης το έντονο ενδιαφέρον του για την Αμμόχωστο και έχει υπογραμμίσει σε αρκετές περιπτώσεις την ανάγκη η Τουρκία να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Η πρώτη προσέγγιση στο θέμα έγινε με την έκθεση της Επιτροπής Αναφορών το 2008, στην οποία προτρέπει για την εφαρμογή του Ψηφίσματος 550 του ΟΗΕ χωρίς καθυστέρηση και ζητεί από την Τουρκία να αποσύρει τις κατοχικές στρατιωτικές δυνάμεις της από την Κυπριακή Δημοκρατία, που αποτελεί επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξεκινώντας με την επιστροφή του περιφραγμένου τμήματος της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της.
Τον Φεβρουάριο του 2012, εκδόθηκε ψήφισμα το οποίο καταδεικνύει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και συμπαράσταση στο ζήτημα της Αμμοχώστου ως ένα ζήτημα προτεραιότητας το οποίο θα διευκόλυνε τις προσπάθειες για μια συνολική επίλυση του κυπριακού προβλήματος.
Τον Μάρτιο του 2012, στο ψήφισμα για την Έκθεση Προόδου για την Τουρκία, καλείται επίσης η κατοχική δύναμη να μεταφέρει τον έλεγχο της Αμμοχώστου στα Ηνωμένα Έθνη.
– 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, που αντιπροσωπεύουν το 70% της οικονομικής ζωής, βρίσκεται υπό την κατοχή του τουρκικού στρατού.
– 1.474 άνθρωποι, στρατιωτικοί και άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, είτε συνελήφθησαν από τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής κατά τη διάρκεια του Ιουλίου και Αυγούστου του 1974 είτε εξαφανίστηκαν πολύ μετά τη λήξη των εχθροπραξιών σε περιοχές που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του τουρκικού στρατού.
– 340 αγνοούμενοι έχουν ταυτοποιηθεί και τα λείψανά τους επιστράφηκαν στις οικογένειες για ταφή.
– 170.000 Ελληνοκύπριοι εκτοπίστηκαν παρά τη θέλησή τους από τα σπίτια και τις περιουσίες τους.
– 443 άτομα παραμένουν πίσω από την «πράσινη γραμμή», από τα οποία 338 είναι Ελληνοκύπριοι και 105 Μαρωνίτες. Τα άτομα αυτά είναι γνωστά ως οι «εγκλωβισμένοι».
– 160.000 είναι ο αριθμός των εποίκων που ξεπερνούν αριθμητικά τους γηγενείς Τουρκοκυπρίους σε αναλογία 2 προς 1.
– 82,5% των ιδιωτικής ιδιοκτησίας εκτάσεων στην κατεχόμενη Κύπρο ανήκει σε Ελληνοκυπρίους.
– 1,5 εκατομμύριο δολάρια έλαβε ως αποζημίωση από την Τουρκία η Τιτίνα Λοϊζίδου για τη στέρηση χρήσης και απόλαυσης της περιουσίας της στα Κατεχόμενα.
– 50 εκατομμύρια ευρώ οφείλει να δώσει η Τουρκία, που έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε 33 υποθέσεις για απώλεια χρήσης περιουσίας.