Του Tyler Cowen
Όλο το πολιτικό σκηνικό σήμερα σε διεθνή κλίμακα περιστρέφεται γύρω από το ζήτημα των εμβολίων κατά του κορονοϊού και των εμβολιασμών. Όμως τα εμβόλια αποδεικνύονται πιο δυσεύρετα στην Ευρώπη, οπότε οι πολιτικές εξελίξεις εκεί αναμένονται πιο “άγριες” σε σχέση με τις αντίστοιχες στις ΗΠΑ.
Ταραχές σημειώνονται στην Ολλανδία, ως επί το πλείστον σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα lockdown, τα οποία βρίσκονται σε ισχύ επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν παρήγγειλε επαρκή αριθμό εμβολίων και πλέον υπάρχουν λίγα άλλα εργαλεία για τον περιορισμό της εξάπλωσης της Covid-19.
Η Πορτογαλία καταγράφει αριθμό-ρεκόρ κρουσμάτων Covid, ωστόσο έχει λίγα εμβόλια ώστε να εμβολιάσει άλλους πολίτες της πέραν των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Οι δυσλειτουργίες στην παραγωγή έχουν επιβραδύνει την διανομή του εμβολίου της AstraZeneca, ενώ υπάρχουν φήμες ότι η ΕΕ ενδέχεται να επιβάλει όριο στις εξαγωγές δόσεων του εμβολίου της Pfizer οι οποίες παράγονται στην Ευρώπη, πρακτική που θα μπορούσε να πλήξει σκληρά το Ηνωμένο Βασίλειο.
ΗΠΑ και Βρετανία θα κερδίσουν τις εντυπώσεις
Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε σχετικά ευνοϊκή θέση, επειδή έχουν ήδη διανείμει ευρέως δύο ποιοτικά εμβόλια, ενώ ένα τρίτο αναμένεται άμεσα. Ο συνολικός αριθμός των θανάτων στη χώρα είναι υψηλός, ωστόσο συχνά οι πολίτες κρίνουν μια κατάσταση από το πόσο την βλέπουν να βελτιώνεται ή να επιδεινώνεται. Επί του παρόντος οι εισαγωγές σε νοσοκομεία των ΗΠΑ μειώνονται και, συχνά, οι Αμερικανοί οι οποίοι εμβολιάζονται ανά ημέρα ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να έχει θέσει ως νέο ημερήσιο στόχο το 1,5 εκατομμύριο εμβολιασμούς.
Έτσι, οι Αμερικανοί μπορούν να εφαρμόζουν μια πολιτική διαχείριση η οποία να συνοψίζεται στη λογική “ας δείξουμε ακόμη λίγη υπομονή για να ξεπεράσουμε τη δύσκολη αυτή κατάσταση”. Θα υπάρξουν πολύ περισσότερα θύματα, ωστόσο με τον θερμό καιρό να πλησιάζει, θα υπάρξει μια γενική αίσθηση ότι τα πράγματα βαίνουν καλύτερα. Η Αμερική δεν θα πλησιάσει την απόδοση του Ισραήλ ή του Μπαχρέιν στους εμβολιασμούς, θα ξεπεράσει ωστόσο την πανδημία με μια αίσθηση σχεδόν θριαμβευτική. Το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο κινείται σε ακόμη γρηγορότερο ρυθμό εμβολιασμού σε σχέση με τις ΗΠΑ, θα βρεθεί σε παρόμοια θέση.
Όταν οι άνθρωποι κρίνουν πόσο οδυνηρή ήταν μια εμπειρία, συχνά δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις πρώτες και τελευταίες εντυπώσεις που τους άφησε. Οι τελευταίες εντυπώσεις σε ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι αρκετά θετικές. Η πανδημία θα έχει σε μεγάλο βαθμό τελειώσει στις ΗΠΑ έως τον Ιούλιο, ακόμη και υπό ένα πιο αργό σε σχέση με τους σχεδιασμούς πρόγραμμα εμβολιασμού του πληθυσμού. Πιθανόν, δε, να αποδειχθεί ότι τα εμβόλια mRNA είναι πιο προστατευτικά έναντι των νέων στελεχών του Covid σε σχέση με οποιεσδήποτε άλλες εμβολιαστικές εναλλακτικές.
Βεβαίως, αυτό το ίδιο αίσθημα προόδου θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά στις ΗΠΑ ως προς την πιο ταχεία διανομή εμβολίων. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα εμβολιάζονται, η πίεση στους πολιτικούς να κινήσουν τον κρατικό μηχανισμό πιο γρήγορα θα υποχωρεί, αν και η κρίση του Covid θα βρίσκεται ακόμη μακριά από το τέλος της.
Τα κακά νέα για την Ευρώπη
Στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, δυσκολεύεται κανείς να καταγράψει και πολλά καλά νέα. Είναι ένα πράγμα να μην υπάρχει καν εμβόλιο. Είναι πολύ χειρότερο να ανοίγεις την τηλεόραση ή να μπαίνεις στο Διαδίκτυο και να βλέπεις άτομα σε άλλες χώρες να εμβολιάζονται και την πανδημία εκεί να υποχωρεί. Το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης δεν θα σημειώσει σημαντική πρόοδο ως προς τον μαζικό εμβολιασμό μέχρι τον Απρίλιο, ενώ ακόμη και τότε ενδέχεται να παραμείνουν σημαντικές ελλείψεις.
Το επίδικο εδώ είναι η ίδια η νομιμοποίηση της ΕΕ στα μάτια των πολιτών της. Οι περισσότερες από τις συμβάσεις προμήθειας εμβολίων διεκπεραιώθηκαν σε επίπεδο ΕΕ, αν και η Γερμανία παρέκαμψε τις συμφωνηθείσες διαδικασίες και προχώρησε σε ορισμένες χωριστές συμφωνίες. Εάν η ΕΕ αποτύχει στην πιο σημαντική κρίση εδώ και μια γενιά, μπορεί να μην μπορέσει να διατηρήσει και μεγάλη αξιοπιστία ως οργανισμός.
Η καταστροφή δεν θα έρθει απαραίτητα ως μια σειρά από αλλεπάλληλα Brexit. Αντ’ αυτού, τα έθνη-κράτη μπορεί απλώς να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να αγνοούν την ΕΕ στα περισσότερα ζητήματα που έχουν πραγματική σημασία. (Η ΕΕ ανταποκρίθηκε επίσης άσχημα, όπως πιθανόν θυμάστε, στην ευρωπαϊκή χρηματοοικονομική κρίση του 2011). Η Ουγγαρία προχωρεί τώρα, για παράδειγμα, σε παραγγελία του ρωσικού εμβολίου Sputnik, παρόλο που αυτό δεν έχει λάβει την έγκριση της ΕΕ.
Μετά τη μείωση του ρυθμού εμβολιασμών στη Ρώμη κατά τα δύο τρίτα λόγω προβλημάτων εφοδιασμού, η ιταλική κυβέρνηση απείλησε να μηνύσει τους παραγωγούς εμβολίων. Αυτοί οι ίδιοι παραγωγοί είναι πλέον λιγότερο πρόθυμοι να συνάψουν μελλοντικές συμφωνίες με την Ιταλία. Με τη σειρά της, η Ιταλία μπορεί να αρχίσει να συμπεριφέρεται ολοένα και πιο απεγνωσμένα όσο συνεχίζει να εξελίσσεται η πανδημία, καθώς θα βρίσκεται όλο και χαμηλότερα στη λίστα αναμονής για πρόσθετα εμβόλια.
Εν τω μεταξύ, η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται να διέρρευσε αρχικά ότι το εμβόλιο της AstraZeneca δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τους ηλικιωμένους. Εάν αυτό είναι αλήθεια, πρόκειται για μεγάλο πρόβλημα. Εάν είναι ψευδές (όπως ισχυρίζεται η εταιρεία), θα κάνει τους ηλικιωμένους πιο καχύποπτους απέναντι στα εμβόλια. Με τη σειρά της, η AstraZeneca θα είναι λιγότερο πρόθυμη να συνδιαλλαγεί με τη Γερμανία στο μέλλον.
Πολλές ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να κλείσουν τον κύκλο της πανδημίας με λιγότερους θανάτους κατά κεφαλήν σε σχέση με τις ΗΠΑ. Ωστόσο, στο τέλος της πανδημίας, πολλοί Ευρωπαίοι πιθανόν να αισθάνονται ότι οι ηγέτες τους τούς απογοήτευσαν, καθώς και ότι υπέστησαν επώδυνα lockdown για πολλούς μήνες, χωρίς ορατό κέρδος. Στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε, η πολιτική γύρω από τα εμβόλια αφορά το momentum και, μέχρι στιγμής, μόνο λίγες χώρες το έχουν.