Του Jeth Frantzman
Η σημερινή ηγεσία του Προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δημιουργεί κρίση κάθε μήνα με διαφορετικές χώρες ως τρόπο αναζωπύρωσης του εθνικισμού και του θρησκευτικού εξτρεμισμού στην πατρίδα.
Η πρόκληση κρίσεων με σκοπό την μη ενασχόληση του τουρκικού κοινού με την κακή διαχείριση της Τουρκικής οικονομίας δεν είναι αμελητέα. Τον περασμένο Νοέμβριο η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία με την εμπόλεμη κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη και διεκδίκησε μια τεράστια λωρίδα της Μεσογείου. Η Τουρκία έθεσε τον εαυτό της σε πορεία σύγκρουσης με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Ευρώπη για τις νέες αξιώσεις της. Αλλά αυτό ήθελε η Άγκυρα και γι’ αυτό συνεχίζει να προχωρά αυτή την εβδομάδα με νέες κρίσεις στην θάλασσα της Μεσογείου.
Πώς λειτουργεί η στρατηγική «κρίση του μήνα» για την Άγκυρα. Κάθε μήνα η ηγεσία επιλέγει είτε μια νέα εισβολή στο Ιράκ, είτε στη Συρία, είτε για να πιέσει ενάντια στην Ελλάδα ή την Αίγυπτο ή την Κύπρο, με σκοπό να ”ανακατέψει το δοχείο”. Για παράδειγμα, στις 15 Ιουνίου η Άγκυρα ξεκίνησε την Επιχείρηση Claw-Eagle, βομβαρδίζοντας χωριά σε όλο το βόρειο Ιράκ, υποστηρίζοντας ότι “εξουδετερώνει μαχητές του ΡΚΚ”. Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) είχε πραγματοποιήσει επιθέσεις στα μέρη αυτά.
Η Τουρκία άρχισε απλώς να βομβαρδίζει με F-16 και μη επανδρωμένα αεροσκάφη επειδή έπρεπε να κρατήσει τον στρατό σε εγρήγορση, κάτι που κάνει κάθε μήνα. Από το πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, η Άγκυρα χρησιμοποιεί τον στρατό όσο το δυνατόν περισσότερο για να συνεχίσει να μάχεται κάπου. Για παράδειγμα εισέβαλε στη Συρία με την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη το 2016 και το 2017. Στη συνέχεια, τον Ιανουάριο του 2018 εισέβαλε στο ειρηνικό Αφρίν, στη βόρεια Συρία, με αποτέλεσμα να διαφύγουν 160.000 Κούρδοι. Το Αφρίν αποτελεί πλέον κέντρο εμπορίας ανθρώπων και εθνικής κάθαρσης, όπου οι μειονότητες αναγκάστηκαν να φύγουν από τους υποστηριζόμενους από την Τουρκία Σύριους αντάρτες εξτρεμιστές.
Μετά το 2018 η Τουρκία ξεκίνησε την εισβολή στο Τελ Αμπιάντ της βόρειας Συρίας τον Οκτώβριο του 2019. Στη συνέχεια υπέγραψε τη συμφωνία για τη Λιβύη και άρχισε να θερμαίνει τους ρόλους της στην Ιντλίμπ, το βόρειο Ιράκ, και την Λιβύη. Η Τουρκία έστειλε μη επανδρωμένα αεροσκάφη και στρατιώτες στη Λιβύη τον Δεκέμβριο του 2019. Τον Απρίλιο βοήθησε τις δυνάμεις του Εθνικού Στρατού της Λιβύης , οδηγώντας την Αίγυπτο σε απειλή παρέμβασης στα Λιβυκά εδάφη.
Εν τω μεταξύ, η Τουρκία είχε πολεμήσει το καθεστώς της Συρίας στην Ιντλίμπ τον Φεβρουάριο-Μάρτιο και είχε πιέσει τη Ρωσία για μια νέα συμφωνία, ζητώντας περισσότερα συστήματα αεράμυνας S-400. Στη συνέχεια, η Τουρκία μετατόπισε την προσοχή της στο Ιράκ τον Ιούνιο και στη συνέχεια στη μετατροπή του ιστορικού μουσείου της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Στη συνέχεια δήλωσε ότι θα “απελευθερώσει την Αλ-Άκσα” στην Ιερουσαλήμ, ίσως υπονοώντας μια νέα κρίση με το Ισραήλ.
Αλλά πριν στοχεύσει το Ισραήλ, η Τουρκία επεδίωξε να προωθήσει τις αξιώσεις της στη Μεσόγειο. Αυτό είχε ήδη προκαλέσει ντόμινο αντιδράσεων, με αποτέλεσμα η Ελλάδα, η Αίγυπτος, τα ΗΑΕ και η Γαλλία να ενωθούν για να καταδικάσουν την επιθετικότητα της Τουρκίας. Στη συνέχεια, Ελλάδα και Αίγυπτος υπέγραψαν συμφωνία στις 6 Αυγούστου. Αυτή η συμφωνία μειώνει κατά το ήμισυ τη συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας. Έρχεται επίσης μετά την υπογραφή συμφωνίας Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας τον Ιανουάριο για αγωγό, όπου στη συνέχεια οριστικοποίησαν πτυχές αυτής της συμφωνίας τον Ιούλιο.
Η Τουρκία στέλνει το ναυτικό της στη θάλασσα με πλοία γεώτρησης και επιθεώρησης αυτή την εβδομάδα για να αμφισβητήσει αυτές τις συμφωνίες και να θέσει τα γεγονότα της στο έδαφος. Η Τουρκία έστειλε το πλοίο Oruc Reis να διεξάγει «δραστηριότητα επιθεώρησης» μακριά στη Μεσόγειο μεταξύ Κύπρου και Κρήτης. Η Τουρκία αναφέρει ότι θα “υπερασπιστεί τα δικαιώματα” της ίδιας και της Βόρειας Κύπρου, μιας μη αναγνωρισμένης χώρας την οποία η Τουρκία προβάλλει στις αξιώσεις της στη θάλασσα.
Ο ακροδεξιός εθνικιστής υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Mevlut Cavusoglu, ο οποίος είναι γνωστός για το tweet του ότι οι Ευρωπαίοι είναι “κακομαθημένα ρατσιστικά παιδιά, τα οποία θα πρέπει να γνωρίζουν τη θέση τους” πήγε στη Βηρυτό αυτό το Σαββατοκύριακο για να προσπαθήσει να προωθήσει την ατζέντα της Άγκυρας μετά την έκρηξη εκεί και στη συνέχεια συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών του Αζερμπαϊτζάν.
Τώρα αναφέρει ότι η Ελλάδα δεν έχει ανταποδώσει τις εκκλήσεις της Άγκυρας για συζητήσεις. Έτσι, η Τουρκία θα στείλει πλοία όπου θέλει. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες φοβούνται την Τουρκία επειδή πληρώνουν στην Τουρκία δισεκατομμύρια ευρώ για να εμποδίσουν τους πρόσφυγες να έρθουν στην Ευρώπη από το 2015, έχουν ωστόσο επικρίνει τις ενέργειες της Άγκυρας στη Μεσόγειο.
Η Τουρκία έχει στείλει το Oruc Reis, ένα μεγάλο σκάφος σεισμικής έρευνας που μοιάζει με πλωτή φάλαινα για να διεξάγει “έρευνα” στη θάλασσα. Αυτή είναι μια ερευνητική αποστολή με πολλούς στρατιωτικούς μυς πίσω της. Η Τουρκία εξέδωσε “Navtex” για να προειδοποιήσει τις χώρες όπου βρισκόταν το πλοίο και στη συνέχεια έστειλε στη θάλασσα το Oruc Reis, δύο πλοία υλικοτεχνικής υποστήριξης και τρεις φρεγάτες, κανονιοφόρους και αρκετά υποβρύχια. Για να τροφοδοτήσουν τον εθνικισμό τα ΜΜΕ της Τουρκίας δείχνουν το ερευνητικό σκάφος που μοιάζει με κουτί και περιβάλλεται από το καμάρι των τουρκικών ναυτικών πλοίων. Μοιάζει με μια ιστορική ναυτική κίνηση, δημιουργώντας μνήμες από τη μάχη του Λεπάντο αλλά και από άλλες ναυτικές διαμάχες με τη Δύση και την Ελλάδα.
Η Ελλάδα αναφέρει ότι δεν θα αποδεχθεί την “προσέγγιση “hands-off” του ΝΑΤΟ και επιθυμεί περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες να κάνουν κάτι για να σταματήσουν τις προκλήσεις. Έχει ήδη σημάνει συναγερμό λόγω της παρενόχλησης της Τουρκίας στο μικρό νησί της Ελλάδας, το Καστελόριζο, τους τελευταίους μήνες. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, παρά τις πολλές φιλο-τουρκικές φωνές όπως ο πρώην πρεσβευτής Τζιμ Τζέφρι, έχει δηλώσει ότι ανησυχεί.
Η τρέχουσα κρίση στη θάλασσα φαίνεται να έχει πολλές δημοσιογραφικές τοποθετήσεις που θα δώσουν στον φιλοκυβερνητικό Τύπο της Άγκυρας και στα κρατικά ΜΜΕ κάτι για να γράψουν. Η Άγκυρα είναι ο μεγαλύτερος δεσμοφύλακας δημοσιογράφων στον κόσμο, οπότε τα ΜΜΕ της είναι απολύτως συμπαθή προς το κυβερνών Κόμμα ΑΚΡ.
Οι αντιφρονούντες στην Τουρκία συχνά φυλακίζονται για χρόνια, μόνο και μόνο επειδή κριτικάρουν την κυβέρνηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου συχνά χαρακτηρίζονται “τρομοκράτες”. Δεν υπάρχει έλεγχος των μιλιταριστικών αποφάσεων στην Άγκυρα, η οποία γνωρίζει ότι τα εβδομαδιαία στρατιωτικά γυμνάσια φαίνεται να προκαλούν την Ελλάδα, την Αίγυπτο, το Ιράκ, το ΡΚΚ, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τη Συρία και τις ΗΠΑ . Αυτό συμβαίνει καθώς το νόμισμα της Τουρκίας συνεχίζει μια καταστροφική πτώση και τίθενται ερωτήματα σχετικά με το χειρισμό της πανδημίας coronavirus.
Οι ιστορίες των γεωτρήσεων, όπου ένα ερευνητικό πλοίο αποστέλλεται με μια μαζική ναυτική συνοδεία, μπορεί να είναι περισσότερο για την απόσπαση της προσοχής από την οικονομική κρίση από ό, τι στην πραγματικότητα την καταπολέμηση της Ελλάδας στη θάλασσα. Το ιστορικό της Άγκυρας δείχνει ότι χρησιμοποιεί συνήθως σύριους αντάρτες για να πολεμήσει στη Λιβύη και τη Συρία και διεξάγει μόνο στρατιωτικές εκστρατείες εναντίον εκείνων που δεν μπορούν να πυροβολήσουν, όπως οι Κούρδοι στο βόρειο Ιράκ. Όταν όμως έρχεται αντιμέτωπος με μια αιγυπτιακή κόκκινη γραμμή στη Λιβύη ή τη Ρωσία στη Συρία, σταματά. Δεν είναι προφανής η τοποθεσία αυτής της κόκκινης γραμμής στην Μεσόγειο. Η Άγκυρα πρόκειται να την ανακαλύψει.
Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος
πηγή: http://www.jpost.com