Ο Ερντογάν θέλει από τη Λιβύη να ελέγχει το πετρέλαιο της χώρας και τη διεθνή ναυσιπλοΐα στη Μεσόγειο

Η Τουρκία έχει αποκτήσει στρατηγικές θέσεις (βάσεις) στη Βόρεια Αφρική (Λιβύη), κάτι που της επιτρέπει να αποτελέσει απειλή για την ασφάλεια χωρών όπως η Αλγερία, η Τυνησία, η Αίγυπτος και το Σουδάν, υποστηρίζει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα «The New Arab» ο Μοχάμεντ Αμπούλ Φαντχλ.

Σε έξι μόλις μήνες μετά την υπογραφή της στρατιωτικής συμφωνίας με την κυβέρνηση του Φαγιέζ αλ Σαράτζ στη Λιβύη, η Τουρκία κατάφερε να αντιστρέψει τον πόλεμο στη Λιβύη εις βάρος του διοικητή του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA), του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, διαπιστώνει ο Αιγύπτιος δημοσιογράφος.

Η κατάληψη του στρατηγικού αεροδρομίου της Αλ Ουατίγια, δυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης, δεν πρέπει να τη δει κανείς ως μια περιορισμένη στρατιωτική επιτυχία που κέρδισε η Άγκυρα χάρη στους δρόνους της («ντρον», μη επανδρωμένα αεροσκάφη).

Είναι σημαντικότερο από αυτό. Το γεγονός είναι ότι η Τουρκία έχει αποκτήσει στρατηγικές θέσεις στη Βόρεια Αφρική, επιτρέποντάς της να αποτελέσει απειλή για την ασφάλεια χωρών όπως η Αλγερία, η Τυνησία, η Αίγυπτος και το Σουδάν.

Αναλυτές λένε ότι χώρες στην περιοχή δεν αντιμετώπισαν σοβαρά την ανάμιξη της Τουρκίας, αποτυγχάνοντας να κατανοήσουν ότι η αποστολή όπλων και μισθοφόρων στη Λιβύη είναι ενδεικτική μιας ευρύτερης φιλοδοξίας του Ερντογάν από τον περιορισμό της δύναμης του στρατάρχη Χαφτάρ.

Η νεαποκτηθείσα επιρροή της Τουρκίας στη Λιβύη επέβαλε μια νέα ισορροπία δυνάμεων που πρέπει να υπολογιστεί, τόσο για τη Βόρεια Αφρική όσο και για τις ευρωπαϊκές χώρες.

Οι ίδιοι αναλυτές επισημαίνουν ότι τα σχέδια του Τούρκου προέδρου είναι να διασφαλίσει τον έλεγχο του πετρελαίου της Λιβύης και τον έλεγχο της μεγάλης ακτογραμμής της χώρας, επηρεάζοντας τα συμφέροντα και την ασφάλεια των χωρών της περιοχής και την ασφάλεια της διεθνούς ναυσιπλοΐας στη Μεσόγειο.

Η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Αλ Ουατίγια ή στις ακτές της Λιβύης θεωρείται απειλή για τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες, ειδικά όταν συνδυάζεται με ρωσικό-τουρκικό συντονισμό στη Λιβύη.

Απειλεί επίσης την εθνική ασφάλεια των χωρών της Βόρειας Αφρικής που συνορεύουν δυτικά με τη Λιβύη, όπως η Αλγερία.

Η τελευταία σίγουρα δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένη με την παρουσία της Τουρκίας σε μια περιοχή που πιστεύει ότι αποτελεί στρατηγική επέκταση της ασφάλειάς της, καθώς η Αλγερία διατηρεί προηγμένες σχέσεις ασφάλειας και οικονομίας με φυλετικές και κοινωνικές δραστηριότητες στην παραμεθόρια περιοχή.

Παρόλο που οι αντιδράσεις της Αλγερίας στις εξελίξεις στη Λιβύη ήταν μέχρι στιγμής ρητορικές, η χώρα θα μπορούσε τελικά να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη στάση της ουδετερότητας υπό το φως των αυξανόμενων ενδείξεων ανασφάλειας λόγω της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στη Λιβύη.

Εν τω μεταξύ, η Τουρκία αποστέλλει ισλαμιστές στην Αλγερία για να πιέσει τις αλγερινές Αρχές να αποδεχθούν τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη ως τετελεσμένο γεγονός, αναφέρει μεταξύ άλλων ο Αιγύπτιος δημοσιογράφος.