Κλείνει η Τουρκία τα χερσαία σύνορά της με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Μπορεί το μέτρο αυτό να οφείλεται πρωτίστως στο τεράστιο πρόβλημα που, αν και απέκρυπτε, παραδέχεται τώρα η Άγκυρα ότι έχει με την επιδημία του κορoνοϊού. Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, είναι αποτέλεσμα και της προχθεσινής τηλεδιάσκεψης για το Μεταναστευτικό μεταξύ της Γερμανίδας καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ, του Γάλλου προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν, και του Τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν. Παρά το Brexit, στην τηλεδιάσκεψη πήρε μέρος και ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον. Ως γνωστόν, οι θέσεις του Λονδίνου χαρακτηρίζονται συχνά ως φιλοτουρκικές.
Άκρως ενδιαφέρουσα ήταν και η ανοικτή στήριξη που έδωσε στην Τουρκία ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, ο οποίος, αν και δεν συμμετείχε στην τηλεδιάσκεψη, έσπευσε να δηλώσει ότι, κατά την εκτίμηση των ΗΠΑ, η Ρωσία έχει σκοτώσει δεκάδες Τούρκους στρατιώτες στη Συρία, ενώ ανακοίνωσε ότι η Ουάσιγκτον εξετάζει τη δυνατότητα παροχής πρόσθετης βοήθειας προς την Άγκυρα (!).
Το κλείσιμο των συνόρων, δεν αποκλείεται να υποδηλώνει ότι επίκειται αποκλιμάκωση της έντασης στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον Έβρο. Εκτιμάται, δε, ότι, από τη στιγμή που θα δοθούν οι σχετικές εντολές στις δυνάμεις της “Στρατοχωροφυλακής”, τις οποίες έχει στείλει η Άγκυρα στα ελληνοτουρκικά σύνορα, οι μετανάστες και πρόσφυγες που είναι ακόμα συγκεντρωμένοι εκεί, σταδιακά θα απομακρυνθούν. Να σημειωθεί πως, ενδεικτικό του ελέγχου που ασκούν οι τουρκικές Αρχές στους μετανάστες, είναι ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, στη μεγάλη τουρκική πόλη, Αδριανούπολη, δίπλα στα ελληνοτουρκικά σύνορα, δεν έχει καταφέρει να μπει ούτε ένας από αυτούς.
Παρά ταύτα, μόλις λίγες ώρες μετά την τηλεδιάσκεψη, από χθες τα ξημερώματα (02:30 έως 04:00 π.μ.) έως και αργά το βράδυ, ξεκίνησαν και συνεχίστηκαν τα επεισόδια στον Έβρο και οι μαζικές προσπάθειες 300 έως 500 μεταναστών – προσφύγων να περάσουν από τον φράχτη σε ελληνικό έδαφος. Κάτι που γίνεται με την υποστήριξη τούρκικων καπνογόνων.
Σε αναμονή μαγειρεμάτων
Η σύνοδος Γαλλίας, Γερμανίας, Βρετανίας, Τουρκίας, που ήταν προγραμματισμένη την Τρίτη στην Κωνσταντινούπολη, δεν πραγματοποιήθηκε δια ζώσης, εξαιτίας του κορονοϊού, αλλά έγινε τηλεδιάσκεψη. Η Ελλάδα, παρά τον ρόλο της, τα τελευταία χρόνια, ως “αποθήκης ψυχών”, και εσχάτως ως “πορτιέρη του ανθρώπινου πόνου” και των ευρωπαϊκών συνόρων, δεν μετείχε.
Προ εβδομάδων, όταν ο Ερντογάν βρέθηκε στις Βρυξέλλες, προκειμένου να συναντηθεί με τους εκπροσώπους της ΕΕ, κάποιοι μίλησαν ακόμα και για “ήττα” του. Δεν πέρασε, όμως, παρά μια ημέρα για να ανακοινωθεί ότι συμφώνησαν να γίνει σύνοδος μεταξύ των επικεφαλής ισχυρών κρατών της Ευρώπης και της Τουρκίας. Κάτι που μόνο ως “ήττα” του Ερντογάν δεν μπορεί να εκληφθεί. Ούτε, πολύ περισσότερο, “απομόνωση”, όπως διάφοροι διατείνονται.
Η τηλεδιάσκεψη διήρκεσε μια ώρα. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι, μαζί και με τον χρόνο που χρειάστηκε για μετάφραση (ο Ερντογάν συνομιλεί μέσω μεταφραστή), οι μετέχοντες στη σύνοδο εκτιμάται ότι μίλησαν περί τα 6-8 λεπτά ο καθένας. Σε αυτό το διάστημα, όπως είναι φυσικό, δεν μπορεί να γίνει αναλυτική εξέταση της ατζέντας των θεμάτων, και πολύ περισσότερο διάλογος. Άρα, το πιθανότερο, οι μετέχοντες περιορίστηκαν στην παρουσίαση των θέσεών τους.
Υπό την πίεση της δραματικής κατάστασης που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, αλλά και στην Τουρκία, εξαιτίας της επιδημίας του ιού, εκτιμάται ότι οι μετέχοντες δεν εισήλθαν στις λεπτομέρειες της ατζέντας των θεμάτων. Σε ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας αναφέρεται ότι ο Ερντογάν συζήτησε με τους Ευρωπαίους ηγέτες: Το προσφυγικό. Το Συριακό. Την ανάγκη “ανθρωπιστικής βοήθειας” στη βορειοδυτική επαρχία της Συρίας, Ιντλίμπ. Εκεί, δηλαδή, που υφίσταται ήττα από τους Ρώσους και τον Άσαντ, και έχει χάσει δεκάδες στρατιωτικούς και συμμάχους του, τζιχαντιστές. Επίσης, συζητήθηκαν οι εξελίξεις στη Λιβύη, οι σχέσεις Τουρκίας – ΕΕ και ο συντονισμός των προσπαθειών για την αντιμετώπιση του κορονοϊού.
Μένει να φανεί, βεβαίως, ποιες αποφάσεις θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις 26 Μαρτίου 2020, οπότε θα φανεί αν και τι συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες με τον Τ.Ερντογάν. Ωστόσο, σύμφωνα με μερίδα του γερμανικού Τύπου, “είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι Ευρωπαίοι θα υποχωρήσουν και θα δώσουν στον Ερντογάν ό,τι θέλει, δεδομένου ότι, όπως εκτιμάται, βρίσκονται σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση από ό,τι το 2016”.
Ενδεικτική, άλλωστε, ήταν η δήλωση του προέδρου της Γερμανίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ , πριν την τηλεδιάσκεψη , ο οποίος τόνισε: “Η Ευρώπη δεν πρέπει να επιτρέψει να εκβιαστεί από μια κυνική πολιτική, η οποία στέλνει σκοπίμως χιλιάδες ανθρώπους σε αδιέξοδο” .
Να σημειωθεί, πάντως, ότι, στο μεταξύ, Βρυξέλλες και Άγκυρα βρίσκονται σε διαβούλευση, σε επίπεδο Κομισιόν και τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, για το Μεταναστευτικό και το Συριακό. Η Τουρκία, η οποία με το “σπρώξιμο” χιλιάδων μεταναστών στα ελληνοτουρκικά σύνορα, έχει καταστήσει τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας, του 2016, κουρελόχαρτο, ζητάει εφόλης της ύλης επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για το Μεταναστευτικό. Αντίθετα, τουλάχιστον το Βερολίνο, φέρεται να προτείνει “επικαιροποίηση” της συμφωνίας.
Κοινή πεποίθηση είναι, ωστόσο, πως ούτε και η Τουρκία θέλει κατάργηση της συμφωνίας. Αντίθετα, εκβιάζει και κάνει παζάρια με στόχο την απόσπαση όσο το δυνατόν μεγαλύτερων ωφελημάτων για λογαριασμό της. Ό,τι και να πάρει τώρα από τους Ευρωπαίους, τόσο σε χρήμα, όσο και σε πολιτική στήριξη στην εισβολή της στη Συρία και στον εποικισμό συριακών εδαφών με -φίλα προσκείμενο στην Άγκυρα- πληθυσμό, θα είναι προς όφελός της.
Οικονομική κορονο-κρίση
Όλα αυτά σημειώνονται σε μια περίοδο, οπότε φαίνεται πως η Τουρκία θα υποστεί σοβαρούς οικονομικούς κραδασμούς, εξαιτίας του κορονοϊού.
Ήδη, καταγράφτηκε νέα πτώση της τουρκικής λίρας. Έτσι, ένα δολάριο αντιστοιχεί πλέον σε 6,49 τουρκικές λίρες. Κάτι που σημαίνει υποχώρηση 8% από την αρχή του έτους. Στο μεταξύ, ο πληθωρισμός στην γείτονα έχει πάρει και πάλι την ανιούσα και κινείται ήδη στο 12 %.
Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές, μάλιστα, που επισημαίνουν ότι η Τουρκία διολισθαίνει και πάλι στα επίπεδα της ύφεσης του καλοκαιριού του 2018. Τότε, ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, είχε σκληρύνει τη στάση του έναντι της Άγκυρας, εξαιτίας της φυλάκισης ενός Αμερικανού πάστορα. Κατόπιν τούτου, η Τουρκία τον άφησε ελεύθερο. Λίγο μετά, απελευθέρωσε και τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς που είχαν “συλληφθεί” στον Έβρο.
Κοινή πεποίθηση είναι ότι η τουρκική οικονομία περνάει και πάλι δύσκολες στιγμές, οι οποίες δεν άρχισαν τώρα, εξαιτίας του κορονοϊού, αλλά υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της γεωπολιτικής αναστάτωσης στην περιοχή. Κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να πληγεί ο τουρισμός της, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 12 % του τουρκικού ΑΕΠ.
Πιθανότατα, για να φρενάρει τις συνέπειες του κορονοϊού στην οικονομία και τον τουρισμό της Τουρκίας, αλλά και για να καταφέρει να αποσπάσει το μεγαλύτερο δυνατόν από τη διαπραγμάτευσή της με την ΕΕ για το Μεταναστευτικό και το Συριακό, η Άγκυρα προσπάθησε να αποσιωπήσει εντέχνως τα κρούσματα κορονοϊού στη χώρα.
Τώρα, όμως, φαίνεται ότι δεν θα μπορέσει να αποφύγει τα πλήγματα, ορισμένα εκ των οποίων αναμένονται σκληρά. Πόσο μάλλον, από τη στιγμή που θα κλείσει το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, ένας από τους σημαντικότερους κόμβους διεθνώς. Στο μεταξύ, σοβαρότατη ανησυχία επικρατεί και για την Turkish Airlines, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει αναχθεί σε βασικό “εργαλείο” της εικόνας της Άγκυρας παγκοσμίως.
Δεδομένου, πάντως, του απρόβλεπτου της Τουρκίας, άπαντες είναι επιφυλακτικοί απέναντι στις κινήσεις που μπορεί να κάνει ο Ερντογάν, ακόμα και στην περίπτωση μιας βαθιάς κορονοϊο-κρίσης της Τουρκίας. Ουδείς, πολύ περισσότερο, μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να προσπαθήσει να εξάγει τα εσωτερικά του προβλήματα, συνεχίζοντας τις προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία, τη Λιβύη και, βέβαια, στα ελληνοτουρκικά. Εξάλλου, όπως ορισμένοι υποστηρίζουν, ο πληθυσμός της Τουρκίας είναι νεανικός, και η Άγκυρα, από τις έως τώρα κινήσεις της, μάλλον δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται και τόσο για τους ηλικιωμένους που μπορεί να χαθούν από την επιδημία.
Κράτησαν μακριά την Ελλάδα
Η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι την καίει” άμεσα το Μεταναστευτικό, ούτε καν προσεκλήθη στην τηλεδιάσκεψη. Κάτι που μπορεί μεν, να μην επιθυμούσε η Άγκυρα, αλλά, με δεδομένο ότι η χώρα μας είναι η κύρια πύλη εισόδου μεταναστευτικών ροών από την Τουρκία και την Ασία προς την ΕΕ, επουδενί έπρεπε να μείνει εκτός. Αντίθετα, οι Ευρωπαίοι έπρεπε να το θέσουν ως προαπαιτούμενο όρο στην Τουρκία.
Οι ισχυρισμοί ότι σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να μετάσχει και η Βουλγαρία κρίνονται αβάσιμοι. Άξιον προσοχής είναι, εξάλλου, ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια της, σε πολύ μεγάλο βαθμό υποκινούμενης από την Άγκυρα, “μεταναστευτικής κρίσης” στον Έβρο, ούτε ένας μετανάστης και πρόσφυγας δεν προσπάθησε να περάσει στην ΕΕ μέσω Βουλγαρίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Βερολίνο ακολουθεί την πρακτική του αποκλεισμού της Αθήνας, και, αντίθετα, ταυτόχρονα, του χαϊδολογήματος της Άγκυρας. Τα ίδια είχε πράξει, όπως είναι γνωστό, και στη διάσκεψη για το Λιβυκό ζήτημα, όπου, παρά το γεγονός ότι η Τουρκία, παντελώς αυθαίρετα, μαζί με την κυβέρνηση – μαριονέτα της Τρίπολης, είχε “ζωγραφίσει”, κατά το δοκούν, τις κοινές θαλάσσιες ζώνες των δυο χωρών, επίσης αποκλείστηκε από τη διαδικασία.
Επίσης, παρά τις γκριμάτσες δυσαρέσκειας για τις τελευταίες δηλώσεις Ερντογάν που χαρακτήριζε τους Έλληνες ως ναζί, ούτε ένας ηγέτης της ΕΕ δεν βρέθηκε για να απαντήσει σκληρά στην Άγκυρα και να βάλει στη θέση του τον Τούρκο πρόεδρο.
Ενώ συνήθως, άπαντες εμφανίζονται ιδιαίτερα “ευαίσθητοι”, όταν πρόκειται να πλήξουν τη Μόσχα, και επικαλούνται διαρκώς το Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ, ούτε ένας δεν φρόντισε να πει στον Τ.Ερντογάν ότι πρέπει να σιωπά, διότι ήταν η Τουρκία που υπέγραψε Σύμφωνο Φιλίας και μη επίθεσης με τη ναζιστική Γερμανία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (βλέπε: Κοίτα ποιος μιλάει για ναζί!).
Μόνο ο Γερμανός υφυπουργός Εσωτερικών , Στέφαν Μάγερ, κι’ αυτός σε ιδιαίτερα ήπιους τόνους, σε δηλώσεις του στην εφημερίδα “Τα Νέα”, είπε ότι συγκρίσεις με το Ολοκαύτωμα, τους ναζί και τα εκατομμύρια θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, είναι αυτονόητο ότι απαγορεύονται . Για να προσθέσει, ωστόσο, στη συνέχεια -το ευλόγως και κοινώς αποδεκτό- ότι “το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό δεν μπορούμε το λύσουμε χωρίς την Τουρκία ή κόντρα στην Τουρκία, αλλά μαζί με την Τουρκία”.
Έτσι, η Ελλάδα περιορίζεται να διαπραγματεύεται τα αιτήματά της … δια αντιπροσώπων. Πόσο αξιόπιστοι εταίροι είναι, κοντός ψαλμός αλληλούϊα. Σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές, μια νέα συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για το Μεταναστευτικό ή μια αναθεωρημένη – επικαιροποιημένη, για να γίνει δεκτή από την Αθήνα, θα πρέπει να περιλαμβάνει επιστροφές προσφύγων – μεταναστών στην Τουρκία, όχι μόνον από τα ελληνικά νησιά, αλλά και από την ηπειρωτική Ελλάδα.
Αν κάτι τέτοιο δεν αποδειχτεί ευχολόγιο, και οι Ευρωπαίοι πιέσουν με συνέπεια προς αυτή την κατεύθυνση, υπάρχει η πιθανότητα να αποσυμφορηθούν τα νησιά στο Αιγαίο. Να σημειωθεί ότι η Άγκυρα, το 2016, είχε ζητήσει -και το δέχτηκαν οι Βρυξέλλες- οι επαναπροωθήσεις, από την Ελλάδα προς την Τουρκία, να γίνονται μόνον από τα ελληνικά νησιά και όχι από την ηπειρωτική Ελλάδα.
Εκτιμάται, πάντως, ότι εάν η Άγκυρα δεν λάβει τα ανταλλάγματα που επιδιώκει, ειδικά στη Συρία, δεν πρόκειται να συναινέσει σε ένα τέτοιο “δώρο” προς την Ελλάδα. Εξάλλου, με την αποστολή ολοένα περισσότερων καραβιών προσφύγων και μεταναστών, δεν απαλλάσσεται μόνον η Τουρκία από αυτούς, αλλά καταφέρνει να αποσταθεροποιεί τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Η ευρωτουρκική ατζέντα
Με αφορμή την τηλεδιάσκεψη, ξεδιπλώθηκε η βεντάλια των θεμάτων που βάζουν στο τραπέζι η ΕΕ και η Τουρκία.
Η ατζέντα της ΕΕ, η οποία πλέον δεν θέλει άλλους μετανάστες στην γηραιά ήπειρο, και γι’ αυτό επιθυμεί να δώσει στην Ελλάδα ρόλο “πορτιέρη” των συνόρων, μεταξύ των άλλων, έχει ως εξής:
1.Να αναβιώσει η συμφωνία EE – Τουρκίας του 2016, την οποία η Τουρκία έχει καταστήσει νεκρό γράμμα μετά το τελευταίο “‘άνοιγμα” των συνόρων της στον Έβρο.
2.Να επικαιροποιηθεί η συμφωνία EE – Τουρκίας του 2016, ή να υπογραφεί μια νέα.
Η Α.Μέρκελ δήλωσε ότι θέλει να “ανεβάσει σε νέο επίπεδο” τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Ωστόσο, παραμένει αδιευκρίνιστο αν εννοεί ποσοτικά, δηλαδή περισσότερα χρήματα προς την Τουρκία, ή ποιοτικά. Κάτι που θα μπορούσε να σημάνει την υποστήριξη και χρηματοδότηση των σχεδίων Ερντογάν για εποικισμό της Συρίας.
Εξίσου αδιευκρίνιστο είναι ποιά θέση θα πάρει ο Ε.Μακρόν σε όλα αυτά, και πόσο μακριά είναι διατεθειμένος να ακολουθήσει την Μέρκελ ως προς την τακτική της απέναντι στον Ερντογάν. Ως γνωστόν, ήταν ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος κατήγγειλε το ΝΑΤΟ για “εγκεφαλικό θάνατο”, με αφορμή τους τυχοδιωκτισμούς της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή.
Στη συνέχεια, ήταν στο ΝΑΤΟ, και όχι στην ΕΕ, που υπέστη πρόσφατα ήττα ο Ερντογάν, όταν τα κράτη – μέλη, αν και κρυπτόμενα πίσω από την Ελλάδα, αρνήθηκαν να προσυπογράψουν δήλωση συμπαράστασης στην Τουρκία για τους νεκρούς στρατιωτικούς της στην Συρία.
Στη Συρία, όπως όλα δείχνουν, ο Ερντογάν χάνει την παρτίδα πόκερ με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν. Και, παρ’ ότι ζητά τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, κανένα κράτος – μέλος δεν θέλει να γίνει μέρος του πολέμου στη Συρία, όπως είναι η Τουρκία. Μέχρι και η Γερμανία, ακόμα και να το ήθελε η Α.Μέρκελ, δεν θα κατάφερνε να αποσπάσει την πλειοψηφία στη Βουλή της χώρας.
3.Να παραμείνουν μετανάστες και πρόσφυγες σε τουρκικό έδαφος με την οικονομική υποστήριξη της EE.
Από τη μεριά της, η Άγκυρα, σε αντιστάθμισμα, στη ζυγαριά της διαπραγμάτευσης βάζει τα εξής:
α)Προώθηση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ – Τουρκίας, καθώς και κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που ταξιδεύουν στην ΕΕ.
Πρόκειται για μείζονος σημασίας διακύβευμα για την Άγκυρα. Ουσιαστικά, εάν συμφωνηθεί κάτι τέτοιο, πράγμα πάντως που εκτιμάται ότι είναι αρκετά δύσκολο, γίνεται λόγος για κέρδη από συναλλαγές ύψους πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
Κάτι που αποτελεί μεγάλο “όπλο” για την Ελλάδα, η οποία επιβάλλεται να πιέσει τόσο την Τουρκία όσο και τους Ευρωπαίους που χαϊδολογούν την Άγκυρα, ούτως ώστε η γείτων να πάψει τις προβοκάτσιές της και τις επιθετικές κινήσεις της σε βάρος της χώρας μας.
Να σημειωθεί πως Τούρκοι κυβερνητικοί παράγοντες επανειλημμένως καταγγέλλουν την ΕΕ ότι αθετεί τις υποσχέσεις της. Ειδικότερα, ότι το 2016, με αφορμή την τότε μεταναστευτική κρίση και τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας, οι Βρυξέλλες είχαν δώσει την υπόσχεση ότι θα ανοίξουν νέα κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, και ότι θα παραχωρηθούν διευκολύνσεις ως προς τη βίζα σε Τούρκους πολίτες.
Ο ευρωπαϊκός αντίλογος σε αυτό το επιχείρημα είναι ότι, μετά το πραξικόπημα του 2016, καταγράφτηκε υποτροπή στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στην Τουρκία. Εκτός αυτού, και σε αρκετούς άλλους τομείς, η Τουρκία δεν πληροί τα κριτήρια, και ούτε φροντίζει να το πράξει.
β)Ζεστό χρήμα και πολιτικές παραχωρήσεις, τώρα, διαφορετικά, όπως επί λέξει απειλούν Τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, η Ευρώπη θα “κατακλυστεί από εκατομμύρια” μεταναστών και προσφύγων.
Μέχρι τώρα είχε δοθεί υπόσχεση στην Τουρκία για 6 δισ. ευρώ, και, δεν αποκλείεται, να εξετάζεται η αύξησή του. Όχι, όμως, να διπλασιαστεί, όπως ονειρεύεται ο Ερντογάν.
Άγνωστο είναι, επίσης, εάν οι Βρυξέλλες θα υποκύψουν στις κουτοπονηριές της Άγκυρας, η οποία θέλει το ευρωπαϊκό χρήμα να μπαίνει κατευθείαν στον τουρκικό κρατικό κορβανά, και να μην δίδεται στις ΜΚΟ, τις οποίες πληρώνει για το Μεταναστευτικό η ΕΕ. Βέβαια, ο Ερντογάν, προσποιείται ότι δεν γνωρίζει πως η ΕΕ χρηματοδοτεί “φορείς” που η ίδια η Άγκυρα δημιουργεί για να διαχειρίζονται το Μεταναστευτικό.
γ)Να χρηματοδοτεί η ΕΕ, όχι μόνο την παραμονή μεταναστών – προσφύγων στην Τουρκία, αλλά και αυτών που θα ζουν στην κατεχόμενη από την Τουρκία ζώνη στη βόρεια Συρία (επαρχία Ιντλίμπ, βορειοανατολική Συρία – κουρδικές περιοχές- και βόρεια Συρία, επαρχία Αφρίν).
Πρόκειται για το σημαντικότερο στόχο της Άγκυρας. Να εξασφαλίσει τη στήριξη του ΝΑΤΟ και των Ευρωπαίων στο σχέδιό της για “εποικισμό” αυτών των περιοχών της Συρίας με πληθυσμούς που θα είναι φίλα προσκείμενοι στην ίδια και θα ελέγχονται από τις δυνάμεις της συριακής “αντιπολίτευσης” και τους τζιχαντιστές συμμάχους της.
Θα δεχτεί, άραγε, η ΕΕ κάτι τέτοιο; Ποια είναι η θέση της Αθήνας και πως σκοπεύει να αντιδράσει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Η Ελλάδα, κάλλιστα είναι σε θέση να “μπλοκάρει” εντός της ΕΕ μια τέτοια κίνηση.