Του Αχιλλέα Πατσούκα,
Στο σημείο μηδέν βρίσκονται οι σχέσεις Μόσχας – Άγκυρας, ένα εικοσιτετράωρο πριν από την πολλοστή συνάντηση Πούτιν-Ερντογάν για τη Σύρια στη Μόσχα.
Οι δηλώσεις όλων των υψηλόβαθμων Ρώσων αξιωματούχων μέχρι και πριν από λίγο, σαν αυτή του εκπροσώπου Τύπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας Ιγκόρ Κονασένκοφ, σύμφωνα με την οποία η Άγκυρα δεν τηρεί την συμφωνία της με τη Μόσχα για το Ιντλίμπ που υπεγράφη του 2018 και προέβλεπε πως η Τουρκία θα απομάκρυνε τον ISIS από εκεί, αλλά και οι χθεσινές δηλώσεις του διοικητή του Ρωσικού Κέντρου για τη Συμφιλίωση στη Συρία, Όλεγκ Ζουράβλεφ σύμφωνα με τις οποίες ο Ερντογάν ωθεί 130.000 πρόσφυγες στα σύνορα με την Ελλάδα, από τους οποίους τα 2/3 δεν είναι Σύροι και ούτε από το Ιντλίμπ, μαρτυρούν με τον πιο διαυγή τρόπο το ψυχρό κλίμα μεταξύ Πούτιν-Ερντογάν.
Πολλοί είναι εκείνοι που προσδοκούν κάποιο θαύμα από την αυριανή συνάντηση. Ένα θαύμα που μπορεί να έχει τη μορφή μιας συμφωνίας για το Ιντλίμπ. Ακόμη και αν δούμε τους δυο ηγέτες να συμφωνούν για εκεχειρία στο Ιντλίμπ, υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει πως η συμφωνία αυτή θα εφαρμοστεί στην πράξη; Ουδείς.
Αν ανατρέξουμε στις προηγούμενες συμφωνίες για το συριακό και το κουρδικό, σαν αυτή που οι δύο ηγέτες υπέγραψαν το περασμένο φθινόπωρο στο Σότσι, στην πράξη δεν τηρήθηκε ούτε μια μέρα. Τρανή απόδειξη είναι πως το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αποκαλύπτει πως καθημερινά γίνονται 60 με 80 παραβιάσεις εκείνης της συμφωνίας. Καλό είναι επίσης να θυμίσουμε πως εκείνη η συμφωνία είχε υπογραφεί σε μια περίοδο κατά την οποία οι σχέσεις των δυο ηγετών βρίσκονταν σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Επομένως ό,τι και αν δούμε αύριο θα πρέπει να κρατήσουμε πολύ μικρό καλάθι για πολλούς λόγους. Πρώτον επειδή και οι δυο χώρες έχουν βαλτώσει στη Σύρια, και για διαφορετικούς λόγους κανείς τους δεν μπορεί να κάνει πίσω, πάρα μόνο μπροστά. Ένα “μπροστά” που όπως έχει αποδειχτεί δεν μπορεί να είναι κοινό, παρά μόνο απέναντι. Δεύτερον εκτός από το συριακό, στα ζητήματα που έχουν οδηγήσει τη Μόσχα και την Άγκυρα στα άκρα είναι πλέον και αυτό της Λιβύης, με το Κρεμλίνο να κατηγορεί ευθέως τον Ερντογάν πως όπως και στο Ιντλίμπ έτσι και εκεί, υποθάλπει τον ISIS. Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα το καλύτερο που μπορούμε να αναμένουμε από την συνάντηση των δυο ηγετών είναι μια ανακωχή μικρής διάρκειας. Μια ανακωχή που ίσως βοηθήσει την Ελλάδα ως προς το μεταναστευτικό στο να προετοιμαστεί καλύτερα για την επόμενη φορά που δεν θα αργήσει να έρθει.