Όπως αποδεικνύεται τα θεμέλια της Ενωσης είναι σαθρά και ως εκ τούτου το όλο οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση.
Το Ευρωπαϊκό όνειρο που στηρίχτηκε στο προαπαιτούμενο μιας αέναης οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας, στην πρώτη σοβαρή κρίση έγινε εφιάλτης που κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο σκοτεινός.
Οι πολίτες των χωρών – μελών ήταν πρόθυμοι να αποδεχτούν και να αγκαλιάσουν την ιδέα της Ένωσης μόνο όσο έβλεπαν απτά οφέλη στην καθημερινότητά τους. Είχαν ακόμα συμβιβαστεί και με την ιδέα ότι παραχωρούσαν μέρος της κυριαρχίας των χωρών τους σε κάποια μακρινά κέντρα αποφάσεων.
Όμως η κρίση διέλυσε τις αυταπάτες και αποκάλυψε το αδύναμο σημείο της «ενωμένης» Ευρώπης: στα δύσκολα η «ένωση» πάει περίπατο και ο σώζων εαυτόν σωθήτο.
Ηταν η στιγμή που το αληθινό πρόσωπο της ΕΕ αποκαλύφθηκε και όλοι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι δεν μιλάμε πλέον για ένωση, αλλά για ηγεμονία της Γερμανίας.
Όταν η κρίση χτύπησε την ευρωζώνη η Ανγκελα Μέρκελ, η οποία από το 2005 κρατούσε τα ηνία της ΕΕ, αποφάσισε να βάλει τα συμφέροντα της Γερμανίας, πάνω από τα συμφέροντα των υπολοίπων κρατών – της Ιταλίας ή της Ελλάδας για παράδειγμα – και αυτή ήταν μία μοιραία απόφαση.
Ηταν η απόδειξη ότι η Ευρώπη δεν ήταν μια ένωση ισότιμων μελών, αλλά μια ζούγκλα όπου ισχύσει το δίκαιο των γερμανών.
Οι πολιτικές εξελίξεις σε μια σειρά χωρών – μελών αντικατοπτρίζουν αυτή τη νέα πραγματικότητα την οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν οι ευρωπαϊκοί λαοί.
Στη Γαλλία τα Κίτρινα Γιλέκα διαδηλώνουν ουσιαστικά ενάντια στη φτωχοποίηση που προκαλούν οι πολιτικές λιτότητας, ενώ ο ευρωπαϊκός Νότος γλύφει ακόμα τις πληγές από τον οικονομικό Αρμαγεδώνα.
Οι Βρετανοί ψήφισαν ήδη την αποχώρηση από την ΕΕ, ενώ στην Ιταλία και σε μια σειρά άλλων χωρών όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Σλοβακία οι ευρωσκεπτικιστές κερδίζουν συνεχώς έδαφος.
Εδαφος κερδίζουν επίσης η ακροδεξιά, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο λαϊκισμός, ο σκοταδισμός και ο φασισμός.
Κάνοντας γοργά βήματα προς τα πίσω η Ευρώπη ξαναγράφει σκοτεινές σελίδες του παρελθόντος της και τίποτα δεν μπορεί να ανατρέψει αυτή την τάση.
Τα πάντα θα κριθούν στην επόμενη κρίση.
Η οποία, όπως όλα δείχνουν, δεν απέχει και πολύ.