«Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα» συνηθίζουμε να λέμε μιλώντας τουλάχιστον για μια λειτουργική δημοκρατία με την έννοια ότι αυτός που ψηφίζει ο λαός στην κάλπη, κυβερνά.
Αυτή η κατάκτηση δεν είναι δεδομένη στη Λατινική Αμερική, που βασανίζεται από ένα ακόμη πραξικόπημα. Ο Πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση μετά από την παρέμβαση του Στρατού και της Αστυνομίας και ενώ νωρίτερα είχε ξεκινήσει ένα κύμα βίας και απειλών της δεξιάς αντιπολίτευσης -που έχει την αμέριστη υποστήριξη της Δύσης- αυθαίρετες συλλήψεις και τραμπουκισμούς.
Ο Μοράλες καταγγέλλει βίαιη εισβολή και καταστροφή στο σπίτι του, ενώ άλλα κυβερνητικά στελέχη και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος παραιτήθηκαν τα τελευταία 24ωρα εκφράζοντας φόβους για τις οικογένειές τους και τις ζωές τους.
Ο επί 14 χρόνια Πρόεδρος της Βολιβίας, είναι ο πρώτος ιθαγενής και αριστερός ηγέτης που άλλαξε την πορεία της χώρας με ένα εντυπωσιακό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που αναδιένειμε τον πλούτο προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και βελτίωσε όλους τους κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες της χώρας, μετατρέποντας τη Βολιβία από τη φτωχότερη χώρα της περιοχής σε υπολογίσιμη δύναμη.
Όπως συμβαίνει συνήθως στη Νότια Αμερική, μετά τις πρόσφατες Προεδρικές Εκλογές στις οποίες ανανέωσε τη θητεία του, η αντιπολίτευση αμφισβήτησε το αποτέλεσμα και πυροδότησε βία και ταραχές σε όλη τη χώρα. Στην ουσία, κάθε φορά που οι συνταγές του ΔΝΤ, του νεοφιλελευθερισμού και της σύγχρονης αποικιοκρατίας σε βάρος των λαών της Λατινικής Αμερικής, αμφισβητούνται στην πράξη από δημοκρατικές και αριστερές κυβερνήσεις με χαρακτήρα κοινωνικής δικαιοσύνης, ξεκινούν οι απόπειρες ανατροπής είτε με «συνταγματικά», βελούδινα πραξικοπήματα, όπως στη Βραζιλία, είτε με απροκάλυπτα στρατιωτικά πραξικοπήματα όπως στη Βολιβία, που θυμίζουν τις προηγούμενες δεκαετίες.
Οι εξελίξεις στη Βολιβία έρχονται σε κόντρα του κλίματος που επικρατεί σε όλη τη Λατινική Αμερική με τις νίκες των αριστερών και προοδευτικών κυβερνήσεων και τις λαϊκές εξεγέρσεις σε βάρος των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Σε αυτές τις συνθήκες, η νέα απόπειρα ανατροπής δεν αποτελεί έκπληξη και τις επόμενες μέρες στη Βολιβία, θα δοκιμαστεί για άλλη μια φορά, το δικαίωμα των βασανισμένων λαών της περιοχής να αποφασίζουν για την τύχη τους.