ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ένας κωμικός του Twitter συμπύκνωσε στην παραπάνω φράση τη χθεσινή διαπραγμάτευση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών με τον ομόλογό του της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, (διαπραγμάτευση) που έφεραν σε πέρας ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς και ο υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο.
Με εντολή του Ντόναλντ Τραμπ, συμφώνησαν να χαρίσουν στην Τουρκία, μία έκταση 30 μιλίων μέσα στο έδαφος της Συρίας, ως να είναι δική τους χώρα και χωρίς να ρωτήσουν τον πρόεδρό της ή το λαό της. Πρόκειται για μία εγκληματική ενέργεια, που βιάζει την Δημοκρατία και καταπατεί τα δικαιώματα των Κούρδων, που διαμένουν σε αυτή την περιοχή, αλλά και του λαού της Συρίας.
Η πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής Νάνσι Πελόσι και ο επικεφαλής της δημοκρατικής μειοψηφίας στη Γερουσία Τσακ Σούμερ χαρακτήρισαν, πολύ σωστά, απάτη την αμερικανοτουρκική συμφωνία, η οποία υποτίθεται θα αναστείλει την επίθεση των ένοπλων δυνάμεων της Τουρκίας στη βορειοανατολική Συρία. Και άλλοι Αμερικανοί νομοθέτες, ακόμα και Ρεπουμπλικάνοι, επιτέθηκαν στη συμφωνία, που ο κ. Τραμπ χαρακτήρισε «μια καταπληκτική ημέρα για τον πολιτισμό».
Ο Αμερικανός πρόεδρος στο παραλήρημά του, δεν ήξερε τι έλεγε. Διότι η συμφωνία του με τον Ερντογάν «καταπίνει» τους Κούρδους συμμάχους της Αμερικής και δεν τους σώζει. Είναι το επιστέγασμα της προδοσίας, που εκτέλεσε συνειδητά ο ίδιος, παραδίδοντας σαν αρνιά στη σφαγή τους μαχητές των YPG και τις οικογένεις τους. Πρόκειται για μία συμφωνία που θα την πληρώσει και η Αμερική, διότι ο Ερντογάν δεν τήρησε ποτέ και καμία από τις υποσχέσεις του.
Είναι πλέον φανερό και στους πιο δύσπιστους, ότι ο Ντόναλντ Τραμπ κατέληξε να είναι ένα παιγνιδάκι στα χέρια του Ταγίπ Ερντογάν. Και όλο αυτό το απαράδεκτο σικέ σκηνικό, το πληρώνουν οι Κούρδοι, θα το πληρώσουν και οι ΗΠΑ, που είδαν τα στρατηγικά τους συμφέροντα να μην υπηρετούνται και μάλιστα από τον πρόεδρό τους.
Όπως έγραψαν χαρακτηριστικά η κ. Πελόσι και ο κ. Σούμερ, αυτή η συμφωνία «υπονομεύει την αξιοπιστία της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής και στέλνει ένα επικίνδυνο μήνυμα στους συμμάχους και στους αντιπάλους μας, ότι δεν μπορούν να εμπιστεύονται τον λόγο μας». «Ο Ταγίπ Ερντογάν», όπως σημειώνουν οι δύο νομοθέτες, «δεν έκανε καμία παραχώρηση, ενώ ο πρόεδρος Τραμπ του τα έδωσε όλα».
Η υπερηφάνεια της υπερδύναμης μένει να σωθεί μόνο από το Κογκρέσο. Πολλοί Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές, που ψήφισαν προχθές εναντίον του κ. Τραμπ, παραμένουν σταθεροί στις θέσεις τους, παρά το γεγονός ότι δέχθηκαν τηλεφωνήματα από τον Αμερικανό πρόεδρο και τους συνεργάτες του. Ο αντιπρόεδρος Πενς επικοινώνησε με Αμερικανούς νομοθέτες από το Air Force Two και τους ζήτησε να υποστηρίξουν τη συμφωνία. Προς τιμή τους, ελάχιστοι άλλαξαν γνώμη, αλλά και αυτοί που δέχθηκαν να περιμένουν τις εξελίξεις, απαιτούν την προστασία των Κούρδων, που το μέλλον τους είναι αβέβαιο και την επιστροφή των Αμερικανών στρατιωτών στη Βόρεια Συρία.
Ποιον κοροϊδεύει ο κ. Τραμπ; Ποιος θα εγγυηθεί την ασφάλεια των Κούρδων, όταν η λεγόμενη «ζώνη ασφαλείας» θα ελέγχεται μόνο από τον τουρκικό στρατό; Οι Δημοκρατικοί αποφάσισαν να συγκρουστούν με όλα τα μέσα που διαθέτουν με τον πρόεδρο Τραμπ, ένα επικίνδυνο ηγέτη που επηρεάζεται από ξένους ηγέτες, οι οποίοι αντιτίθενται στα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Το πρώτο κτύπημα θα έρθει με την ψηφοφορία στη Βουλή για τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, που υποστηρίζουν νομοθέτες και από τα δύο κόμματα.
Θα ακολουθήσει η ψηφοφορία για το νομοσχέδιο του (άλλα ντ΄ άλλων) γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ και του συναδέλφου του βαν Χόλλεν. Οι πρόνοιες του νομοσχεδίου είναι καταθλιπτικές για τον κ. Ερντογάν και το αυταρχικό του καθεστώς. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, και με δεδομένο τον έλεγχο του κ. Τραμπ από ξένους ηγέτες, όπως ο Ερντογάν, και πιθανότατα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, το Κογκρέσο καλείται να σώσει την Αμερική από τον πρόεδρό της…
Ο Πρόεδρος Τραμπ χαρακτήρισε χθες, πολλές φορές, τον Σουλτάνο της Τουρκίας, ως “φιλο μου”. Ο Ερντογάν, ως γνωστό, δεν έχει φίλους. Όλοι γι’ αυτόν είναι αναλώσιμοι. Τους χρησιμοποιεί και τους πετά στα σκουπίδια, όπως πέταξε και την επιστολή του Αμερικανού προέδρου. Μία επιστολή, που η αλήθεια είναι ότι ήταν εξαιρετικά υποτιμητική. Εάν -υποθετικά μιλώντας- υπάρχουν κάτω από τα τραπέζι “επιχειρηματικά συμφέροντα”, αυτά θα εξαφανιστούν όταν ο κ. Τραμπ χάσει την προεδρία. Δεν θα τον έχει ανάγκη ο Ερντογάν…
Πηγή: hellasjournal