Αποστολή στη Μάλτα, του Θάνου Αθανασίου
Η ΕΕ αποφάσισε να λύσει το πρόβλημα της μετανάστευσης από τη Βόρεια Αφρική, με τρόπο αρκετά διαφορετικό από αυτόν που επιλέχθηκε στην περίπτωση της Τουρκίας: θα πληρώσει για να αναδιοργανώσει την Λιβύη και να την καταστήσει επαρκές εμπόδιο ανάμεσα στις εκατοντάδες χιλιάδες που θα ήθελαν να περάσουν στην Ευρώπη και τις ακτές της Ιταλίας.
Θα πληρώσει για την ακτοφυλακή της Λιβύης, θα πληρώσει και για τη φύλαξη των χερσαίων συνόρων της Λιβύης, για τα κέντρα φιλοξενίας και γενικώς σκοπεύει να χρησιμοποιήσει πολύ καλύτερα τα 31 δισ. ευρώ της αναπτυξιακής βοήθειας που προγραμμάτιζε για την Αφρική.
Οι 28 επέδειξαν ενότητα στην προσέγγιση αυτή κάτι που σχολιάστηκε, καθώς οι συζητήσεις για το μεταναστευτικό δεν είναι ποτέ πολύ εύκολες.
Σε σχέση με την νέα ηγεσία των ΗΠΑ, επέλεξαν να περιμένουν να ξεκαθαρίσει το τοπίο, χωρίς όμως να μένουν σιωπηλοί σε θέματα αρχών (όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ο Τραμπ επιχείρησε να εισαγάγει διάκριση με βάση τη θρησκεία στο πρόσφατο διάταγμα).
Αντιθέτως η ΕΕ σκοπεύει να αναλάβει την ιστορική ευθύνη να ηγηθεί του ελεύθερου κόσμου, αν οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να ασχοληθούν.
Σε αυτό το σημείο οι 27 δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα για το Brexit, καθώς όλοι οι υπολογισμοί δείχνουν ότι ο μόνος χαμένος θα είναι η Βρετανία και δεν σκοπεύουν να κάνουν παραχωρήσεις του τύπου “και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος”.
Κοινή αγορά και πρόσβαση σε αυτήν χωρίς τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ δεν υφίσταται με τους Ευρωπαίους να κλείνουν την πόρτα σε κάθε συζήτηση άνευ ενεργοποίησης του άρθρου 50.
Στο format των 27 κλήθηκαν δε να εξετάσουν τις πρωτοβουλίες για ενότητα που είχαν εξαγγελθεί ήδη από την Μπρατισλάβα και ένα σχέδιο διακήρυξης για τα 60 χρόνια της ΕΕ, το οποίο θα υιοθετηθεί τελικά στην Ρώμη στις 25 Μαρτίου. Το 2ο αυτό σκέλος της συνόδου έληξε χωρίς ανακοινώσεις.
Σε σχέση τέλος με τα αμιγώς ελληνικά θέματα, το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά έτυχαν σαφώς καλύτερης αντιμετώπισης από την Άνγκελα Μέρκελ κατά τη συνάντηση της με τον Αλέξη Τσίπρα, από ότι η αξιολόγηση.
Η Άνγκελα Μέρκελ συντάσσεται πλήρως στο πλευρό της Ελλάδας και της Κύπρου σε ότι αφορά την Τουρκία και δεν διστάζει να το καθιστά σαφές στην Άγκυρα. Από την άλλη σε σχέση με την αξιολόγηση, το μήνυμα ήταν “θα ήθελα να σας βοηθήσω κι άλλο, αλλά τα χέρια μου είναι δεμένα”.
Πηγή: real.gr