Γράφει ο Δημήτριος Μακροδημόπουλος Ε-mail: dimakrogr@yahoo.gr
Με αφορμή την ένσταση Μακρόν στο ευρωκοινοβούλιο για την ένταξη των κρατιδίων των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε.
Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κατά την πρώτη ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρόσφατα, τάχθηκε σαφώς κατά της ένταξης των κρατιδίων των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε., λίγες ώρες μάλιστα αφότου η Κομισιόν είχε προτείνει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔΜ και την Αλβανία και ενώ διεξάγει ήδη ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τη Σερβία και το Μαυροβούνιο. «Θα υποστηρίξω τη διεύρυνση μόνο αφότου υπάρξει εμβάθυνση και μεταρρύθμιση της Ευρώπης» είπε, και για να ενισχύσει την άποψή του πρόσθεσε: «…δεν θέλω μια Ευρώπη που, ενώ λειτουργεί με δυσκολία με 28 και αύριο με 27μέλη, αποφασίζει παρ’ όλα αυτά να καλπάσει με 30 ή με 32 μέλη κρατώντας τους ίδιους κανόνες». Γιατί όμως ενώ «όλοι» συμφωνούν με την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε η Γαλλία προβάλλει τις αντιρρήσεις της; Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι;
Η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο την επιρροή του Βερολίνου στην Ε.Ε. και θα διευρύνει το χάσμα πολιτικής επιρροής μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Ας μη ξεχνάμε ότι τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων ανεξαρτητοποιήθηκαν με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στην οποία είχε πρωτοστατήσει η Γερμανία μετά την επανένωσή της (!), ενώ σήμερα πρωταγωνιστεί και στην ένταξή τους στην ΕΕ με τη «Διαδικασία του Βερολίνου» που έχει δρομολογήσει από το 2014, γι’ αυτό το Βερολίνο θεωρεί τα Δυτικά Βαλκάνια γερμανικό φέουδο. Μέχρι το τέλος του Ψυχρού πολέμου, το Παρίσι είχε το πρόσταγμα στον γαλλογερμανικό άξονα, αλλά με την ενοποίηση της Γερμανίας και τη διεύρυνση της Ε.Ε. με την ένταξη των κρατών της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης, κρατών δορυφόρων του Βερολίνου, ανατράπηκαν βαθμιαία οι συσχετισμοί. Με την ένταξη και των Δυτικών Βαλκανίων θα περιοριστεί περισσότερο ο ρόλος της Γαλλίας, ενώ αντίθετα η Γερμανία θα ηγείται μιας «ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας». Μάλιστα η διάσταση Γαλλίας-Γερμανίας αποτυπώνεται και στην απόρριψη ουσιαστικά των προτάσεων Μακρόν για τη μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης στο όνομα της «αλληλεγγύης» και της «σύγκλισης». Η Άγκελα Μέρκελ δεν επιθυμεί να διαμοιράσει μέρος της γερμανικής ισχύος στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης ενώ ο Εμανουέλ Μακρόν προσπαθεί, προωθώντας τη σύγκλιση στην Ευρωζώνη, να αφαιρέσει τμήμα της ευρωπαϊκής ισχύος από το Βερολίνο. Σημειώνουμε ότι γερμανικά συμφέροντα απέβαλαν τη χώρα μας από τη διαδικασία ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ (Διαδικασία του Βερολίνου), στην οποία πρωταγωνιστικός ρόλος ανατέθηκε από το Βερολίνο στην Αυστρία και στην Κροατία!
Το αποτέλεσμα για τη χώρα μας είναι ότι, σε μια περιοχή που πριν λίγα χρόνια αποτελούσε προνομιακό της χώρο, όταν ήταν η μοναδική βαλκανική χώρα μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, σήμερα παρακολουθεί αμέτοχη τις εξελίξεις. Ποιες είναι οι επιπτώσεις στα εθνικά μας συμφέροντα; Αν η Ελλάδα διαδραμάτιζε τον ρόλο που της ανήκει λόγω της άμεσης γειτνίασης με τα Δυτικά Βαλκάνια, της κοινής ιστορικής διαδρομής, και πάνω απ’ όλα της ισχύος της, δεν θα υφίστατο σήμερα το ονοματολογικό πρόβλημα με τα Σκόπια ή τουλάχιστον θα είχε επιλυθεί με μια σύνθετη ονομασία, δεν θα συνθλίβονταν η ελληνική μειονότητα της Β. Ηπείρου, δεν θα απειλούμασταν από την προοπτική μιας μεγάλης Αλβανίας στα βόρεια σύνορά μας. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε καταλυτική για τα εθνικά μας συμφέροντα. Όχι μόνον διότι ενοποιούσε τα Δυτικά Βαλκάνια σε ενιαίο χώρο αλλά διότι λόγω της ισχύος της αποτελούσε ένα σημαντικό σύμμαχο της χώρας μας, όπως αποδείχθηκε και ιστορικά, απέναντι στην τουρκική απειλή. Ακόμη και σήμερα, μια ισχυρή Γιουγκοσλαβία δεν θα δέχονταν να χειραγωγηθεί από το Βερολίνο αναγείροντας φράχτες και εγκλωβίζοντας τις προσφυγικές ροές στη χώρα μας, όπως συνέβη με τα κρατίδια-δορυφόρους της Γερμανίας.
Αναφερόμαστε συνεχώς στην τουρκική απειλή ενισχύοντας το οπλοστάσιο της χώρας, ακρωτηριάζοντας έτσι την προοπτική ανάπτυξής της. Όμως, η εδαφική ακεραιότητα και η εθνική μας αξιοπρέπεια δεν έχουν μονόπλευρη κατεύθυνση. Δεχόμαστε συνεχείς ταπεινώσεις από τον βορρά από ανίσχυρα κρατίδια χωρίς καμία αντίδραση: Απειλείται με εξαφάνιση ο ελληνισμός της Β. Ηπείρου, αναφύονται διεκδικήσεις με την επίκληση των Τσάμηδων, ακυρώνονται διμερείς συμφωνίες με την Αλβανία για την ΑΟΖ που έχουν οικονομικές επιπτώσεις σε βάρος μας, ανεχόμαστε τον αλυτρωτισμό και την καπηλεία της ιστορίας μας από τα Σκόπια. Κι όμως, πρόκειται για κράτη μηδενικής στρατιωτικής ισχύος. Ανεχόμαστε όλα αυτά διότι τα Δυτικά Βαλκάνια έχουν περιέλθει στη σφαίρα επιρροής της Γερμανίας. Αντίθετα, προς ανατολάς, με την Τουρκία, οι σχέσεις μας τις τελευταίες δεκαετίες εκτραχύνονται, ενώ κατά περιόδους μεταβαλλόμαστε στα πλαίσια των ευρωτουρκικών σχέσεων σε αιχμή του δόρατος των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Η Ελλάδα δεν έχει συμφέροντα στην Εγγύς και στη Μ. Ανατολή ώστε να εμπλέκεται στην ευρωτουρκική αντιπαράθεση στην περιοχή και να μεταβάλλει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε παράμετρο των ευρωτουρκικών συγκρούσεων. Τα ελληνοτουρκικά θέματα μπορούν να επιλυθούν μόνον διμερώς μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας και όχι με την επίκληση των ευρωπαίων εταίρων που τα αξιοποιούν ως όχημα των συμφερόντων τους οξύνοντας περαιτέρω τις σχέσεις μας με τους γείτονες. Η υλοποίηση μιας εθνικής πολιτικής απαλλαγμένης από τους ευρωπαίους υποβολείς της θα αποκαταστήσει και τον σεβασμό μας στα Βαλκάνια, επιλύοντας και τα προβλήματά με τους βόρειους γείτονές μας.
http://paratiritis-news.gr