Με μια ανάσα ανακούφισης υποδέχθηκαν στις Βρυξέλλες και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τη νίκη του φιλελεύθερου πρωθυπουργού της Ολλανδίας, Μαρκ Ρούτε έναντι του ευρωσκεπτιστή Χερτ Βίλντερς. Πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Γάλλος Pρόεδρος Ολάντ και η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ έσπευσαν να συγχαρούν τοn Ρούτε, ενώ ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην επιστολή του προς τον Ολλανδό πρωθυπουργό επισήμανε πως «ο λαός στην Ολλανδία ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ των αξιών τις οποίες προασπίζεται η Ευρώπη: ελεύθερες και ανεκτικές κοινωνίες σε μια ευημερούσα Ευρώπη».
Είναι γεγονός πως μετά την Αυστρία, και στην Ολλανδία οι φόβοι για επικράτηση του εξτρεμισμού αποδείχθηκαν υπερβολικοί. Το «εθνικιστικό τσουνάμι», όπως ονόμασαν κάποιοι το Brexit και την εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, φαίνεται πως ανακόπηκε πριν μπει στην καρδιά της Ευρώπης. Το χθεσινό αποτέλεσμα αναμφισβήτητα άνοιξε το δρόμο για τον παραγκωνισμό των αντι-ευρωπαϊκών και αντι-ισλαμικών κομμάτων στις εκλογές που ακολουθούν σε Γαλλία και Γερμανία.
Παρά τοn κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο της επόμενης μέρας των εκλογών, συνολικά το μήνυμα που πέρασαν οι Ολλανδοί ήταν υπέρ της ευρωπαϊκής συνεργασίας. Αξιοσημείωτη είναι η επιτυχία δύο μικρών, μέχρι χθες, κομμάτων και στις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος. Από τα δεξιά, το φιλελεύθερο κόμμα των D66 και από τα αριστερά, οι Πράσινοι κέρδισαν 19 και 14 έδρες, αντίστοιχα, υπερασπιζόμενοι την Ευρώπη και καταδικάζοντας τη ρατσιστική και αντι-μεταναστευτική ρητορική.
Παράλληλα όμως, ο ακροδεξιός, λαϊκιστής Χερτ Βίλντερς κατάφερε να βάλει στην ατζέντα δύο μέχρι στιγμής θέματα-ταμπού για την ολλανδική κοινωνία. Αφενός την ξενοφοβία, με επίκεντρο -και «δικαιολογία»- την ισλαμική τρομοκρατία, και αφετέρου το δυνατό «Όχι» των πολιτών στη λεγόμενη «διαρκή ευρωπαϊκή ενοποίηση».
Όπως άλλωστε έκαναν ξεκάθαρο χθες πολλοί από τους ψηφοφόρους, ο Βίλντερς εκμεταλλεύτηκε τους φόβους των πολιτών σε μια δύσκολη περίοδο και την κούραση τους από μια μη δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία δεν φτάνει η φωνή τους.
Το γεγονός αυτό αναμένεται από πολλούς να φανεί πολύ σύντομα και στην πράξη κατά την επικείμενη διακυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε, η οποία ενδέχεται να πάρει μια πιο δεξιά στροφή.
Τέλος, το «Ναι» της πλειοψηφίας των Ολλανδών στην Ευρώπη συνοδεύτηκε και από ένα σαφές «Όχι» των προοδευτικών δυνάμεων στη λιτότητα. Το κόμμα των Εργατικών, που προέρχεται από τη σοσιαλδημοκρατική οικογένεια, τιμωρήθηκε σκληρά από τους ψηφοφόρους του για τη συνεργασία του με την Κεντροδεξιά, χάνοντας περισσότερο από το 70% της δύναμής του. «Στους λεγόμενους μεγάλους συνασπισμούς, ο αδύναμος εταίρος που προέρχεται συνήθως από τα αριστερά είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα συνθλιβεί», σχολίαζε χαρακτηριστικά ο Ρένε Κουπίρες, πολιτικός αναλυτής στο ερευνητικό κέντρο του κόμματος των Εργατικών (PvdA), υπενθυμίζοντας πως επί Ντάισελμπλουμ δεν κόπηκαν μόνο οι συντάξεις στην Ελλάδα, αλλά και στην Ολλανδία.