Για την απειλή ενός δεύτερου πολέμου Ινδίας-Κίνας προειδοποιούν οι γεωπολιτικοί αναλυτές, με αφορμή τον πλούτο στα Ιμαλάια.
Μάλιστα η σύγκρουση θα ξεσπάσει οποιαδήποτε στιγμή μεταξύ 2025 και 2030.
Ωστόσο, ο πρώην αρχηγός του ινδικού στρατού διαφοροποιείται, λέγοντας ότι μετά τη σύγκρουση του Γκαλουάν το 2020, η Κίνα γνωρίζει ότι η νέα Ινδία δεν θα διακινδυνεύσει μια κλιμάκωση πριν επιλύσει το ζήτημα της Ταϊβάν.
Η Κίνα αύξησε τις αμυντικές της δαπάνες κατά 7,2% το 2024 και κινείται σταθερά προς τον στόχο της να επιτεθεί στην Ταϊβάν και να την ενώσει με την ηπειρωτική Κίνα.
Αυτό αποκαλύφθηκε σε επίσημη έκθεση εργασίας που αποκάλυψε το Reuters.
Στην έκθεση, η Κίνα είπε ότι «θα αντιταχθεί αποφασιστικά στις αυτονομιστικές δραστηριότητες που στοχεύουν στην «ανεξαρτησία της Ταϊβάν» και στην εξωτερική παρέμβαση».
Η Κίνα αφαίρεσε επίσης την αναφορά στην «ειρηνική επανένωση» και δήλωσε ότι «θα ήταν σταθερή στην προώθηση της υπόθεσης της επανένωσης της Κίνας».
Σύννεφα πολέμου πάνω από τον Ινδικό Ορίζοντα
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, το Royal United Services Institute (RUSI) δημοσίευσε ένα σχόλιο με τίτλο «Σύννεφα πολέμου πάνω από τον Ινδικό Ορίζοντα;».
Σε αυτό, ο συγγραφέας Samir Tata, ο ιδρυτής και Πρόεδρος της International Political Risk Analytics, έκανε μια δυσοίωνη πρόβλεψη: «Ο δεύτερος πόλεμος Κίνας-Ινδίας πιθανότατα θα διεξαχθεί στο ανατολικό Ladakh στη βορειοδυτική περιοχή της Ινδίας κάποια στιγμή μεταξύ 2025 και 2030».
Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η θέαση του Ανατολικού Ladakh (που ανήκει στην Ινδία) από το Πεκίνο μέσω του φακού της ενεργειακής ασφάλειας θα ωθήσει την Κίνα και την Ινδία σε πόλεμο.
«Το ανατολικό Ladakh είναι το μόνο μονοπάτι από το οποίο μια εχθρική δύναμη μπορεί να εξαπολύσει επίθεση για να εισβάλει και να καταλάβει το Kashgar, το κρίσιμο ενεργειακό κέντρο της Κίνας στην μακρινή δυτική επαρχία Xinjiang.
Ένας ζωτικός πυλώνας της ενεργειακής ασφάλειας της Κίνας είναι ο προγραμματισμένος επίγειος αγωγός που συνδέει τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράν με το Kashgar, που διέρχεται μέσω του Πακιστάν μέσω του Οικονομικού Διαδρόμου Κίνας-Πακιστάν (CPEC)», επισημαίνει ο Tata.
Ο εν αποστρατεία στρατηγός MM Naravane, ο πρώην αρχηγός του Ινδικού Στρατού, συμφωνεί με το σκεπτικό.
Παραδέχεται ότι το Ανατολικό Ladakh και το πέρασμα Karakoram αποτελούν μέρος της μακροπρόθεσμης στρατηγικής της Κίνας, καθώς είναι κρίσιμα για το έργο CPEC τους.
«Αλλά αν οι Κινέζοι πιστεύουν ότι είμαστε σε θέση να τους αποκόψουμε στο CPEC, ή στο κατεχόμενο από το Πακιστάν-Κασμίρ ή στο Θιβέτ, είναι μια μεγάλη αλλαγή από το 1962 (το έτος του πρώτου πολέμου μεταξύ Ινδίας και Κίνας),» στρατηγός είπε ο Naravane στους EurAsian Times.
Το 1962, η Ινδία και η Κίνα πολέμησαν έναν σύντομο και αιματηρό πόλεμο που κατέκλυσε τις ινδικές δυνάμεις, οι οποίες πιάστηκαν στον ύπνο.
Ο στρατηγός Naravane ήταν ο Αρχηγός του Ινδικού Στρατού κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης Galwan το 2020.
Ο Στρατηγός ισχυρίστηκε ότι η σύγκρουση του Galwan αποδείχτηκε ένα γεγονός ορόσημο μεταξύ των δύο χωρών, οι δεσμοί μεταξύ των οποίων ήταν τεταμένοι εδώ και πολύ καιρό λόγω μη οριοθετημένων συνόρων.
Τόνισε ότι με τις συγκρούσεις στο Galwan, η Ινδία έχασε την πίστη της και τώρα, αντί να χρησιμοποιούν ευφημισμούς για την Κίνα, οι Ινδοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής την αναφέρουν ονομαστικά.
«Τη δράση του 2020 ακολούθησε μεγάλης κλίμακας παρουσία στο Ανατολικό Ladakh.
Είμαστε εξίσου δυνατοί. Όλη αυτή η συζήτηση για την ασυμμετρία της εξουσίας είναι μάταιη.
Δεν υπάρχει ασυμμετρία όταν πρόκειται για μάχη στα βουνά», υποστήριξε ο στρατηγός Naravane.
Τι έδειξε η ιστορία
Η θανατηφόρα σύγκρουση στην κοιλάδα Galwan ήταν η πρώτη φορά που ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας υπέστη «θανατηφόρες απώλειες» σε περισσότερες από δύο δεκαετίες.
Οι συγκρούσεις χρησίμευσαν ως καταλύτης για τα στρατεύματα και στις δύο πλευρές για να αυξήσουν τη μαχητική τους ετοιμότητα κατά μήκος της LAC.
Το 2020, οι Κινέζοι είχαν στήσει πάνω από 80 σκηνές στην κινεζική πλευρά τους.
Οι ινδικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχασαν χρόνο και στράφηκαν στη δράση.
Ολόκληρος ο στόλος μεταφορών της, συμπεριλαμβανομένων των C-130 και C-17, αναπτύχθηκε, με αερομεταφορά 68.000 στρατιωτών, 330 οχημάτων πεζικού και πάνω από 90 τανκς και πυροβόλα πυροβόλα, ξεπέρασαν την Κίνα.
«Το γεγονός είναι ότι η κατάσταση στο Galwan είναι αδιέξοδη.
Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σε αυτήν την περιοχή, καθώς είναι πυκνή με στρατεύματα—όχι μόνο τον Στρατό αλλά και την Πολεμική Αεροπορία.
Πολλά συστήματα επιτήρησης έχουν τεθεί σε εφαρμογή, επομένως το ζήτημα του αιφνιδιασμού είναι επίσης εκτός θέματος», πρόσθεσε ο στρατηγός Naravane.
Τα εδάφη στα πόδια της Κίνας
Οι απόψεις του στρατηγού Naravane επαναλήφθηκαν επίσης από τη Sana Hashmi, μελετητή και εμπειρογνώμονα πολιτικής στην Ταϊβάν.
Έχει γράψει το «China’s Approach Towards Territorial Disputes: Lessons and Prospects».
Η Hashmi υποστήριξε ότι «υπάρχουν πιεστικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η Κίνα, όπως οικονομικά δεινά όπως η υποτονική οικονομία και η πτώση των ΑΞΕ.
Πολλές ξένες εταιρείες ανησυχούν ήδη για τις δραστηριότητές τους στην Κίνα. Ένας πόλεμος θα τα κάνει χειρότερα».
Η κατανόηση των μελλοντικών στόχων της Κίνας είναι σημαντική για την κατανόηση των στρατιωτικών της στρατηγικών.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) έχει θέσει ως στόχο την επίτευξη «της μεγάλης αναζωογόνησης του κινεζικού έθνους» έως το 2049.
Αυτό περιλαμβάνει την επέκταση της εθνικής του εξουσίας, τη βελτίωση των συστημάτων διακυβέρνησής του και την αναθεώρηση της διεθνούς τάξης.
Οι ειδικοί βλέπουν ότι τα εθνικά σχέδια αναζωογόνησης μέχρι το 2049 δεν μπορούν να ολοκληρωθούν «ειρηνικά».
Η ηγεσία του ΚΚΚ θεωρεί την ένωση με την Ταϊβάν, το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο ως θεμελιώδεις στόχους.
Όλοι οι τομείς φιλοδοξίας στα Ιμαλάια στην Ινδία, το Νεπάλ και το Μπουτάν ακολουθούν αυτόν τον στόχο.
Ολόκληρη η ινδο-κινεζική χερσόνησος έχει πρωταρχική σημασία για την Κίνα, επειδή η άκρη της ελέγχει το ζωτικής σημασίας στενό της Μαλάκα και το πιθανό κανάλι της Ταϊλάνδης, που μπορεί να μετατραπεί στην αχίλλειο πτέρνα της κινεζικής οικονομίας σε περίπτωση αποκλεισμού.
«Στα επίμαχα ζητήματα που η Κίνα θα ήθελε να διευθετήσει, η Ταϊβάν είναι η κορυφαία προτεραιότητα.
Γιατί να αλλάξει το Πεκίνο σειρά προτεραιότητας; Τη στιγμή που θα ανοίξει το μέτωπο με την Ινδία, η Ταϊβάν θα είναι εκτός συζήτησης», πρόσθεσε ο στρατηγός Naravane.
www.bankingnews.gr