Μίλτος Σακελλάρης
Η 14η Μαΐου πλησιάζει με τις κάλπες στην Τουρκία να προσελκύουν τα βλέμματα από όλο τον κόσμο. Ποια θα είναι η επόμενη μέρα στην Τουρκία; Πώς θα εξελιχθούν οι διπλωματικές διεργασίες μετά τις τουρκικές εκλογές; Τι θα συμβεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;
Τι απαντήσει δίνει στο enikos.gr ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος.
«Χωρίς αμφιβολία, οι εκλογές στην Τουρκία, στην 11η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, προσελκύουν το ενδιαφέρον της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής κοινότητας. Τα βασικά ερωτήματα γύρω από την επόμενη ημέρα αφορούν στην οπισθοδρόμηση της δημοκρατικής λειτουργίας, τα προβλήματα της Τουρκικής οικονομίας, τις σχέσεις με την Δύση και τα κράτη της περιοχής και την ανοικοδόμηση των σεισμόπληκτων περιοχών. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, όμως, υπάρχει διάχυτη ανησυχία ότι η Τουρκία εισέρχεται σε μία περίοδο απρόβλεπτων εξελίξεων και πιθανής πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής αστάθειας.
Η ανησυχία αυτή αποτελεί αποτέλεσμα της καχυποψίας έναντι της βούλησης του Τούρκου προέδρου να παραδώσει ομαλά την εξουσία, αν χάσει τις εκλογές, αλλά και της ικανότητας του ανθυποψηφίου του να κυβερνήσει με επάρκεια την χώρα, στηριζόμενος σε έναν ετερόκλητο κομματικό σχηματισμό και πιθανά μην ελέγχοντας την πλειοψηφία της Τουρκικής εθνοσυνέλευσης», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος.
«Η προεκλογική ένταση των τελευταίων ημερών, δημιουργεί ένα προβληματικό πλαίσιο στην μετάβαση της εξουσίας, όποιος κι αν εκλεγεί εν τέλει πρόεδρος της χώρας. Σφαίρες, πετροβολήματα και εκτόξευση πρωτόγνωρων κατηγοριών μεταξύ των υποψηφίων έχουν δημιουργήσει ένα τοξικό κλίμα, που απειλεί την συνοχή της τουρκικής κοινωνίας. Την ίδια στιγμή, το ιδιωτικό χρέος έχει πολλαπλασιαστεί, ο πληθωρισμός ροκανίσει και περισσότερα από 14 εκατομμύρια Τούρκοι πολίτες, ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Από όπου, λοιπόν, να το δει κανείς, η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολη για την γειτονική μας χώρα. Η αποφυγή του ΔΝΤ, η αποκατάσταση (η μη) των σχέσεων με την Δύση και ο χειρισμός της αποκατάστασης των σεισμόπληκτων περιοχών αποτελούν τις μεγάλες προκλήσεις», συνέχισε ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο enikos.gr.
Αναφορικά με τις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας, όπως εξήγησε, δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. «Στην Ελλάδα, δικαιολογημένα υπάρχει μέχρι την τελευταία στιγμή η ανησυχία μήπως ο Τούρκος Πρόεδρος επιχειρήσει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του, δημιουργώντας τεχνητή ένταση. Φαίνεται ότι σε αυτό το στάδιο αυτό το θέμα δεν αγγίζει τους Τούρκους ψηφοφόρους, αλλά μία προβοκάτσια δεν μπορεί να αποκλειστεί, αν ο κ. Ερντογάν νιώσει ότι η κίνηση αυτή αποτελεί την τελευταία σανίδα σωτηρίας του. Αλλά και την επόμενη ημέρα, όποιος κι αν εκλεγεί θα πρέπει να συμπράξει με τους εθνικιστές – ο σημερινός πρόεδρος με τον κ. Μπαχτζελί και ο κ. Κιλιντζάρογλου με την κα Αξενέρ. Με τις ακραίες δυνάμεις στην εξουσία, ουσιαστική προσέγγιση της Τουρκίας με τις γειτονικές της χώρες δεν μπορεί να υπάρξει, πόσο δε μάλλον, όταν η πολιτική της γαλάζιας πατρίδας και των ελληνοτουρκικών εν γένει χτίζεται στην Άγκυρα από την δεκαετία του 1970», τόνισε.