Στις καλένδες φαίνεται πως θα μείνει η πολυθρύλητη εαρινή αντεπίθεση, καθώς το δυτικό στρατόπεδο για τον έναν ή τον άλλο λόγo δεν μπορεί και δεν προτίθεται να στείλει τον απαιτούμενο εξοπλισμό στην Ουκρανία για ένα τέτοιο γιγαντιαίο στρατιωτικό εγχείρημα.
Παρά την πολεμική και αντιρωσική ρητορική της, η γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεισφέρει στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ.
Η χρηματοδότηση που παρέχεται στις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις είναι ανεπαρκής για να καλύψει τις τρέχουσες αμυντικές ανάγκες της Δύσης– γεγονός που εγείρει μια σειρά από επικρίσεις και ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο του Βερολίνου στον πόλεμο αντιπροσώπων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας.
Η εφημερίδα Bild στις 11 Απριλίου, επικαλούμενη πηγές εντός των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, υποστηρίζει πως η Γερμανία αντιμετωπίζει δυσκολίες στη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις που επιβάλλει το ΝΑΤΟ.
Τα δεδομένα αυτά είχαν αναλυθεί τον Μάρτιο 2023 από δύο αξιωματούχους της Bundeswehr (σ.σ. γερμανικός στρατός).
Περιορισμένη η στρατιωτική ικανότητα της Γερμανίας
Σύμφωνα με τους αξιωματούχους, η γερμανική πολεμική ετοιμότητα που απαιτείται επί του παρόντος από το ΝΑΤΟ είναι «περιορισμένη».
Ως απόδειξη αυτού του γεγονότος, αναφέρεται επίσης ότι μία από τις μεραρχίες αρμάτων μάχης που το Βερολίνο είχε υποσχεθεί να θέσει στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει έλλειψη 21% στις μονάδες της.
Προηγουμένως, η προσδοκία της γερμανικής κυβέρνησης ήταν να θέσει ολόκληρη τη μεραρχία στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ έως το 2025, αλλά θεωρείται ήδη σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί αυτός ο στόχος εντός της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.
Σύμφωνα με πηγές της Bild, ακόμη και αν αρχίσουν να διατίθενται μονάδες από άλλες μεραρχίες των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, θα είναι δύσκολο να ξεπεραστεί το τρέχον πρόβλημα.
Παρόμοια προβλήματα παρατηρούνται και σε άλλους τομείς του Στρατού Ξηράς, επιβεβαιώνοντας μια πραγματική κατάσταση στρατιωτικής αδυναμίας στη χώρα, επισημαίνει ο γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής, σε άρθρο του στο South Front.
Περισσότερο από το απλό πρόβλημα της εκπλήρωσης των σχεδίων του ΝΑΤΟ, υπάρχει επίσης το ζήτημα των συνεπειών των εν λόγω στόχων.
Δομικά προβλήματα
Καθώς το Βερολίνο αντιμετωπίζει δομικά και ιστορικά προβλήματα με τις ένοπλες δυνάμεις του, η εκπλήρωση των υποχρεώσεων του ΝΑΤΟ γίνεται μείζονα πρόκληση, αφού η χώρα είναι υποχρεωμένη να σταματήσει να επενδύει σε άλλους τομείς στρατηγικού ενδιαφέροντος του αμυντικού της τομέα, υπακούοντας στα κελεύσματα των ΗΠΑ.
Το αποτέλεσμα είναι μια καταστροφική συγκυρία, όπου η χώρα γίνεται αναποτελεσματική τόσο για το ΝΑΤΟ όσο και για τον δικό της στρατό.
Το δημοσίευμα επισημαίνει δύο κεντρικούς λόγους για τους οποίους η Γερμανία αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα: η απουσία επαρκούς αμυντικού προϋπολογισμού και η συνεχής στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο στη σύγκρουση με τη Ρωσία.
Στην πραγματικότητα, αν και διαθέτει ισχυρό βιομηχανικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής βιομηχανίας, το Βερολίνο διατηρεί εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας αμυντικό μηχανισμό, με περιορισμένο αριθμό στρατευμάτων και εξοπλισμού αλλά και απαρχαιωμένα όπλα μικρής στρατηγικής σημασίας.
Η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω από την προσκόλληση της Γερμανίας στην αντιρωσική πολεμική πολιτική της δυτικής συμμαχίας, σύμφωνα με τον Leiroz.
Το Βερολίνο απλώς δεσμεύτηκε να δώσει στο Κίεβο περισσότερα από όσα του επιτρέπουν οι αμυντικές του δυνατότητες, έτσι ώστε η χώρα να μην είναι πλέον σε θέση να διατηρήσει την υποστήριξη για το καθεστώς Zelensky, τη δική του ασφάλεια και τη μαχητική ετοιμότητα του ΝΑΤΟ που απαιτείται ταυτόχρονα.
Χώρα – αποικία
Πράγματι, το δημοσίευμα της Bild επιβεβαιώνει ορισμένες προηγούμενες παρατηρήσεις που έγιναν από Γερμανούς αξιωματούχους.
Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο, ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Boris Pistorius δήλωσε ότι το Βερολίνο δεν διαθέτει «ένοπλες δυνάμεις που να είναι ικανές να υπερασπιστούν την Ουκρανία, δηλαδή να αντιμετωπίσουν έναν διεξαγόμενο επιθετικό πόλεμο».
Την ίδια στιγμή, ο επικεφαλής του Συνδέσμου Ενόπλων Δυνάμεων της Γερμανίας, συνταγματάρχης Andre Wustner, προειδοποίησε για την απουσία βασικού υλικού ως αποτέλεσμα των αποστολών στην ουκρανική πρώτη γραμμή, λέγοντας: «Μέχρι σήμερα, δεν έχουμε αντικαταστήσει τα αυτοκινούμενα οβιδοβόλα που παραδώσαμε στην Ουκρανία πέρυσι».
Αυτή η κατάσταση είναι άμεση συνέπεια μιας σειράς παραγόντων, μεταξύ των οποίων είναι ο ρόλος που δέχεται να παίξει η Γερμανία στην αμερικανική μονοπολική τάξη πραγμάτων.
Τις τελευταίες δεκαετίες, το Βερολίνο ενήργησε ως μια πραγματική χώρα – αποικία, αποδεχόμενη καταχρηστικές επιβολές που πολλές φορές δεν υπολογίζουν την εθνική κυριαρχία ενός κράτους.
Η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης
Η Γερμανία παρεμποδίστηκε να διατηρήσει έναν σταθερό αμυντικό μηχανισμό, επειδή η Ουάσιγκτον ανησυχούσε πως θα ενίσχυε την στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, θέτοντας το Βερολίνο και ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο εκτός σφαίρας επιρροής του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται να εκμεταλλευτούν όσο το δυνατόν περισσότερο την ικανότητα του γερμανικού στρατιωτικού βιομηχανικού τομέα, εξαναγκάζοντας τη χώρα να συμμετάσχει στους πολέμους αντιπροσώπων, που διεξάγει ανά τον κόσμο, όπως αυτή την περίοδο στην Ουκρανία.
Με άλλα λόγια, το ΝΑΤΟ ευνοεί δυσμενείς συνθήκες για τη Γερμανία και εμποδίζει τη χώρα να έχει τα απαραίτητα μέσα για να εκπληρώσει τις δικές της υποχρεώσεις.
Στην παρούσα κατάσταση το Βερολίνο θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ του να συνεχίσει να στέλνει όπλα στο Κίεβο ή να βελτιώσει τις δικές του δυνάμεις.
Προφανώς, θα είναι αδύνατο για τη Γερμανία να συμβαδίσει με τις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ ενώ στέλνει συστηματικά όπλα στο Κίεβο.
Μονόδρομος για τη Γερμανία
Όλα δείχνουν πως είναι μονόδρομος για τη Γερμανία να καθιερώσει μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη αμυντική πολιτική που να ανταποκρίνεται στις στρατηγικές ανάγκες της χώρας και όχι στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ.
Το Βερολίνο χρειάζεται αναμφίβολα να βελτιώσει τη στρατιωτική του ικανότητα, αλλά δεν πρέπει να το κάνει για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που επιβάλλει το ΝΑΤΟ ή για να συνεχίσει να υποστηρίζει ένα ξένο νεοναζιστικό καθεστώς.
Αγνοώντας την Ατλαντική συμμαχία, θα είναι δυνατό για τη Γερμανία να οικοδομήσει έναν ισχυρό και αποτελεσματικό αμυντικό μηχανισμό, χωρίς απαραίτητα να διατηρεί «μάχιμη ετοιμότητα», αφού εκτός ΝΑΤΟ δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος πολέμου.
Ποια αντεπίθεση
Το www.bankingnews.gr παρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας είχε επισημάνει πως η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση του καθεστώς Zelensky πιθανότητα να μη γίνει ποτέ.
Υπενθυμίζεται πως σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Associated Press, ο Zelensky υποστήριξε, πως θα βρεθεί υπό πίεση, τόσο από τη διεθνή κοινότητα όσο και από το εσωτερικό της Ουκρανίας όταν εγκαταλείψει και ο τελευταίος Ουκρανός το Bakhmut. Αυτή η πίεση ωθεί τον Ουκρανό πρόεδρο σε αναθεώρηση πολλών αποφάσεων.
Η κρεατομηχανή του Bakhmut και του Soledar με τους 38.000 νεκρούς Ουκρανούς μπορεί να διαταράξει (ή να ακυρώσει) την εαρινή αντεπίθεση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.
Ένα μεγάλο ερώτημα, που τίθεται, είναι γιατί οι ΗΠΑ δεν παρέδωσαν μη επανδρωμένα αεροσκάφη (παρόμοια με τα ιρανικά drones Shaheed) στο Κίεβο για την εαρινή αντεπίθεση.
Φαίνεται ότι η Δύση παρέχει όσα όπλα χρειάζεται η ίδια για τους σκοπούς, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις επιχειρησιακές ανάγκες του Κιέβου.
Όπως επισημαίνουν αναλυτές η Δύση χρειάζεται ένα «πάγωμα» της ειδικής επιχείρησης.
Εάν οι ουκρανικές δυνάμεις καταφέρουν να ανακαταλάβουν τον «χερσαίο διάδρομο προς την Κριμαία» ανακτώντας τη Μελιτόπολη και το Μπερντιάνσκ, αυτό θα σήμαινε μία πιθανή κλιμάκωση.
Εάν οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας αποτύχουν, τότε ο ρωσικός στρατός θα προχωρήσει σίγουρα περαιτέρω και «δεν είναι σαφές πού θα είναι η επόμενη γραμμή για τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
Σε αυτή την περίπτωση και ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2024 στις ΗΠΑ ο Donald Trump θα έχει σίγουρα περισσότερα επιχειρήματα κατά του Biden.
Το θέμα της αντεπίθεσης της Ουκρανίας έχει αφαιρεθεί από τις συζητήσεις με τη Δύση και ο Zelensky προετοιμάζει την ουκρανική κοινωνία για το πάγωμα της σύγκρουσης «σαν να μην φταίει αυτός, απλώς συνέβη, που αναγκάστηκε να ενεργήσει».
