Τις τελευταίες μέρες είμαστε μάρτυρες όπως και οι κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ, της ανεξέλεγκτης όσο και παρανοϊκής ρητορικής του Ερντογάν που βεβαίως δεν μπορεί να ερμηνευθεί με τους κανόνες της συνήθους πολιτικής και κοινωνικής λογικής, αλλά μόνο με αυτούς της ψυχιατρικής. Αν εξετασθεί το ψυχόγραμμα του ατόμου είναι βέβαιον ότι θα προκύψουν πορίσματα που έχουν μεταξύ τους απόλυτη συνάφεια και προβλεψιμότητα ως προς τους στόχους του.
Οι ενέργειες και οι αποφάσεις του επίσης ταυτίζονται απόλυτα με την λογική σκοπιμότητα των λόγων του και μόνο εμείς και οι Ευρωπαίοι ηγέτες ως αφελείς πολιτικά προσπαθούμε να τις ερμηνεύσουμε με τους κανόνες της λογικής, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνεπώς ματαιοπονούμε, αφού κάθε μέρα και περισσότερο μας εκπλήσσει με τον ανεξέλεγκτο παραλογισμό που εκπέμπει προς τους πάντες, ταυτισμένο με απειλές και απαξιωτικές εκφράσεις προς αρχηγούς κρατών.
Ήρθε η ώρα νομίζω ότι πρέπει να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο του φιλόδοξου και αλαζονικού αυτού δικτάτορα, με άλλα μέσα και διαδικασίες, αφού με το νοσηρό του μυαλό φαντάζεται ότι έγινε ο ηγέτης του ισλαμικού κόσμου που όλοι πρέπει να τον τρέμουν και να υποκλίνοται. Και θα εξηγήσουμε παρακάτω ποια είναι αυτά και πως και από ποιους μπορούν να υλοποιηθούν.
Ι. Η Τουρκία σήμερα βρίσκεται όπως μας λένε οι οικονομικοί αναλυτές στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης αν όχι χρεοκοπίας και στηρίζεται προσωρινά στην οικονομική βοήθεια του Κατάρ και πιθανόν του Κουβέιτ, στην λεηλασία της Λιβύης και στα πετρέλαια που παράνομα εκμεταλεύεται από Συρία και Ιράκ στα σύνορά της. Επειδή όμως η ανερμάτιστη οικονομική πολιτική που ασκεί ο καθ όλα άσχετος με τα οικονομικά γαμβρός του, αλλά και με τις ρεμούλες του χρυσού που παράνομα διοχέτευσε στο Ιράν, παραβιάζοντας το εμπάργκο των ΗΠΑ, οδήγησε στην ραγδαία πτώση της λίρας και την έλλειψη συναλλατικών αποθεμάτων της κεντρικής τράπεζας, αυτά σε συνδιασμό και με τα τεράστια χρέη σε τράπεζες διαφόρων κρατών (Ισπανίας Ιταλίας Γαλλίας και Γερμανίας), περιορίζουν σε ασφυκτικό βαθμό την άσκηση κοινωνικής πολιτικής του κράτους υπέρ των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Και επειδή σε συνδιασμό με τον υψηλό πληθωρισμό, ο μέσος άνθρωπος συνεχώς φτωχαίνει και είναι θέμα χρόνου πότε θα αντιδράσει, ο μόνος δρόμος που απέμεινε στην Ερντογάν είναι οι υποσχέσεις για την μεγάλη «γαλάζια» πατρίδα –που ονειρεύεται να δημιουργήσει μέχρι το 2023, γιορτάζοντας τα 100 χρόνια της ίδρυσης του κράτους με την αποκαθήλωση του Κεμάλ Ατατούρκ,- με την προσδοκία εξορύξεων υδρογονανθράκων σε Ανατολική Μεσόγειο και Μαύρη θάλασσα, εξάπτοντας τον εθνικισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό των χαμηλού επιπέδου και μόρφωσης Τούρκων. Αλλωστε αυτός ήταν και λόγος της μετατροπής του παγκόσμιου πολιτιστικού μνημείου της «Αγίας Σοφίας» σε τζαμί με σκοπό την υποβάθμισή του.
ΙΙ. Όλα αυτά βεβαίως είναι γνωστά στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά για διάφορους λόγους συμφερόντων τους, δεν αντιδρούν όπως θα έπρεπε στα πλαίσια και του διεθνούς δικαίου που κατάφορα παραβιάζεται από την Τουρκία σε όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει. Όταν όμως τα συμφέροντά τους εξυπηρετούσαν ανατροπή δικτατόρων ηγετών (Ιράκ, Λιβύη) τότε χωρίς αναμονή αποφάσισαν να επέμβουν ωμά αγνοώντας πλήρως τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, όπως έγινε με την εγκληματική επέμβαση του Μπούς στο Ιράκ με το πρόσχημα της δήθεν ύπαρξης απαγορευμένων χημικών όπλων και με χιλιάδες νεκρούς αθώων πολιτών. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, απαξιωτικές αναφορές του τύπου «Θέλει γιατρό» για τον Μακρόν ή «ας τολμήσουν να βάλουν κυρώσεις» για τις ΗΠΑ που χθές εκστόμισε ο Ερντογάν, που αποδεικνύουν το μέγεθος της νοσηρής αλαζονείας του, δεν θα έμεναν χωρίς έμπρακτη απάντηση.
ΙΙΙ. Σήμερα αν ήθελαν η Ευρώπη και οι ΗΠΑ σε χρόνο μηδέν θα είχαν οδηγήσει τον Ερντογάν, σε τραπέζι διαπραγματεύσεων με όρους ιδιαίτερα δυσβάσταχτους γι αυτόν και με την απειλή της κατάρρευσης της οικονομίας της Τουρκίας, Αυτό δεν το κάνουν οι Ευρωπαίοι και αρκούνται σε ανώδυνες υποσχέσεις περί δήθεν κυρώσεων σε βάρος της, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι αυτές αν δεν αποφασισθεί η ανατροπή του από εξωγενείς παράγοντες ή εκ των έσω και δεν αλλάξει το καθεστώς, δεν πρόκειται να υπάρξουν. Και όλα αυτά, όταν από τα επίσημα χείλη της πρώην Εισαγγελέως του Ευρωπαϊκού Ποινικού Δικαστηρίου που δίκασε τον Μιλόσεβιτς ως εγκληματία πολέμου, έχει κατηγορηθεί και ο Ερντογάν για το ίδιο έγκλημα που αφορά τις σφαγές αθώων πολιτών στην Συρία, στην περιοχή των Κούρδων και στο Ιράκ με τις εκεί στρατιωτικές επεμβάσεις του, όπως και πρόσφατα στην Αρμενία. Και επειδή ο Ερντογάν γνωρίζει καλά ότι αν χάσει την εξουσία θα πρέπει να εξαφανισθεί σε άλλη χώρα για να σώσει την ζωή του ιδίου και της οικογένειάς τους, με όσα θα αποκαλυφθούν για την τεράστια λεηλασία του δημόσιου χρήματος και την εγκληματική διακυβέρνηση με τους χιλιάδες κρατούμενους και τους βασανισμούς που υπέστησαν, καθημερινά θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος. Αυτό ας το έχουμε υπόψη μας για να μη τρέφουμε ψευδαισθήσεις για συνομιλίες και διαπραγματεύσεις με ένα δικτάτορα εγκληματία πολέμου και ας προετοιμασθούμε στρατιωτικά για τα χειρότερα επερχόμενα που δυστυχώς δεν είναι μακρυά. Γιατί όπως φαίνεται εντός του έτους η Γερμανία όσο έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης δεν θα κάνει τίποτα σε βάρος του και το μεσοδιάστημα από τις Αμερικανικές Εκλογές μέχρι την 20.01.2021 που θα αναλάβει ο νέος Πρόεδρος, όποιος και αν είναι αυτός, ο Ερντογάν θα εκμεταλευθεί το κενό εξουσίας για να προβεί σε επιθετικές στρατιωτικές κινήσεις σε βάρος μας που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς.
ΙV. To έλλειμα της ηγετικής ομάδας της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης στην αντιμετώπιση κρίσεων είναι περισσότερο εμφανές από ποτέ. Αποδέχονται ηγέτες όπως ο Μακρόν η Μέρκελ κ.λ.π. να τους καθυβρίζει ο Ερντογάν και να μη αντιδρούν με όσα μέσα διαθέτουν. Ο φόβος αφ ενός των αντιποίνων με την απελευθέρωση της μετανάστευσης των προσφυγικών ροών στην Ευρώπη και αφ ετέρου της ζημιάς των εκτεθειμένων τραπεζών τους στα χρέη της Τουρκίας προς αυτές, τους οδηγούν σε μοιραία αποδοχή των εκβιασμών του Ερντογάν, την οποία εμείς ακριβά θα πληρώσουμε σύντομα. Επειδή δεν θα υπάρξουν κυρώσεις και μέτρα σε βάρος του από την Ευρώπη, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα προς εφησυχασμό μας, όσο αυτός θα αποθρασύνεται, η χώρα μας θα πρέπει το ταχύτερον να προετοιμασθεί, επειδή η υποτελής επί δεκαετίες εξωτερική πολιτική μας αποδείχθηκε απρόσφορη και αναποτελεσματική και χωρίς την βέβαιη βοήθεια καμμίας άλλης χώρας, θα πρέπει να αποφασίσουμε να αντιδράσουμε εγκαίρως και ίσως προληπτικά, πριν δημιουργηθούν τα σε βάρος μας τετελεσμένα που η Τουρκία επιδιώκει και μέχρι στιγμής τα πετυχαίνει.
Σωτήρης Γκεκόπουλος