Λίγες ώρες μετά τη διαμαρτυρία μπροστά στη Γερμανική Βουλή με τις 13.000 κενές καρέκλες για τους 13.000 πρόσφυγες της Λέσβου, το “κολαστήριο” της Μόριας τυλίχτηκε στις φλόγες, βάζοντας τον συμβολικό επίλογο σε μια καταστροφική πολιτική της ΕΕ και μια αποτυχημένη διαχείριση της κυβέρνησης.

Η τραγωδία της Μόριας, οι διαστάσεις της οποίας δεν έχουν ακόμη γίνει ορατές, είναι το επιστέγασμα των καταστροφικών, ομολογουμένως, μεθοδεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης που υποσχόταν προεκλογικά ότι θα κλείσει τη Μόρια, στη συνέχεια τη διατήρησε ως κολαστήριο για να λειτουργεί “αποτρεπτικά” και, τώρα που καταστράφηκε ολοκληρωτικά εξαιτίας των χειρισμών της με τα κρούμστα του κοροναϊού, αναζητά δικαιολογίες και υπονοεί “δάκτυλο ξένων δυνάμεων”.

Σε τι κατάσταση παρέλαβε τη Μόρια:

Η κυβέρνηση παρέλαβε το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στη Μόρια με 5.500 αιτούντες άσυλο και ένα πρόγραμμα αποσυμφόρησης σε εξέλιξη. Σε λίγο καιρό κατάφερε να φτάσει τον αριθμό στους 21.000,  αφού διέκοψε τις μετεγκαταστάσεις στην ενδοχώρα για μικροπολιτικούς λόγους. Ήταν η εποχή που ο Πρωθυπουργός καταργούσε το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και λίγους μετά αναγκάστηκε να το επανασυστήσει.

Μετά το αδιέξοδο και τα γεγονότα του Φεβρουαρίου με τον ξυλοδαρμό των αστυνομικών δυνάμεων σε Λέσβο και Χίο επανήλθαν οι μετεγκαταστάσεις με “αντιπαροχές” προς τους Δημάρχους των ηπειρωτικών περιοχών. Παρόλα αυτά με 13.000 ανθρώπους να στοιβάζονται χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες η Μόρια παρέμεινε μια “κόλαση”.

Οι καταστροφικοί χειρισμοί στην πανδημία

Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο λόγω της πανδημίας. Η κυβέρνηση και η προσκείμενη σε αυτήν τοπική αυτοδιοίκηση φρόντισαν να εξαναγκάσουν σε διακοπή της λειτουργίας το Κέντρο Υγείας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που είχε λάβει δείγματα από 9.000 πρόσφυγες και χρησίμευε για το χειρισμό και την απομόνωση  ύποπτων κρουσμάτων σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας. Την επομένη ανακοινώθηκε η εγκατάσταση ενός νέου κέντρου, με ολλανδική χρηματοδότηση, αλλά αυτό δεν λειτούργησε ποτέ.

Το tvxs.gr αποκάλυψε τις μεθοδεύσεις που είχαν γίνει και το γεγονός ότι το Κέντρο που είχε εγκαινιάσει τον Αύγουστο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρέμενε κλειστό. Στο ρεπορτάζ αναφερόταν με σαφήνεια, αυτό που όσοι γνώριζαν επεσήμαναν σε κάθε τόνο: Ότι σε περίπτωση ενός κρούσματος κοροναϊού, δεδομένου του χάους που είχε δημιουργηθεί, η κατάσταση θα ήταν ανεξέλεγκτη. Όπως και έγινε τελικά.

Την ίδια ακριβώς περίοδο είχε καταγραφεί μια μεγάλη εστία του κοροναϊού στο γηγενή πληθυσμό της Λέσβου με δεκάδες κρούσματα καθημερινά, προερχόμενα από ιερωμένους και πιστούς που διέσπειραν τον ιό και υπήρχε ο φόβος για τους εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή με τη Μόρια.  Τελικά το πρώτο κρούσμα ήρθε από ένα αναγνωρισμένο πρόσφυγα, ο οποίος είχε φτάσει στην Αθήνα αλλά, μετά την διακοπή όλων των προγραμμάτων στέγασης και τροφής από την κυβέρνηση και αφού έμεινε ως άστεγος στην Πλατεία Βικτωρίας, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην “κόλαση” της Μόριας, όπου τουλάχιστον εξυπηρετούσε τις βασικές βιοτικές ανάγκες.

Κλείδωσαν τους ασθενείς σε μια αποθήκη!

Η διασπορά σε άλλους 35 που βρέθηκε θετικοί, ήταν μοιραία αφού δεν υπήρχε καμία υγειονομική υποδομή και απομόνωση. Μάλιστα, έχοντας ήδη καταστρέψει τις υγειονομικές υποδομές η κυβέρνηση “κλείδωσε” τους νοσούντες και τις οικογένειές τους σε μια αποθήκη στην Παναγούδα χωρίς καμία φροντίδα!

Η διασπορά αυτή ήταν η θρυαλλίδα που οδήγησε στην αγανάκτηση και την πυρκαγιά, οι συνθήκες της οποίας παραμένουν άγνωστες. Επικίνδυνο είναι το γεγονός ότι πλέον έχουν “χαθεί” τα ίχνη των 35 κρουσμάτων και η κατάσταση γίνεται ανεξέλεγκτη καθώς 13 χιλιάδες αιτούντες άσυλο βρίσκονται διασκορπισμένοι χωρίς στέγη και είναι πιθανό να προσεγγίσουν την πόλη της Μυτιλήνης.

Μόλις μία μέρα πριν την καταστροφή, 20 ανθρωπιστικές οργανώσεις προειδοποιούσαν την κυβέρνηση ότι το πρώτο κρούσμα κοροναϊού στη Μόρια ήταν το “καμπανάκι” που την υποχρέωνε να αλλάξει πολιτική και εγκαταλείψει τις ιδεοληψίες με το προσφυγικό. Διαρκείς ήταν συνεχώς οι φωνές όλων για τις τραγικές συνθήκες στη Μόρια που δεν εξασφάλιζαν την παραμικρή υγειονομική ασφάλεια ενώ η κυβέρνηση συνέχιζε να στηρίζει την αδιέξοδη πολιτική της ΕΕ που εγκλωβίζει το πρόβλημα στα ελληνικά νησιά, με αντάλλαγμα επιπλέον πόρους. Την ίδια ακριβώς που κατηγορούσε ως αντιπολίτευση με σφοδρή κριτική για το ΣΥΡΙΖΑ.

Τι ευθύνες αποδίδονται στην κυβέρνηση

Οι ευθύνες της κυβέρνησης ξεκινούν από την ιδεοληπτική  πολιτική “αποτροπής” που παρά τις φονικές επαναπροωθήσεις παραμένει αποτυχημένη, την τιμωρητική πολιτική “βασανισμού” των προσφύγων στις δομές-κολαστήρια, της εμμονής για δημιουργία κλειστών δομών με απρόβλεπτες διαστάσεις, όπως αποδείχτηκε στη Μόρια μόλις τέθηκε σε απάνθρωπο υγειονομικό αποκλεισμό, της διακοπής όλων των προγραμμάτων στέγασης και φροντίδας για τους πρόσφυγες που έκανε αποτρεπτική και την ενδοχώρα, τη φοβική αντιμετώπιση των μετεγκαταστάσεων που δεν αποσυμφορεί τα νησιά.

Στη Μόρια απέτυχε συνολικά η ακροδεξιά πολιτική και η σαλβινική ρητορική που εφαρμόζει για εσωτερική κατανάλωση η κυβέρνηση ΝΔ ενώ στο εξωτερικό στηρίζει την αδιέξοδη πολιτική της ΕΕ και συμπαρατάσσεται με τις χώρες του Βίζεγκραντ που δημιουργούν το πρόβλημα. Όχι μόνο δεν έχει γίνει καμία μετεγκατάσταση εντός της Ε,Ε, επί ημερών ΝΔ αλλά ούτε καν το έχει ζητήσει η κυβέρνηση ! Απέτυχε και  ο ανεπαρκής υπουργός που έχει εκθέσει τη χώρα διεθνώς και πρωταγωνιστεί στην ειδησεογραφία για τα οικονομικά σκάνδαλα του υπουργείου του. Απέτυχε η έλλειψη ρεαλιστικού σχεδίου και οργάνωσης αφού από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης ΝΔ άλλαξαν διαδοχικά δεκάδες πρόσωπα και χειρισμοί σε μείζονα ζητήματα, συχνά με φαιδρές πρωτοβουλίες όπως τα περιβόητα”πλωτά τείχη” του Α. Στεφανή.

Η φωτιά στη Μόρια ήταν περίπου αναμενόμενη και “προαναγγελθείσα”