Την πεποίθηση του ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα πορευθεί μαζί μέχρι τέλους εκφράζει μέσω του iefimerida ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας Νίκος Χουντής.
Όπως σημειώνει, όταν μια πολιτική δύναμη δεν νιώθει ίχνος ντροπής μετατρέποντας το «Όχι» του δημοψηφίσματος σε «Ναι», είναι δύσκολο να αισθανθεί κάτι αντίστοιχο συγκυβερνώντας με ένα κόμμα όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, με τους οποίους έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις σε κρίσιμα ζητήματα όπως το Μακεδονικό και οι σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας.
Ο κ. Χουντής καταλογίζει στον Αλέξη Τσίπρα και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «καρεκλοκενταυρισμό», υπογραμμίζοντας ότι μετά την αποτυχία του σχεδίου για ρήξη με την Τρόικα προτίμησαν να υπηρετήσουν τις υπουργικές καρέκλες παρά τον ελληνικό λαό.
Αντιθέτως, σχολιάζει σε άλλο σημείο της συνέντευξης του, η κυβέρνηση ποινικοποίησε τις λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς (σήμερα στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων δικάζονται εξ αναβολής μέλη της ΛΑΕ), φτάνοντας μέχρι του σημείο να κατηγορήσουν στελέχη και τον γραμματέα της ΛΑΕ Παναγιώτη Λαφαζάνη με σχεδόν τα μισά ποινικά αδικήματα, σε μια προσπάθεια κατάθεσης διαπιστευτηρίων «καλής διαγωγής» προς τους τροϊκανούς.
Όσον αφορά στην άνοδο ακροδεξιών και λαϊκιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη -σε κάποιες χώρες της οποίας έχουν φτάσει μέχρι και να μετέχουν σε κυβερνητικά σχήματα-ο ευρωβουλευτής της ΛΑΕ «δείχνει» τη δυστυχία, την οικονομική ανέχεια και την φτωχοποίηση των λαϊκών τάξεων, που αποτελεί επακόλουθο των σκληρών πολιτικών λιτότητας.
Εξάλλου, αναφερόμενος στην βομβιστική επίθεση στις εγκαταστάσεις του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, ο κ. Χουντής την χαρακτηρίζει «απολύτως καταδικαστέα» και τονίζει: «Αποτελεί επίθεση στην ελευθερία της δημοσιογραφίας.Οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφωνίες δεν αντιμετωπίζονται με βία και τρομοκρατία.Τέτοιες ενέργειες το μόνο που επιτυγχάνουν είναι την δημιουργία κλίματος φόβου και να δίνουν το άλλοθι για την καλλιέργεια και την ενίσχυση πολιτικών καταστολής και αυταρχισμού».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Νίκου Χουντή στο iefimerida:
- Η Ευρώπη βρίσκεται εν όψει μιας εκλογικής μάχης που έχει χαρακτηριστεί κρίσιμη. Ίσως είναι η πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια που ο χαρακτηρισμός αυτός αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Ποια θεωρείτε ότι είναι τα στοιχεία που θα κρίνουν την εκλογική αναμέτρηση και τι αλλαγές πιστεύετε ότι θα φέρει η επόμενη ημέρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Οι ερχόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όντως είναι κρίσιμες, όχι τόσο για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Η οικονομική κρίση της περιόδου 2007-2012, έχει οδηγήσει σε χειροτέρευση των όρων εργασίας και ζωής για την συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Η ΕΕ και οι δομές της, αποδείχτηκαν ότι λειτουργούν, όχι προς το συμφέρον της ευημερίας και της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών της Ευρώπης, αλλά ως μηχανισμοί επιβολής νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Υπό αυτή την έννοια, το λεγόμενο «ευρωπαϊκό όραμα» έχει διαψεύσει όλες τις ελπίδες των Ευρωπαίων πολιτών, οι οποίοι γυρνούν την πλάτη τους στο πολιτικό πείραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι το βασικό στοιχείο που θεωρώ ότι θα καθορίσει τα αποτελέσματα των επερχόμενων ευρωεκλογών.
- Με πολλές ευρωπαϊκές χώρες να βρίσκονται σε κοινωνικό αναβρασμό οι μετρήσεις «δείχνουν» ξανά άνοδο στα ποσοστά ακραίων, αντιδραστικών, υπερσυντηρητικών και μισαλλόδοξων δυνάμεων. Ποια πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είναι η αντίδραση των δημοκρατικών δυνάμεων ώστε να ανασχεθεί η άνοδος κομμάτων της ακροδεξιάς;
Η άνοδος της ακροδεξιάς και του εθνικισμού δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία για την Ευρώπη. 73 χρόνια μετά τον όλεθρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υμνητές του φασισμού και του ναζισμού λαμβάνουν κοινοβουλευτικές και κυβερνητικές θέσεις, εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και τη δυστυχία, την οικονομική ανέχεια και την φτωχοποίηση των λαϊκών τάξεων της Ευρώπης.
Το σύστημα εξουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ευρώπη. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι είναι οι «φιλοευρωπαϊκές» δυνάμεις της μεταρρυθμιστικής δεξιάς, του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας, που καλλιεργούσαν για δεκαετίες το φάντασμα της ακροδεξιάς, είτε για στενά εκλογικούς λόγους, είτε ως «αποκούμπι» στην περίπτωση που οι λαοί απειλούσαν το statusquo της πολιτικής τους εξουσίας.
Άλλωστε, παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις των ακροδεξιών για ρήξη με τις πολιτικές της ΕΕ, αυτές οι δυνάμεις μένουν πάντα πιστές στο δόγμα του νεοφιλελευθερισμού και στην εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών, τόσο στην οικονομία, όσο και στα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι δημοκρατικές δυνάμεις και οι ευρωπαϊκοί λαοί οφείλουν να αντιληφθούν ότι ο κίνδυνος της ακροδεξιάς και του ολοκληρωτισμού της ΕΕ είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μόνη διέξοδος είναι η δημιουργία ενός πολιτικού μετώπου ρήξης με τις δομές και τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού, που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί…
Πηγή: http://www.iefimerida.gr