Προ ημερών, κυβερνητικά στελέχη διαφήμιζαν την τηλεφωνική συνομιλία που είχε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, με τον Αμερικανό πρέσβη στη Λιβύη, σχεδόν ως μείζονα παρέμβαση της Αθήνας στο Λιβυκό. Μάλιστα, κάποιοι Νεοδημοκράτες βουλευτές, δήθεν καλοί γνώστες των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής, καθώς και “σύμβουλοι” του πρωθυπουργού, πανηγύριζαν γι’ αυτό στα κανάλια.
Η παρέμβαση της Ελλάδας σε επίπεδο τηλεφωνικής συνομιλίας του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, έχοντας μάλιστα δίπλα του (!) τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζέφρι Πάγιατ, με έναν απλό διπλωμάτη, τον Αμερικανό πρέσβη στην Τρίπολη της Λιβύης, είναι εμφανές ότι έγινε για τα μάτια του κόσμου, καθώς και για να διαφημιστεί ο “διαμεσολαβητικός” ρόλος του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα.
Στην πραγματικότητα, ως όλα δείχνουν, οι Αμερικανοί αποδίδουν υποβαθμισμένο ρόλο στην Αθήνα. Κι’ αυτό, διότι τη στιγμή που στον κ.Δένδια “επέτρεψαν” να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με έναν απλό διπλωμάτη τους (ούτε καν τον υπουργό ή υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, ή τον σύμβουλο ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου), ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, δέχτηκε να συνομιλήσει για το Λιβυκό και το Συριακό με τον -κατά την Αθήνα, “απομονωμένο” διεθνώς- Τούρκο πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν.
Σύμφωνα με το τουρκικό ανακοινωθέν, Τραμπ και Ερντογάν συμφώνησαν να συνεχίσουν τη στενή στρατιωτική και πολιτική συνεργασία σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν στην οποία συζήτησαν για τη Λιβύη και τη Συρία. Επίσης, να συνεχίσουν να επιδιώκουν τη σταθερότητα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Πέραν της Λιβύης, όπου η Τουρκία αποτελεί πλέον μέρος της πολεμικής αντιπαράθεσης, δεδομένου ότι υποστηρίζει με όπλα, στρατιωτικούς και μισθοφόρους την κυβέρνηση – μαριονέτα της Τρίπολης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η αναφορά στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία προκαλεί σε όλα τα μήκη και πλάτη, τόσο την Κύπρο, όσο και την Ελλάδα.
Το Antinews εξαρχής επεσήμανε ότι δεν χρειάζονται πανηγυρισμοί για μια τηλεφωνική επικοινωνία σε σχετικά χαμηλό αμερικανικό επίπεδο (Βλέπε: Υπουργός Άμυνας: Είδηση είναι όταν οι Τούρκοι δεν κάνουν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά).
Ως απάντηση, το υπουργείο Εξωτερικών διέρρευσε ότι δεν ήταν η ελληνική πλευρά που ζήτησε να γίνει η συνομιλία Δένδια – Αμερικανού πρέσβη στη Λιβύη, παρουσία του Τ.Πάγιατ, αλλά το ζήτησε η ίδια η αμερικανική πλευρά. Μικρή σημασία έχει, πάντως, ποιος το ζήτησε.
Το θέμα είναι ότι ο Ν.Δένδιας, ως υπουργός Εξωτερικών χώρας με άμεσο ενδιαφέρον για την κατάσταση στην περιοχή και τη Λιβύη, έπρεπε να συνομιλήσει με κάποιον υψηλόβαθμο Αμερικανό αξιωματούχο και όχι απλά με τον πρέσβη των ΗΠΑ.