Δυσοίωνες οι προβλέψεις του ΔΝΤ για τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης στην οικονομία της Ευρώπης. Κι ακόμη πιο δυσοίωνες για την Ελλάδα, όπως αναμένονταν άλλωστε, με δεδομένα τα εξαιρετικά συντηρητικά και οπισθοβαρή οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την ανάσχεση της επερχόμενης ύφεσης και της ανεργίας.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας θα εκτιναχθεί στο 10% και η ανεργία στο 22,3% το 2020, κατατάσσοντας τη χώρα μας τελευταία στην Ευρωζώνη, στην οποία η μέση αναμενόμενη τιμή για την ύφεση είναι 7,3% και για την ανεργία 9,2%.
Στην οικονομία οι μηχανισμοί των μεγεθών λειτουργούν απλούστερα από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι ή από ό,τι προσπαθούν να παρουσιάσουν διάφοροι πολιτικοί και οικονομολόγοι για να κρύψουν την αλήθεια και να μπερδέψουν τον κόσμο.
Έτσι, η οικονομία ακολουθεί απολύτως το παλιό απλό γνωμικό: «Όπως έστρωσες έτσι θα κοιμηθείς». Ή αλλιώς, η οικονομία ακολουθεί την πολύ διαδεδομένη λογική, σύμφωνα με την οποία: «Παίρνεις ό,τι δίνεις».
Που σημαίνει ότι αν επενδύσεις πολλά για ένα σκοπό, θα έχεις μεγάλα αποτελέσματα. Αν πάλι επενδύσεις λίγα, λίγοι θα είναι και οι καρποί της επένδυσης.
Για την ανάσχεση μιας αναμενόμενης ύφεσης λοιπόν, ο κανόνας είναι ότι πρέπει να επενδυθεί τόσο ποσοστό του ΑΕΠ της χώρας, όση είναι η προσδοκώμενη συρρίκνωση της οικονομίας.
Ακολουθώντας αυτόν τον κανόνα και προκειμένου να συνεχίσει να παίζει κυρίαρχο ρόλο στην οικονομία της Ευρωζώνης, η Γερμανία της Μέρκελ επένδυσε το γιγαντιαίο 52% του ΑΕΠ της, ενώ οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ του 12 και του 22% του ΑΕΠ τους.
Χαρακτηριστικό της πολιτικής που ακολουθούν αυτή τη στιγμή η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες για τη συγκράτηση της ανεργίας στις χώρες τους, είναι η επιδότηση του 80% – 100% των απολαβών των εργαζομένων όσο καιρό διαρκεί το lockdown.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία επέλεξε να μην επιδοτεί την εργασία, όπως οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά αντίθετα, να επιδοτήσει την ανεργία. Με αποτέλεσμα οι προβλέψεις του ΔΝΤ για την ανεργία στη χώρα μας το 2020, να την ανεβάζουν στο υψηλότερο επίπεδο για χώρα της Ευρώπης, στο 22,3% του πληθυσμού.
Έτσι εξηγείται γιατί οι προβλέψεις για την ύφεση και την ανεργία των Ευρωπαϊκών χωρών βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε σχέση με την Ελλάδα, όπου η ιδιαίτερα συντηρητική και μικρόψυχη επένδυση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οδηγεί σε απογοητευτικά αποτελέσματα.
«Πολλά σε λίγους» το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Το ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, σε αντίθεση με άλλες νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης κυβερνήσεις στην Ευρώπη, ακολουθεί τόσο συντηρητική πολιτική, επενδύοντας ελάχιστα για την ανάσχεση τόσο της επερχόμενης ύφεσης, όσο και της επαπειλούμενης ανεργίας.
Η απάντηση είναι γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ακολουθεί τη συνταγή που με κυνικό και ωμό τρόπο περιέγραψε ο Άδωνις Γεωργιάδης, ειρωνευόμενος τους εργαζόμενους. Δεν ήταν λάθος αυτό που είπε ο υπουργός Ανάπτυξης ούτε του ξέφυγε κατά λάθος. Για μια ακόμη φορά παίζει το ρόλο του λαγού της κυβέρνησης για δύσκολες και αντιδημοφιλείς αποφάσεις.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πράγματι πιστεύει ότι η επένδυση στους εργαζόμενους, αλλά το ίδιο ισχύει και για τους μικρούς επιχειρηματίες και τους αυτοαπασχολούμενους, είναι μια επένδυση χαμένη.
Το εξήγησε κυνικά και χονδροειδώς ο υπουργός Ανάπτυξης, λέγοντας ότι αυτοί δεν ξέρουν τι να τα κάνουν τα λεφτά. Όσα τους δώσεις, είπε, τα δίνουν για φαγητό. Κι έτσι παχαίνουν. Για να τους προστατεύσει λοιπόν από το να γίνουν 300 κιλά, όπως ειρωνικά ανέφερε, τους δίνει επιδόματα ανεργίας, τόσο όσο να συντηρούνται στη ζωή.
Η ΝΔ δεν πιστεύει στην ενίσχυση των εργαζομένων, ούτε στην υποστήριξη των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων στην παρούσα φάση, καθώς δεν πιστεύει ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία.
Η σκληρή νεοφιλελεύθερη αντίληψη που την διακατέχει την καθοδηγεί στη δόμηση μιας ιεραρχικής δομής στην αγορά, η οποία κατά προτεραιότητα θα αρχίσει από την ενίσχυση λίγων και πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες θα αντέξουν στην κρίση και οι οποίες θα βρίσκονται κορυφή της οικονομικής πυραμίδας.
Τα υπόλοιπα θα τα ρυθμίσει η αγορά και η νέα τάξη φιλοκυβερνητικών ολιγαρχών την οποία επιδιώκει να δημιουργήσει. Αυτοί θα καθορίσουν τη δομή της αγοράς στην υπόλοιπη πυραμίδα.
Όσο για τους εργαζόμενους, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί το ρητό: «το μοναστήρι να είναι καλά κι από καλογέρους, θα βρεθούν πολλοί».