H πρώτη, με τη μικρότερη ισχύ, ωρολογιακή βόμβα έσκασε χθες: θετική στον κοροναϊό βρέθηκε γυναίκα υπαστυνόμος που υπηρετεί στο κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα, Η ισχύς είναι μικρή γιατί στο στρατόπεδο, που έχει επίσημα χωρητικότητα για 2.000 ανθρώπους, ο ιός έπληξε αστυνομικό που εργάζεται στα γραφεία μακριά από τα κοντέινερ και σε κάθε περίπτωση η Αμυγδαλέζα βρίσκεται στην Αττική. Τι θα γίνει αν μία από τις μεγάλες ωρολογιακές βόμβες εκραγεί στη Λέσβο ή κάποιο άλλο επιβαρυμένο νησί του Βορείου Αιγαίου; Και γιατί δεν μας μένουν -αν μας μένουν- παρά μερικά 48 ώρα για να τις απασφαλίσουμε;
Aς δούμε τα πράγματα από την αρχή, με τη βοήθεια ενός υψηλόβαθμου γνώστη του συστήματος, που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του. «Μπορεί τελικώς να μην είμαστε η θωρακισμένη χώρα, μπορεί με τις πρώτες τουφεκιές να διαπιστώθηκαν κραυγαλέες αβελτηρίες και ελλείψεις του συστήματος ωστόσο υπάρχουν και γραμμές άμυνας», σημειώνει:
«δεδομένης της ιταλικής εμπειρίας, τα περιθώρια αμεριμνησίας του κοινού είναι μειωμένα. Προλαβαίνουμε να προετοιμάσουμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ώστε να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητα τους ».
Αυτό το τελευταίο εύκολα λέγεται, δύσκολα γίνεται. Η κατάρρευση του συστήματος περίθαλψης της Βόρειας Ιταλίας που διαθέτει τριπλάσιες υποδομές, σημαίνει ότι για να φθάσουμε σε παρόμοια τραγωδία αρκεί να δεχθούμε κτύπημα της τάξης του ενός τρίτου σε σφοδρότητα. Είναι εύλογο λοιπόν το ερώτημα αν προλαβαίνει να βάλει κανείς στο ποδήλατο μηχανή αεροπλάνου, όταν εγκαταλείπονται να πεθάνουν αβοήθητοι μέσα στα λαμπρά νοσοκομεία της γειτονικής Ιταλίας εκατοντάδες άνθρωποι.
«Δεν θα σταθώ στο ότι ακόμη δεν έχει ανοίξει ούτε μια κλίνη ΜΕΘ (Μονάδα Eντατικής Θεραπείας), στο διαβόητο τηλέφωνο του ΕΟΔΥ που δεν απαντά ποτέ και σε κανέναν, στα ασθενοφόρα που εμφανίζουν ήδη ελλείψεις και ασυνεννοησίες, στην όψιμη ανάληψη της ευθύνης από την Πολιτική Προστασία που είχε ήδη τον πρώτο της θρίαμβο στο λιμάνι της Καβάλας, όπου δεν πήρε χαμπάρι για την επιμονή της ναυτιλιακής να αποπλεύσει παρά την αντίρρηση του νομιάτρου », λέει ο ανώνυμος «συνεργάτης» μας.
«Εξάλλου τον ΕΟΔΥ (τέως ΚΕΕΛΠΝΟ) τον διοικεί ένας χαριτωμένος κοσμικός, το ΕΚΑΒ το διοικεί αγρονόμος και της μεγαλύτερης υγειονομικής Περιφέρειας της χώρας (Α’ΥΠΕ) ηγείται ένας αντιστράτηγος της Αστυνομίας. Ακόμη και στην ηγεσία της Αριστοτέλους πτυχίο Ιατρικής έχει μόνο ο κ Β. Κικίλιας, ο οποίος αμέσως μετά την ειδικότητα έπιασε δουλειά ως βουλευτής κι όχι ως ορθοπεδικός. Υπό κανονικές συνθήκες όλα αυτά μπορεί και να μην μέτραγαν, όμως τώρα όλοι τους τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τον κ Τσιόδρα».
Οπότε η ουσιαστική μας ελπίδα είναι να ελαχιστοποιήσουμε την σφοδρότητα του πλήγματος στο ΕΣΥ ή αλλιώς να αποφύγουμε την οξεία κορύφωση του φαινομένου, παρεμποδίζοντας την ταχύτατη μετάδοση.
«Η μείωση της αμεριμνησίας του κοινού και τα έγκαιρα μέτρα κατά του συνωστισμού είναι η γραμμή Μαζινώ μας. Κομβικής σημασίας είναι να εκπέμπεται ρητό, σαφές και απλό μήνυμα και να είναι αρραγές το μέτωπο εφαρμογής του… Για αυτό έχει σημασία η συζήτηση για τα ιερά κουταλάκια, που σέρνεται για τρίτη εβδομάδα, τους παλικαρισμούς διαφόρων κυβερνητικών και ιδιαίτερα την επιμονή του Υπουργού Ανάπτυξης .. Η ζημιά δεν είναι στις λιγοστές γιαγιάδες που θα παρακούσουν. Μέτρα τεραστίου κόστους ακυρώνονται, τουλάχιστον εν μέρει όσον αφορά στην ανταπόκριση, γιατί από μια χαραμάδα ο υπουργός προτάσσει τις ανάγκες σταυροδοσίας του από την Εκκλησία, που μεγαλόψυχα του συγχώρεσε ακόμη και τον πρώιμο δωδεκαθεισμό του ».
Φτάνουμε έτσι στο θέμα ταμπού για το οποίο δεν τολμά να μιλήσει ούτε ο πιο λαλίστατος υπουργός: τις ωρολογιακές βόμβες του Βορείου Αιγαίου. Όπως έχει επισημανθεί από πολλούς ιατρούς, αν ο ιός χτυπήσει ένα από τα υπερφορτωμένα κέντρα υποδοχής προσφύγων, είναι τέτοιες οι συνθήκες διαβίωσης που ευνοούν τη διάδοση του , ώστε θα έχουμε σκηνές από ταινία επιστημονικής φαντασίας.
«Μόρια: οι κάτοικοι είναι έτοιμοι να πάρουν μόνοι τους μέτρα για τον κορονοϊο», τιτλοφορούσε χθεσινό ρεπορτάζ της «Δημοκρατίας». «Έπειτα από ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έκαναν λόγο για πέντε πιθανά κρούσματα στον καταυλισμό, το ενδεχόμενο διασποράς του ιού στο κέντρο προσφύγων και μεταναστών με δεδομένες τις συνθήκες που επικρατούν αλλά και την υποστελέχωση σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στο νοσοκομείο του νησιού φαίνεται να οδηγεί τους κατοίκους σε ακραίες λύσεις », συνέχιζε η εφημερίδα.
Και ποιες είναι οι ακραίες λύσεις σύμφωνα με μία κάτοικο που μιλάει στο ρεπορτάζ ; «Δεν υπάρχει κανένας απολύτως επιχειρησιακός σχεδιασμός για την αντιμετώπιση του κορονοϊού ανάμεσα στους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, οπότε θα αναγκαστούμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να φρουρούμε τις κομβικές εισόδους . Αν από τους 25 χιλιάδες που μένουν εκεί νοσήσουν έστω οι 5000 αντιλαμβάνεστε τι θα συμβεί;». Και οι μη κομβικές έξοδοι; Και αυτοί που ασθενήσουν, θα αφεθούν να πεθάνουν μέσα στο στρατόπεδο;
«Οι συνέπειες δεν θα περιοριστούν στους προσφυγικούς καταυλισμούς, όπως ελπίζουν με τη σχεδιαζόμενη(όσο μπορούν να σχεδιάσουν) απόπειρα περιχαράκωσης της επιδημικής έκρηξης στο στρατόπεδο, δια της ανάθεσης της υπόθεσης στο δίδυμο Χρυσοχοίδη- Χαρδαλιά », αντιτείνει ο υψηλόβαθμος γνώστης του συστήματος. « Είναι βλακώδες, γιατί ο ιός δεν μπορεί να συλληφθεί από την αστυνομία: θα μεταδοθεί μαζικά στους κατοίκους των νησιών, καθώς οι αιτούντες άσυλο κυκλοφορούν ελεύθερα στα νησιά και σε κάθε περίπτωση έρχονται σε επαφή με τους ντόπιους. Η όποια ιατρική υποδομή, στη Λέρο παραδείγματος χάριν είναι υποτυπώδης σε σχέση και με τη Χίο, θα καταρρεύσει ».
Η άμεση αποσυμφόρηση των νησιών, υποστηρίζει, είναι η μόνη λύση: «Αντί να τα εκκενώσουν με κατεπείγουσες διαδικασίες προτού καταστούν μολυσματικά ρεζερβουάρ, εμπιστεύονται αδίστακτα τη γνωστή συνταγή: ελαχιστοποίηση του πολιτικού κόστους θυσιάζοντας τους πιο λίγους. Εν προκειμένω τους κατοίκους των νησιών..
..Άπειρα τετραγωνικά κρατικής ιδιοκτησίας είναι πλέον διαθέσιμα για πολλούς μήνες, από το κλείσιμο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Όποιος θέλει να λύσει το πρόβλημα το λύνει, αν έχει τα κότσια, μέσα σε 48 ώρες (δεν απέμειναν και πολλές). Το ελληνικό κράτος τα κατάφερε ένα αιώνα πριν, αλλά το διεύθυνε ο Βενιζέλος κι όχι το μικρανήψι του».