Μέσα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αποκρούσει την κατακραυγή για την καταστροφική διαχείριση του προσφυγικού, όχι μόνο προσπαθεί να «κανονικοποιήσει» την ακροδεξιά και ρατσιστική ρητορική ως mainstream αλλά πλέον ενοχλείται ακόμη και από τα ιστορικά γεγονότα και επιχειρεί να τα παραποιήσει, όταν ανατρέπουν το επίπλαστο αφήγημά της.
Μια αναφορά του πρώην υπουργού Π. Κουρουμπλή ότι το ’22 ακόμη και οι Έλληνες πρόσφυγες αντιμετωπίστηκαν ως «λαθραίοι» και τους ζητούσαν διαβατήρια, ξεσήκωσε ένα αδικαιολόγητο θόρυβο. Το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης και ο μηχανισμός του θεώρησαν μάλλον ως καλή ευκαιρία να αναδειχτεί μια κόντρα για κάτι που συνέβη πριν από σχεδόν έναν αιώνα αρκεί να μην συζητηθούν οι ευθύνες της ΝΔ για το σημερινό αδιέξοδο στο προσφυγικό.
Πλην όμως η αναφορά ήταν απολύτως ακριβής αφού, πράγματι, το 1922 δεν τους επιτρεπόταν να εισέλθουν στη χώρα χωρίς διαβατήρια. Ο επίμαχος νόμος 2870/1922 απαγόρευε την εκκένωση των μικρασιατικών παραλίων, λίγο πριν την κατάρρευση του μετώπου και τιμωρούσε όσους «διακινητές» μετέφεραν … Έλληνες πρόσφυγες. Αλλά και όταν ήλθαν στην Ελλάδα μαζικά, ο Τύπος δαιμονοποιούσε τους πρόσφυγες και κατέκρινε το γεγονός ότι αποκτούσαν δικαιώματα (!) ενώ μιλούσε για «αφγανιστανούπολη» μέσα στην Ελλάδα (Βραδυνή 1923).
Η ιστορική έρευνα έχει αποκρυσταλλώσει πλήρως τις συνθήκες εισόδου και ενσωμάτωσης των Ελλήνων προσφύγων μετά την «Καταστροφή». Οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία ήταν οι «ανεπιθύμητοι», οι «επήλυδες Ασιάτες», οι «βρώμικοι», οι «ξενομερίτες», που δεν χωρούσαν και διακινδύνευαν την επιβίωση της χώρας και των γηγενών, που έφερναν ξένα έθιμα και απειλούσαν τον… πολιτισμό τους. Και πιο βόρεια, εκεί που οι πρόσφυγες του Πόντου έφταναν εξαθλιωμένοι και αποδεκατισμένοι, τους έδιωχναν από τα χωριά, τους αρνήθηκαν τη βοήθεια, τους αποκαλούσαν «κωλότουρκους» και «τουρκόσπορους» καθώς οι περισσότερο μιλούσαν την ποντιακή διάλεκτο και τουρκικά.
Αν αυτά τα πέρασαν κάποτε Έλληνες, φαντάζεται κανείς τι είναι ικανοί να κάνουν οι νεοέλληνες σε ξένους. Έτσι μπροστά στην ανικανότητα της διαχείρισης του προσφυγικού, η κυβέρνηση δεν θα διστάσει να παραποιήσει ακόμη και την ιστορική αλήθεια, να βγάλει σκελετούς από τις ντουλάπες των εθνικών καταστροφών, που προκάλεσαν άφρονες εθνικιστές. Θα ήταν πιο σώφρον να προσγειωθεί στην πραγματικότητα της κρίσης που έχει διογκώσει και να ακολουθήσει μια ρεαλιστική πολιτική για την αντιμετώπισή της.