Ένας μεγάλος ξένος επιχειρηματικός όμιλος κατηγορεί μια κυβέρνηση και προσωπικά τον αρμόδιο Υπουργό ότι έχει «στήσει» το διαγωνισμό για την πλέον πολυσυζητημένη επένδυση της χώρας. Λίγες ώρες πριν, ο ίδιος Υπουργός υποδεικνύει δημόσια σε Δήμαρχο να μεταβιβάσει μια δημοτική εταιρία στον φίλο του επιχειρηματία.
Θα έμοιαζε ίσως φυσιολογική για επικαιρότητα μιας τριτοκοσμικής χώρας, όπου φύλαρχοι και κομματάρχες ξεπουλούν τη χώρα κομμάτι – κομμάτι. Μοιάζει παράταιρη για χώρα της Δύσης, πόσο μάλλον για χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι ένας από τους – πολλούς – λόγους που κάποιος πρέπει να ασχοληθεί με τον Αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και Υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη.
Ο λαλίστατος για όλα Υπουργός του Κυριάκου Μητσοτάκη, μιλώντας σε κομματική εκδήλωση, δεν δίστασε να απειλήσει τον εκλεγμένο Δήμαρχο του Αμυνταίου, υποστηρίζοντας ότι σε αυτόν οφείλει την εκλογή του και άρα πρέπει να ξεχάσει τις αντιρρήσεις του για τη μεταβίβαση της δημοτικής επιχείρησης «Ξινό Νερό Φλώρινας» στο φίλο του επιχειρηματία! Η σκηνή, αυτή όσο λούμπεν και αν φαίνεται ώστε να γίνεται σε δημόσιο χώρο αποτυπώνει τον κυνισμό και τον τρόπο αντίληψης της χώρας και του κράτους ως «φέουδο» που παραχωρείται, σε φίλους επιχειρηματίες. Ακόμη χειρότερο ότι για τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας αυτός ο χυδαίος παραγοντισμός είναι αποδεκτός, αν δεν επικροτείται κιόλας.
Αν αυτό συμβαίνει στο μακρινό νομό Φλώρινας, φαντάζεται κανείς τι μπορεί να συμβαίνει στην περιβόητη επένδυση του Ελληνικού, όπου σε μια εβδομάδα από τις εκλογές θα έμπαιναν οι «μπουλντόζες» αλλά ακόμη αναζητούνται. Η Ηard Rock κατηγορεί ευθέως τον Υπουργό Ανάπτυξης ότι προχώρησε σε ένα «στημένο» διαγωνισμό. Όσο καλοπροαίρετος και αν είναι κάποιος, έχουν προηγηθεί μια σειρά από άλλες εξυπηρετήσεις μέσω νομοθετικών παρεμβάσεων για τον επιχειρηματία της συγκεκριμένης επένδυσης, το βασικό πρόβλημα της οποίας βέβαια είναι ότι δεν φαίνονται στον ορίζοντα τα «κεφάλαια» ενώ το ΤΑΙΠΕΔ θα πληρωθεί με εγγυητικές.
Επτά μήνες Νέας Δημοκρατίας το «αόρατο χέρι της αγοράς» ούτε κεφάλαια έφερε, ούτε ιδιωτικές επενδύσεις είδαμε εκτός από κάποιες παρακλήσεις σε σεΐχηδες και εμίρηδες, παρά μόνο τον πλέον παρωχημένο κομματισμό που μοιράζει σε εκλεκτούς κρατικές δουλειές και «φιλέτα» του δημοσίου ενώ υπενθυμίζει στους αυτοδιοικητικούς που εκλέγονται με τη σημαία της, ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο στο Δήμο τους…
Τόση δημοκρατία και τόσες δουλειές είχαμε πάνω από 4 δεκαετίες να ζήσουμε…