Ενδιαφέροντα πράγματα προκύπτουν από το ρεπορτάζ για το πως ο πρωθυπουργός κατέληξε στο όνομα της κυρίας Αικατερίνης Σακελλαρόπουλου ως επόμενης προέδρου της Δημοκρατίας.
Το κυριότερο; Οι κρυφές συναντήσεις που είχαν προηγηθεί και έρχονται στο φως της δημοσιότητας δίκην «γλυκού παρασκηνίου». Το ότι αυτές οι συναντήσεις συνιστούν κατάρρευση της διάκρισης των εξουσιών, δεν φαίνεται να αφορά κανέναν. Ειδικά από την στιγμή που η εν ενεργεία πρόεδρος του ΣτΕ, χειριζόταν υποθέσεις κυβερνητικού ενδιαφέροντος.
Όπως για παράδειγμα την προσφυγή της τέως πρωθυπουργού και προέδρου της επιτροπής ανταγωνισμού κ. Βασιλικής Θάνου, όπου η κυβέρνηση είχε ζητήσει αναβολή (!!) την οποία πρόθυμα έδωσε η κ. Σακελλαροπούλου.
Καταλαβαίνετε ότι εάν είχε αποκαλυφθεί οποιαδήποτε συνάντηση αυτού του τύπου σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα, θα είχε ξεσπάσει μείζον πολιτικό και πολιτειακό θέμα. Αλλά στην Ελλάδα, αρκεί να δίνεις δάνεια σε νταβατζήδες αφειδώς, για να επιτυγχάνεις το ανεξέλεγκτο της εξουσίας.
Και για να είμαστε δίκαιοι, παρόμοιες επαφές υπήρχαν και με στενό συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα. Γι’ αυτό και η αντιπολίτευση σιωπά.
Κρίμα.