Για άλλη μια φορά ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να παρουσιάσει μια εικόνα της κατάστασης και των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας που μικρή σχέση έχει με την ίδια την πραγματικότητά της. Αυτή τη φορά μιλώντας στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο.Το αφήγημα της αυτοδύναμης κυβέρνησης
Καταρχάς για άλλη μια φορά επανέλαβε το προσφιλές το τελευταίο διάστημα αφήγημα σύμφωνα με το οποίο η χώρα πλέον έχει αποκτήσει μια αυτοδύναμη οικονομική πολιτική, εφόσον είμαστε έξω από τα μνημόνια.
«Η χώρα μας ανέκτησε την αυτοδυναμία της και την πρωτοβουλία στον καθορισμό των δικών της προτεραιοτήτων», υποστήριξε ο πρωθυπουργός, για να συμπληρώσει: «Πορευόμαστε πλέον με το δικό μας εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, και τις δικές μας προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, για τη διαμόρφωση νέων κοινωνικών όρων, αυτή τη φορά υπέρ των πολλών».
Παρέβλεψε, όμως, όλο το πλέγμα των μηχανισμών επιτήρησης που παραμένουν σε ισχύ αλλά και το ίδιο το γεγονός ότι ακόμη και η πολυδιαφημισμένη επιτυχία της μη μείωσης των «παλαιών» συντάξεων δεν ήταν μια «μονομερής» απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά αποτέλεσμα σκληρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, στο πλαίσιο της οποία θυσιάστηκαν και μέτρα κοινωνικής πολιτικής τα οποία ο ίδιος είχε ανακοινώσει από το βήμα της φετινής ΔΕΘ.Το «μνημονιακό κεκτημένο»
Επιπλέον, ο πρωθυπουργός αποσιώπησε για άλλη μια φορά το γεγονός ότι αυτό που παρουσιάζει ως αυτοδύναμη άσκηση οικονομικής πολιτικής, προϋποθέτει όλο το «μνημονιακό κεκτημένο», όλες τις αλλαγές που έφεραν τα μνημόνια, που εκ των πραγμάτων περιορίζουν σημαντικά το εύρος άσκησης πολιτικής.
Για παράδειγμα όταν είναι σε πλήρη δράση το Υπερταμείο άρα και ένα πρόγραμμα πώλησης ή «αξιοποίησης» περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, είναι σαφές ότι δεν αποφασίζει για αυτά τα ζητήματα η ελληνική κυβέρνηση «αυτοδύναμα», εφόσον το Υπερταμείο υλοποιεί το ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.Για ποια ανάπτυξη και ποιες επενδύσεις μιλάμε;
Η δεύτερη πλευρά της «μαγικής εικόνας» που παρουσίασε ο πρωθυπουργός αφορούσε την ανάπτυξη. «Έχουμε επιστρέψει στην ανάπτυξη με ρυθμούς άνω του 2% και αποκτούμε διαρκώς νέα δυναμική. Οι επενδύσεις και οι εξαγωγές αυξάνονται».
Παρότι όντως καταγράφηκε και στο τρίτο τρίμηνο του 2018 ανάπτυξη άνω του 2% και μια αύξηση των εξαγωγών, εντούτοις η αναφορά σε επενδύσεις που αυξάνονται δεν αντέχει στη σύγκριση με την πραγματικότητα.
Οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν κατά 14,5 % σε σχέση με το 2ο τρίμηνο του 2018 και κατά 23,2% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2017.
Άρα λοιπόν απέχουμε πολύ από το να μπορούμε να μιλάμε για αύξηση των επενδύσεων.
Αντίστοιχα ως προς τη μείωση της ανεργίας στο 18.9%, αυτό η ίδια η παραδοχή του ότι μειώθηκε περίπου 8% σε 4 χρόνια, σημαίνει ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον 5 χρόνια για να βρεθούμε σε ένα ποσοστό ανεργίας ανάλογο με αυτό που είχαμε πριν την κρίση, πράγματα που θα σημαίνει ουσιαστικά μια δεκαετία και παραπάνω ποσοστών ανεργίας υψηλότερων των προ κρίσης επιπέδων, μια καταστροφή διαρκείας που έχει αφήσει βαθιά ίχνη στην ελληνική κοινωνία.Παλινωδίες και ωραιοποίηση
Στο ίδιο πλαίσιο ο πρωθυπουργός προσπάθησε να περιγράψει τι ορίζει ως πραγματοποίηση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων. Αξίζει να δούμε τι περιλαμβάνει η σχετική ενότητα:
«Σε ώριμη και τελική φάση βρίσκεται ένα ολοκληρωμένο πακέτο επενδύσεων στα ακίνητα, τις μεταφορές, την ενέργεια, τον τουρισμό, την έρευνα, και τις υποδομές με εγχωρίους και ξένους επενδυτές. Ενδεικτικά αναφέρω το Ελληνικό, το τουριστικό θέρετρο Atalanti Hills, την επέκταση παραχώρησης του Ελ. Βενιζέλος, την ανακατασκευή των αεροδρομίων από τη Fraport, τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ολοκλήρωση της πώλησης της ΔΕΣΦΑ, την επικείμενη αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, τους αγωγούς διασύνδεσης φυσικού αερίου στη Μακεδονία-Θράκη και το σταθμό LNG στη Ρεβυθούσα, αλλά και νέα, πολύ σημαντικά έργα με αναπτυξιακό και κοινωνικό αποτύπωμα, όπως η ενεργειακή διασύνδεση Αττικής – Κρήτης και η ολοκλήρωση του αυτοκινητοδρόμου Κεντρικής Ελλάδος Ε65.»
Αν κανείς κοιτάξει αυτό τον κατάλογο έργων θα δει ότι ο πρωθυπουργός παρουσιάζει ως επενδύσεις που είναι σε εξέλιξη ιδιωτικές επενδύσεις που ακόμη ουσιαστικά δεν έχουν ξεκινήσει όπως είναι για παράδειγμα το project του Ελληνικού, επενδύσεις που γίνονται ούτως ή άλλως, όπως είναι στις ανανεώσιμες ενέργειες, πωλήσεις ή παραχωρήσεις περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, έργα που ακόμη είναι σε φάση σχεδιασμού ή έργα που είναι σε φάση ολοκλήρωσης και είχαν ξεκινήσει καιρό πριν και επενδύσεις που θα δούμε εάν και σε ποιο βαθμό θα είναι αξιοποιήσιμες (π.χ. υδρογονάνθρακες).
Αντίστοιχα δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ότι παρότι υποτίθεται ότι η κυβέρνηση θέλει να διαμορφώσει ένα νέο «αναπτυξιακό…
Πηγή: https://www.in.gr